KORKMAMAYI ÖĞRET (BUĞLEM)

1. Bölüm

" Buğlem. Hadi güzel kızım gel yanıma. Seni bekliyorum. Çok özledim seni "

Sesin geldiği yöne döndüm. Annem tam karşımdaydı. Kollarını açmış beni bekliyordu. Yanına gitmek istedikçe aramızda ki mesafe daha da büyüyordu. Adım atmak istesem de olmuyordu.

" anne gelemiyorum sana. Ayaklarım gitmiyor anne. Yetişemiyorum sana. "

Akan bir kaç damla gözyaşımı elimin tersi ile sildim.

" anne neden aramızda ki mesafe büyüyor. Niye ulaşamıyorum anne sana. "

Annemin sesi ve görüntüsü uzaklaşmaya başladı benden.

" kızım. Seni çok özledim. "

Fısıltı gibi geliyordu annemin sesi artık. Yine gitmişti. Bir anda ayaklarımın bağı çözüldü. Koşmaya başladım. Ama annem yoktu. Bağırmaya başladım.

" anne... anne ses ver.... anne yine gitme. anne cevap ver... ne olur ANNE. Duy sesimi. Anne korkuyorum. ANNEEEE... "

" ANNE...."

Diyerek sıçradığımda yine hastane odasındaydım. Kolumu saran acı ile yüzümü buruşturdum. Yine mi serum? Odanın içinde göz gezdirdim. Kimse yoktu. Serumu çıkartıp üzerimde ki battaniyeyi açtım. Odadan çıkmak üzereydim ki doktorum Kenan bey geldi.

" Buğlem hanım nereye?Daha serumunuz bitmemişti. "

Başımı iki yana salladım.

" serum olmaz. İçine sakinleştirici koyuyorsunuz aptala dönüyorum sonra. "

Doktor sözlerime karşılık gülümseyerek beni tekrar içeri yönlendirdi. Tekrar yatağa oturduğum.

" son bir kaç kontrol yapıcaz. Yediğiniz bir şeyden zehirlenmişsiniz. "

Doktor serumu tekrar takarken bende diğer elimle cebimden telefonumu çıkardım.

" o kadar önemli değil. Olan olmuş. Bu serum ne zaman biter? "

Doktor sıkıntı ile nefes verdi.

" on beş dakikaya biter. Ama.... Bu daha ne kadar sürecek. Her hafta başınıza bir şey geliyor. Korkmuyor musunuz? "

Gülümseyerek karşılık verdim sorusuna. Korkuyordum.

" korkmuyorum" diyerek her zaman yaptığım gibi konuyu kapattım.

Telefonda ki mesajlara baktım. Ankara da kurduğum şirkete gitmem gerekiyordu.

" bu kadarı yeter bence. Ben gidiyorum. Size iyi günler Kenan bey. "

Diyerek kolumda ki iğneyi çıkarmaya çalışırken kenan bey durdurdu.

" son on dakika. Lütfen. "

" son on dakika. Sonra çıkarım buradan. "

Gülümseyerek gözlerini kapattı.

" tamam son on dakika "

Kenan bey odadan çıkınca bende tekrar telefona döndüm. Bir kaç mesaja cevap verdim.

" Buğlem hanım? "

Odanın kapısından gelen sesle başımı telefondan kaldırdım.

" buyrun "

Karşısımdaki adam içeri girip kapıyı kapattı.