6. Bölüm

161 31 0
                                    

Merhaba, kendimle konuşuyorum galiba. Bir çeşit şoka girmiş olmalıyım. Hadi ama konuşsana. Evet evet biliyorum takımın bana ihtiyacı var ha birde gökyüzünden düşen kız.

Daha önce onu çok sevdiğimi söylemişmiydim ? Dış dünyaya dönmek için illa elektrik yemem mi lazım ? Lanet olsun bunlar baya güçlü çıktı. Bu krizi en az zararla atlatmamız gerek.

Ha evet gökyüzünden düşen bir güzellik vardı değil mi ? Sonra dönücem ben sana.

"Lanet olsun cris. Onu yakalaman gerek" diye bağırdım. Cris havadaki yağmuru gösterdi.

Jason kocaman bir su topu oluşturdu. Hava yağmurlu olmasa bu kadar su oluşturamazdı. Baksana kontrol etmekte bile zorlanıyor. Eva'nın zaten ıslak olan vücudu suya düşmüştü.

Ellerime baktım yediğim elektiriği o ana kadar anlamamıştım. İç sesimle olan konuşmamı kesen o akım. İç ses denemez aslında. Konuşmuyor bu.

Elimde kontrol etmekte zorlandığım elektrik yükü birikti. İşte yine başlamıştı. Elektro ustasının içindeki bütün enerjiyi çektim. Kalbi durma noktasına gelmişti. Kendimi gökyüzüne kaldırdım.

Elektro savaşçılarının uçtuğu görülmemiş şeydi . Bikaç cm havaya kalkabiliyorlardi. Ben uçuyordum ama. Havada asılı duran savaşçı bana doğru bakıyordu. Evet elektrik akımını engelleyebilirdi belki ama unuttuğu birşey vardı.

Yağmur yağıyordu.

Acı ile inledi. Yaptığım elekrtik dalgası aşağıdaki herkesi etkilemişti. Evet güçsüz bir beden toprak anayla bulusmak için düşmeye başlamıştı. Aqua savaşçıları onu kurtarmıştı. İstesem izin vermezdim.

O kadar da cani değilim . Örnek alacağım çok kişi vardı aslında ama öyle biri değilim.  Seri katil de olabilirdim. Evet güçlerim biraz fazlaydı. Umarım bunu sadece ben farketmişimdir.

Aqua savaşcısı pes etti. Yağmur yağsa bile hepimize karşı şansı yoktu. Evet savaşı kazanmıştık. Bize 1 yıl gelen mücadele 15 dk sürmüştü. Eva uyandı ve yanıma geldi. "Sen" dedi "benim kurtarıcım".

Yanağıma bir öpücük kondurması beni bu hale getirirmiydi bilemiyorum. Etraf karardı. Görüş mesafem azaldı ve yere düştüm. Tenimin toprağa değen yerlerinden elektirik aktığını hissettim. Sonra büyük bir baş ağrısı .

Uyandığımda Eva yanımdaydı ve hiç tanımadığım bir adam. Uyandığımı görünce ağlamaya başladı. Odada biryerden hatırlamaya çalıştığım adam olmasa öperdim onu. Adam öksürdü ve "geçmiş olsun Jimmy" dedi. Bu şekilde bana sadece ailem ve dostları hitap ederdi. Bir terslik vardı.

Geçmişimden bir izdi bu adam. "Orada kız arkadaşın için yaptığın şeyler görülmeye değerdi. Haberlerden izlemek zorunda kaldım. Ah ! Canlı görmek isterdim ufaklık " dedi. Haberler mi ? Harika. Savaşı kayıt altına alıyorlardı evet ama böyle olacağını hiç düşünmemiştim.

"Yağmurun yağması da etkili oldu" dedim. "Ne kadar da mutevazisin" dedi ingiliz aksanlı adam. "Sen uçan Hollandalı efsanesindeki hollandalısın" dedi. Eva espiriyi anlamış bi şekilde kıkırdadı. Yatağımdan kalkmak için hareketlendim.

Bekle. Bacağımı hareket ettiremiyordum. Aldığım fazla elektirik noronları bozmuştu. Yavaş yavaş hissetmeye başladım. Elimde istemsizce oluşan küçük enerji topları için gereken gücün bir kısmı ayak tarafından geliyordu.

Onlar da yolu açmak için çalışma yapıyordu. Elimde yaptığım top baya büyümüştü.  Ayaklarıma doğru attım. Evet hissediyordum ayağımı. Kalkmak için tekrar hareketlendim. Şimdi olmuştu. Ayağa kalkabilmiştim.

İngiliz de ayağa kalktı ve bana sarıldı. Sevgi gösterilerini pek sevmedim oldum olası. Eva yapsa yeterdi benim için. Banyoya doğru yöneldim. Yürümeyi yeniden öğrenmek gibi bişeydi .

Birkaç dakika sonra çıktım tuvaletten. İngiliz adamın gitmesini umut ederek. Evet gitmişti. Ama yanında Eva da gitmişti. "Sıkıysa yakala Jimmy" yazıyordu kağıtta.

Lanet olsun neden böyle şeyler benim başıma geliyordu ? Yeni yürümeyi öğrenen birinin depar atmaya çalışması ne kadar komik olabilrdi. Orda olsaydınız gülmemek için kendinizi zorlardınız .

Düştüm ve tekrar kalktım tekrar ve tekrar. Sonra tekrar bayıldım. Eva'yı kurtarmak için canımı bile verirdim...

Yoksa o canını mı verecekti ?

KİNEZİ [1. KISIM][TAMAMLANDI] #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin