Fight For This Love ft. Zayn Malik

Chapter 7

Rose's p.o.v.

"Alsjeblieft!!!" smeekt Zayn. "Ik weet het niet hoor..." zeg ik. "Ik ga heus niet weer drinken. Ik beloof het. Dit keer echt." Ik twijfel. Als Zayn weer naar de club gaat, krijg straks nog een blauw oog. "Kunnen we niet gewoon iets samen doen?" Ik krul mijn armen om hem heen. "Je kan meegaan." krijg ik als antwoord terug. Ik zucht. "Doe maar wat je wilt..." Ik loop naar de slaapkamer en laat me zelf op het bed vallen. Zayn doet nooit iets romantisch met me. Hij wilt elke dag weer naar die stomme club. Vroeger was hij anders. We gingen altijd op date. Zayn was ook een ander mens. Nu is hij een fucking zuiplap. Ik doe mijn pyjama aan en ga liggen onder de dekens. Ik ga niet op Zayn wachten om klappen te vangen. Ik sluit mijn en probeer te slapen.

Ik word wakker door een paar klappen in mijn gezicht. Langzaam doe ik mijn ogen open. Ik zie Zayn voor mijn neus staan. Ik zie aan hem dat hij dronken is. "Wat is er, Zayn?" vraag ik slaperig maar ook bang. "WAAROM SLAAP JE!!" schreeuwt hij. Ik schrik van zijn stem. Ik sta op en ren weg. Ik hoor dat Zayn achter me aan rent. "BLIJF STAAN!!" hoor ik hem schreeuwen. Nu ren ik nog harder. Na een tijdje kijk ik achter me. Ik zie Zayn niet meer. Ik ga stilletjes naar de zolder. Ik weet zeker dat hij me daar niet vind. Ik doe de deur open. Ik hoor een krakerig geluid. Ik loop naar binnen. Ik doe het licht aan. Dan zie ik Zayn voor me staan. Hoe komt hij hier? Hij drukt me tegen de muur en pakt me bij mijn nek. "Zayn, laat me alsjeblieft met rust." zeg ik. "WAAROM REN JE WEG!!!" schreeuwt hij in mijn gezicht. Ik kan geen antwoord geven, omdat Zayn me heel hard ik mijn keel knijpt. Ik krijg haast geen lucht meer. "Zayn laat me los." zeg ik met een piepstem. Hij geeft me een harde klap in mijn gezicht en gaat dan weg. Ik laat mezelf op de grond zakken. Waarom? Waarom ik? Waarom nooit iemand anders? Ik leg mijn hoofd in mijn handen en begin hard te huilen.

Ik sta op. Na een half uurtje huilen wordt je best wel moe. Maar bij Zayn ga ik iniedergeval niet slapen. Ik loop even naar onze slaap kamer. Eerst luister ik even bij de deur of hij aan het slapen is. Ik hoor een harde gesnurk. Ik loop de kamer binen om een pyjama te pakken. Ik doe het snel aan en loop de kamer weer uit. Ik ga wel op de bank slapen...

Ik word wakker door een kleine straal ochtenlicht van buiten. Ik kijk om me heen. Normaal zou Zayn hier staan en me een knuffel geven. Ik loop naar de slaapkamer. Daar is hij ook niet. Ik kijk naar de klok. Het is 11 uur 's ochtends. Waar kan hij nou zijn? Ik pak mijn telefoon om Zayn te bellen. Ik tik het nummer in. Hij gaat even over.

"Heey, babe."

"Zayn waar ben je?"

"Oh, ik ben bij de jongens. Sorry dat ik niks heb gezegd."

"Het geeft niet. Ehm... gaat het weer goed met jou en Harry?"

"Ja, babe, maak je geen zorgen. Kom je straks ook?"

"Ik kijk nog wel..."

"Oke, ik zie ja dan wel. Bye."

"Bye."

 Ik hang op. Snel pak ik een setje kleren (paarse oversized trui met spijkerbroek) en loop de badkamer in. Eerst ga ik mijn tandenpoetsen. Ik kijk in de spiegel. De litteken is nog steeds goed te zien. Ik zucht en doe mijn kleren uit. Ik stap de dpuche in en laat de warme stralen op mijn lichaam glijden. Na vijf minuten doe ik de douche weer uit. Ik droog me af en doe mijn kleren aan.

Ik pak nog mijn laatse spullen en zet ze in mijn tas. Ook kijk ik nog in de spiegel of mijn make-up goed zit. Ik ga toch maar even naar de jongens. Ik pak mijn autosleutel van de tafel en loop naar buiten. Ik maak de auto deur open en ga zitten. Mijn tas zet ik op de bijrijdersstoel. Snel zet ik mijn gordel en start de auto om weg te gaan.