vampire's prey

()(18)()

'Natana is ontvoerd in de nacht. Niemand had toegang tot haar vertrekken apart van u, uw familie en de wachters die dienst hadden. Er was net een nieuwe wachter. Die had wacht. Maar de volgende dag was hij niet meer waar hij hoorde te zijn. 's Nachts zei hij tegen een andere wachter dat hij een ommetje ging maken samen met Natana. Dat ze dat wilde. Ik denk dat hij haar heeft ontvoerd.'

'Ja' zegt Kenshin 'daar waren wij ook al achter... en verder?'

'We hebben al een tijdje een huisje in de gaten gehouden. Toen we die wilde gaan slopen bleek dat er een luik was. Maar er is een sleutel voor nodig om die open te maken. Mijn mannen en ik dachten dat we een inval konden doen.'

'Ja' zei Kenshin 'maar na het bal.'

De man knikt kort. 'Nou' zegt Kenshin 'verder niets meer?'

'Nee Sire.'

'Dan kunnen jullie gaan.'

We staan op en gaan weg. 'Kumiko' zegt Kenshin 'wacht.'

Ik blijf stilstaan en draai me om. Hij staat op, 'ik wil even met je praten. Zullen we even gaan lopen buiten?'

Ik knik. Ik loop achter hem aan naar buiten. 'Goed' zegt hij als we even hebben gelopen, 'ik vroeg me af... waarom woonde je bij je grootouders?'

'Omdat mijn ouders overleden zijn' zeg ik zacht.

Ik begin aan het medaillon te friemelen. 'Mag ik vragen hoe' vraagt Kenshin.

Ik knik, 'een beet van een vampier.'

Hij knikt langzaam, 'spijtig. En waar was jij toen?'

'Bij hen. Maar een vrouwelijke vamp bracht me naar het dorp. Daar werd ik achtergelaten bij de burgemeester. De burgemeester bracht me naar mijn grootouders.'

'Hoe oud was je toen?'

'Zes. Soms herriner ik het me nog vaag. Dan heb ik nachtmerries maar de laatste tijd valt dat mee.'

'Was je daarom bang voor ons?'

'Een beetje. Ik werd sowieso aangeleerd dat ik een vampier nooit de rug mag toekeren. Zodra ik dat deed zouden ze me aanvallen en was ik verloren.'

Hij knikt, 'en je bent nu zestien?'

Ik knik, 'ja.'

'En wanneer ben je jarig?'

'Zeventien april.'

Hij knikt, 'oké. Dat wou ik even weten. En nu wil ik iets anders weten, wat vind jij een mooie kleur voor het gala?'

'Voor wat?'

'Voor je jurk.'

'Wit.'

'Wit?'

'Ja zo wit als sneeuw.'

Hij knikt. Opeens voelen we beide iets op ons rug. We draaien ons om. Isamu en Akira gooien een sneeuwbal omhoog. Ze grijnzen. Isamu gooit naar mij en Kenshin naar zijn vader. Ik duik achter een boom. Daar maak ik een bal en gooi die naar Akira. Ik raak hem vol. Ik krijg een sneeuwbal van Isamu vol op mijn rug. Ik draai me om naar hem en gooi een sneeuwbal. Hij kan hem ontwijken. Kenshin gooit op ons alle drie tegelijk een sneeuwbal. We vallen in de sneeuw.