from only a Rogue to the Warrior (herschrijven)

Hoofdstuk 11 : innerlijke wolf

s'nachts rond 02:30

Layne
ik ben wakker. ik doe mijn ogen open en zie Jake tegen een boom aan zitten te slapen. ik voel me, ik voel me, raar. zo heb ik me nog nooit eerder gevoel volgons mij. het voelt een beetje als zwak, kou en ook een beetje als een schuld gevoel. er lopen ook een paar rillingen over mijn rug. ik kroop langzaam naar Jake toe en zag dat hij er niet zo goed uit zag. hij is vast moe van al het reizen en het vluchten. snap ik ook wel wat ik voel me ook niet zo op en top goed. ik kroop nog iets dichter naar hem toe en toen ik nog maar een meter van hem af zat kwam er allemaal beelden door mijn hoofd. geen goed maar echt vreselijke. ik zag de beelden van toen we ontsnapte uit een roedel, die waarbij ik mijn moeder pijn deed, de beelden van mij bij een vijver en dat mijn haar wit was en mijn ogen knal blauw, toen ik aan het jagen was, enzovoort, en nog 1 waarvan ik echt schrok, uit een bepaalde hoek zag ik dat ik Jake bij zijn keel vast hielt en dat ik een mes dicht bij zijn gezicht hielt. ik moest meteen denken aan gisteren. ik werd bang ... voor mezelf. ik besloot dat ik niet verder bij Jake in de buurt kwam. ik ben bang dat ik hem weer pijn ga doen. wat moet ik doen ?. ik wil hem geen pijn doen, ik wil niemand pijn doen !. het doet me zeer als ik iemand pijn doe of zelfs vermoord. " zeg nu niet dat je medelijden krijgt met mensen ". ik sprong op toen ik dat hoorde. ik legde mijn handen op de plek waar me hart zat en keek wanhopig om me heen terwijl ik een paar stappen naar achter zette. ik hoorde die stem weer. ik moet hier weg ... zo snel mogelijk. " je bent hard van steen, je hebt geen hart ". " zeg dat niet !" riep ik in het rond. Jake werd door mijn geschreeuw wakker en hij schoot direct op. " zeg me niet dat je om hem geeft ". " dat doe ik wel, je weet niet om wie ik geef of niet, ik geef om hem !". " Layne, blijf rustig !" hoorde ik Jake naar me roepen gevolg door " kijk me aan !". ik schreeuwde in het rond en ik duwde mijn handen op mijn oren. " laat het stoppen !". " Layne denk aan goede dingen zoals leuke herinneringen !". ik dacht aan dat mijn broer Brandon en ik aan het spelen waren op een grasveldje waren. het lukte alleen niet. ik hoorde de hele tijd die stem zeggen " pak hem ! nu ! ik beveel het je !". " het lukt niet Jake !" zei ik met een angstige en bange stem. ik zag even wazig en een harde piep klonk in mijn oren waardoor ik nog harder begon te schreeuwen. ik rukte bijna mijn oren eraf door dat gepiep, figuurlijk natuurlijk. " dan moet het maar zo " hoorde ik Jake zacht zeggen. " innerlijke wolf van Layne !" riep hij. " wat !" riep ik terwijl ik het eigelijk ook weer niet riep. het leek wel alsof iemand anders via mij sprak. " laat je zien !" riep Jake weer. toen hij dat zei begon ik te trillen en viel ik op mijn knieën op de grond. mijn hoofd had ik strak naar achter en mijn mond wijt open. er kwam een soort van witte licht straal uit mijn mond en voor ik het wist lag ik op de grond. ik voel me leeg.

Jake
ik hielt een arm voor mijn ogen toen ik de licht straal zag en toen het voorbij was haalde ik hem weer weg. ik zag een meisje net zoals Layne staan alleen had ze knal wit haar en knal blauwe ogen en de echte Layne lag ernaast op de grond met nog steeds rillingen. " waarom doe je haar dit aan ?" vroeg ik aan het meisje. " dat moet ik wel, ik heb geen andere keus, dit is mijn lot " kreeg ik als antwoord. waarom moet dit Layne nou weer overkomen ?. ze heeft het al zo moelijk. ze weet niet eens dat ze een innerlijke wolf heeft. " je moet bij haar uit de buurt blijven " zei het meisje opeens om de stilte te verbreken. " en waarom dan wel ?" vroeg ik. " dat gaat jou niets aan ". " dat gaat mij wel degelijk aan !". ik rende op het meisje of om haar te grijpen maar ze vloog met een enorme snelheid weg. " dit had je niet moeten doen ! je had haar niet in de weg moeten staan !" zie ze terwijl ze op me afrende om me te pakken. ik kan niets meer doen. ik ben te zwak om het op te nemen tegen een innerlijke wolf. ik nam Eem keer diep adem, ging rechtop staan en maakte me klaar voor mijn eind tot ... de innerlijke wolf van Layne recht voor mijn neus stopte terwijl ze nog in haar aanvals positie stont. " j-jij be-ent haar ... " zei ze angstig. " een beschermer " mompelde ze zacht verder om haar zin af te maken. ze ging normaal staan en keek ongelooflig naar de grond. " dat ik het niet in de gaten had ". ik keek ook even naar de grond en dacht even na. ik ben een beschermer ?. ik ben een beschermer ! dacht ik vol zelfvertrouwen.  ik keek op en zag dat het meisje ook naar mij keek. " ik ben een beschermer " zei ik trots en ik zag haar zacht in 1 kruipen. ze keek naast haar en ik keek richting waar zij heen keek. ze keek naar Layne die half verlamt op de grond lag te trillen. met volle vaart rende ze naar Layne toe en haar nagels groeide ondertussen. " als zij er niet meer is dan ben jij er ook niet meer " zei ze. ze maakte een paar rondjes met een nagel langs de plek waar Layne's haar hart zit. ik rende ondertussen naar haar toe en ze keek op. ze had Layne even vergeten en ik greep mijn kans. ik pakte haar shirt vast en met al mijn kracht duwde ik haar naar het lichaam van Layne. ze verdween er langzaam in en ik zag Layne langzaam weer bewegen. toen het meisje helemaal in Layne zat stopte Layne met trillen en ze schoot recht op. ze hipperventileerde even maar dat werd al snel weer rustiger toen ze mij zag.

Layne
met grootte ogen keek ik Jake terwijl ik hipperventileerde. " w-wat is er all-emaal gebeurt ?" stamelde ik. ik werd in een knuffel gewikkeld door Jake. even wist ik niet wat ik moest doen maar daarna knuffelde ik hem terug. " het komt goed " zei hij geruststelled. " die s-stem !" zei ik met een schok. " wat was dat ?". " je innerlijke wolf ". " mijn innerlijke wat ?!". " je hebt een wolf in je waar je niets van weet, ze kunnen je lichaam besturen en via je praten, ook kunnen ze als ze geroepen worden voor even uit je lichaam gaan maar dat komt niet zo vaak voor " zei hij sirieus. " heb jij er ook 1 ?". " nee, alleen die gene die uitgekozen zijn ". " Jake ". " ja ?". " ik ben bang ". " het komt wel goed Layne, echt waar " zei hij weer geruststellend. " ik ben bij je ". " wacht " zei ik terwijl ik me los trok en langzaam van Jake weg ging. " blijf bij me uit de buurt ". " Lay ... " wou hij zeggen maar ik onderbrak hem. " ik doe je alleen maar pijn ". " dat is niet waar ". " en hoe weet je dat zo zeker ?!". hij zuchte een keer en twijfelde of hij het zou zeggen. " omdat ... ". " zeg het me Jake !". " omdat ik je beschermer ben !". " mijn wat !?" vroeg ik onbegrijpelijk. " ik ben je beschermer !". wat is een beschermer nou weer dan ?. " wat is dat ?" vroeg ik al iets rustiger. " een beschermer is ook iemand die uitgekozen word, ze beschermen 1 iemand die het nodig heeft, die gene voelt zich veilig en vertrouwelijk bij zijn of haar beschermer, en ik ben jou beschermer ". het klopt, ik voel me veilig bij hem. hij heeft me altijd geholpen, van de brand tot nu. " i-k geloof je ". hij grinnikte een keer en ik gaf hem een glimlach terug. " ik help je met je innerlijke wolf, op 1 voorwaarde ". " oke, wat is de voorwaarde ?". " je moet me vertrouwen " toen hij dat zei stak hij zijn hand uit. ik pakte hem aan en zei " ik vertrouw je ".

hey,
snelste update ooit van me XD
volgen jullie nog een beetje wat een innerlijke wolf is of een beschermer ??
als je het niet snapt stuur dan even een reactie.

wat vinden jullie tot nu toe ervan ?? stuur alsjeblieft een reactie.

als jullie het nog niet hadden gezien, ik heb de titel van dit boek wen beetje veranderd. eerst was het ' from only a Rogue to the Luna ' maar nu is het ' from only a Rogue to the Warrior. die naam past er veel beter bij. ik heb de cover ook iets verander. geef een 👍🏼like als je het leuk vind.

like ? comment ? follow ?