KİNEZİ [1. KISIM][TAMAMLANDI] #Wattys2017

1. Bölüm

İki gün önce ortaya çıkan bir akımdı. İnsanlar önce düşünce gücüyle, sonra da 5 element yardımıyla cisimleri hareket ettiriyor ve yön veriyordu. En sonunda ise seçtiği element ile bütünleşiyordu.

Bunu sadece hayal gücü yüksek gençler ve çocuk kalmış büyükler iyi yapıyordu.

Hangi elementi seçerseniz seçin vücudunuzun biR anda gelişiyordu.

Cris'in vücudu 2 haftada kas yığını haline gelmişti. Ateşi seçen kaslı, suyu seçen esnek, havayı seçen kıvrak, toprağı seçen diri oluyordu. Elektriksel kuvvette henüz bir gelişme gösteren olmamıştı. Karanlık madde vardı bir de. Bütün elementlerin toplamından daha güçlüydü ama kontrol edilemiyordu.

Düşünce gücünü geliştirmeye çalışan bazı çocuklar kötü şeyler düşünmüş ve o an karanlık madde ortaya çıkmıştı. Dünyanın dört bir yanından kalp krizi geçiren ve ölen çocuk haberleri geliyordu. Uzmanlar çocukların karanlık madde egzersizi yapmaması için ciddi uyarılarda bulunuyorlardı.

Birkaç ay sonra...

Çevremdeki herkes kapı pencere hareket ettirirken ben bir banknotu bile hareket ettiremiyordum! Bazen yaptığım için seviniyor ama rüzgarın hareket ettirdiğini anlayınca hayal kırıklığına uğruyordum. Evet bunu yapmak zordu, uzmanlar bir kağıdı hareket ettirmek için 3-4 hafta çalışılması gerektiğini söylüyordu.

2 ay geçmişti! Koca 2 ay boyunca hiçbir şey olmadı. Konsantre olmaya çalıştığım her an aklıma annemin ölüm anı geliyordu. Babamın annemi silahla vuruşu... Karanlık madde yaratmamak için meditasyonu o an bıraktım. Sanki bir şey yapabiliyordum da!

Bir psikoloğa gitmeli ve bu işe bir çözüm bulmalıydım. Telefonla aradım ve randevuyu önümüzdeki salı akşam 6'ya aldım. Son seanstı benimki ve psikolog olsa bile bir insan günün son saatlerinde çekilmez olabiliyordu.

Tahmin ettiğimden daha iyiydi. Bayan Hudson güler yüzle karşıladı ve derdimi yaklaşık 15 dakika boyunca dinledi. Birilerine bunu anlatmak bile içimi rahatlatmıştı. Bayan Hudson ile 45 dakika daha konuştuk ve içim gerçekten rahatladı.

Bayan Hudson banknotu hareket ettirmemi istedi. Kağıtta hafif bir kıpırdama oldu. Rüzgarla hareket ettiremeyecek kadar uzaktaydı. Attığım elektro magnetik top bir cisimle etkileşime girmişti sonunda! Çok mutlu oldum.

Kadın bir daha dedi ve bir daha attım. Hiçbir şey olmadı. "Bir daha" dedi. Bir daha attım ve uçtu. Evet uçtu! Bırak hareket ettirmeyi bildiğin uçmuştu. Aylardır olan o stres sıkıntı bir anda çıktı içimden. Birkaç gün hiç o kadar güçlü atamadım topu . Sonra daha iyi oldum, herkesten daha iyi .

Psikologtan çıkmış evime doğru yürürken 2 serserinin 1 çocuğu dövdüğünü gördüm. Gece karanlığında yüzleri seçilmiyordu belki ama pek tekin kişiler değillerdi.

Dövdükleri çocuk pyrokinetik yapıyordu. Yanlışlıkla restoranda masa örtüsü yakmıştı. Ödeyecek kadar parası olmadığını anlayınca da küçük çocuğu stres atmak için kullanıyorlardı.

"Durun, ne oluyor orada" dedim. "Sana ne lan!" dedi daha yaşlı olduğunu tahmin ettiğim. İki elimin avcunu yere doğrulttum ve güç verdim. 2 metre yukarı sıçramayı sağlayan bu hareketi çok kullanışlı buluyordum.

Genç olanın üstüne atladım ve kafasına yumruk indirdim. Chi ile vurduğumdan elim acımadı fakat karşımdaki adam acıyla bağırdı. Sonra elimde top oluşturdum ve adamın sağ kulağına yapıştırdım.

Çok güçlü yapmamıştım ama adamın orta kulak bölümünde kısa süreli zarara yol açtım. Zarda sıkıntı yoktu sadece dengesi bozulmuştu. Kendi kendine yere düştü ve kafasını çarptı.

Yaşlı olan çok şaşırdı. Dayak yiyen çocuk elinde ateş oluşturdu ve biraz önce dayak yediği adama kötü kötü baktı. İşte onun gözlerinde nefreti ilk o zaman gördüm...

Ateş ustaları hep böyleydi. Nefret tarafından yönetilme. Adamın yüzünü sonra da hassas noktasını hedef alacağı bakışlarından belliydi zaten. Babamı öldürmek isterken böyle bakmıştım.

Sadece 2. kez yapacağım bir şeydi ve başaramazsam adam ya ölecek ya da toplum içinde gezemeyecekti. Ellerimi sıktım ve enerji bariyeri yapmak için harekete geçtim...