Ik moest even bijkomen. Was dit een droom? Of een herinnering? Dit moet echt zijn geweest.
(Nogsteeds p.o.v harry.)
Oke, dit is best lullig. Ik moet Sam vinden. Ik zocht door mijn contactenlijst naar haar naam. Niks. Wat? Was het dan toch een droom ofzo? Opeens zag ik "babe" langskomen. Ik drukte daarop en inderdaad. Het was Sam. Ik staarde even naar haar foto. Ik heb geen idee waarom het zo fijn is om naar haar te kijken. Volgens mij word ik weer opnieuw verliefd. Ik schudde de gedachte van mij af en appte Sam. Ze zou vast al wel thuis zijn.
Harry:Sam, kan ik je spreken? Alsjebliefd?
Ik zuchte en deed mijn mobiel in mijn zak. Wachten op antwoord dan maar.SAM P.O.V.
Ik deed net de voordeur dicht en voelde mijn mobiel weer trillen in mijn zak. Het was harry. Ik raakte voor een paar seconden verstijfd en kon alleenmaar kijken naar het berichtje waarop stond: "1 nieuw bericht: Harry♡."
Ik opende het berichtje.
Harry:Sam, kan ik je spreken? Alsjebliefd?
Wat moet hij nou weer? Het me er even lekker inwrijven dat hij me niet meer herinnerd?
Sam:wat moet je.
Gelijk kreeg ik een berichtje terug.
Harry:het is echt belanrijk. Ik wil je dit persoonlijk vertellen.
Ik zuchte. Liep even naar de woonkamer of mijn ouders er waren. Nee. "Pap!, mam!" Geen antwoord. Fijn. Is dat ook weer opgelost.
Sam:kom maar naar mijn huis. Deur is open ben op mijn kamer.
Ik realiseerde nu pas dat mijn kamer een troep is. Ik rende snel naar boven om alles op te ruimen maar gaf het uiteindelijk op. Netter dan dit word het toch nooit. Dacht ik bij mezelf. "Tringg" de bel. Shit. Harry staat aan de deur. Ik keek snel in de spiegel aan de deur en ging nog even met mijn hand door mijn haar. Ik rende bijna de trap af. Toen ik voor de deur stond haalde ik even diep adem en ja hoor. Harry stond voor de deur. Zijn haar had hij in een knot. Echt sexy als hij zijn haar vast heeft. Hij had een berge jas aan en natuurlijk skinny jeans. Ik realizeerde me opeens dat ik veelste lang naar hem aan het staren was. "Oh, euh. Kom binnen." Zei ik en ging voor hem aan de kant. Jezus ik was een stuk zelfverzekerder in mijn gedachten. Ik leide hem naar boven naar mijn kamer. Toen ik de deur achter hem dicht deed en uiteindelijk naar zijn gezicht durfde te kijken zag ik tranen in zijn ogen. "Harry? Huil je nou?" Ik liep naar hem toe en leed hem naar mijn bed zodat we konden zitten. Ik keek hem afwachtend aan tot hij ging praten. Ik kon het niet laten om zijn hand vast te houden. Het geeft zo'n fijn en warm gevoel.
"Ik herinnerde me weer wat in mijn kantoor, maar toen ik hierheen reed, en voor het stoplicht stond-" harry maakte zijn zin niet af. Het was ook niet nodig. Ik sprong bijna op harry om hem te knuffelen. Ik voelde zijn grote handen om mijn rug me stevig tegen hem aan duwen. Alsof hij me bij zich wil houden. En dan nu voor altijd. Nu begon ik ook te huilen. Hij herinnerd me! Eindelijk! Ik trok me even terug om naar hem te kijken. Zijn ogen waren helemaal rood van het huilen. Ik had hem nog nooit zo gezien. Hij had een glimlach op zijn gezicht die iedereen blij maakt. Hij kuste mijn tranen weg en ik deed mijn ogen dicht. Gewoon om van het moment te genieten. Ik pakte zijn gezicht en begon hem te kussen. Zijn tong vroeg om toestemming en ik liet hem binnen. Ik heb dit zo gemist. Ik heb hem zo gemist. "Ik wil je." Fluisterde harry in mijn oor. "Maar je hebt me al." Zei ik bijna heigend. Harry keek me even aan en begon me weer te zoenen. "Je weet best wat ik bedoel." Mompelde hij tussen het zoenen door. "Ik wil weten of mijn herinneringen hetzelfde zijn als de realiteit." mijn hele lijf begon te tintelen. Net zoals onze eerste aanraking. Die fijne tinteling. Ik liet me gewoon meeslepen in het moment. Het kon me allemaal niks schelen. Ik ben veilig bij harry. Hij zal ervoor zorgen dat me niks overkomt. "Sam?" Ik had niet door dat harry voor toestemming aan het wachten was. We stopten even met zoenen enzo. Harry keek me aan. Hij leek wel nerveus. "Ehm, vind je het erg?" Vroeg hij terwijl zijn handen steeds verder naar beneden gingen om een tip te geven. Ik wist niet hoe ik op het moment moest praten dus als antwoord rukte ik maar gewoon mijn blousje uit en begon hem weer te zoenen. Ik voelde harry glimlachen. Hij trok zijn t-shirt uit. Ik stopte even om naar zijn tattoos te kijken. Het bewonderd me elke keer als ik het zie. Ik kan mezelf niet helpen om ze aan te raken. Harry pakte me bij mijn rug en kont vast en tilde me op zodat hij me verder op het bed kon leggen. En net zoals de vorige keer nam hij de leiding. Hij knoopte mijn broek los en trok hem naar beneden en gooide hem naast mijn bed neer. Hij boog over me heen om me te zoenen en tegelijkertijd probeerde hij zijn broek los te krijgen wat niet echt lukte dus nam ik het voor hem over. Uiteindelijk bleven we allebij over in onze ondergoed. Ik wou bijna harrys onderbroek uitdoen tot de slaapkamerdeur opengedaan werd. Harry sprong van me af en we deinsden allebij terug naar de muur. Alsof we dan niet gezien werden. "Sam, hier heb ik je schone kled-" mijn moeder stond in de opening met haar mond open van de shock.
JE LEEST
Mister Styles [Harry styles fanfic]
Fanfiction"Het spijt me." Begon harry. "Het was niet mijn bedoeling om je overstuur te maken." Ik liep naar hem toe en knuffelde hem en begon weer in zijn shirt te huilen. Harry nam me in een stevige knuffel en zei dat alles goed ging komen. Ik schudde mijn...