drie jaar later...
Akira en ik zijn dolgelukkig. Mijn grootouders zijn veranderd in vamps. Ze kwamen zelf met het voorstel. die drie dagen was ik alleen maar bij hun. Ik wilde erbij zijn als ze wakker werden. Isamu en Kiyoko hebben een relatie. Die hadden wij allemaal niet verwacht. Akira en ik hebben het erover om een kindje te krijgen. dit weet de rest natuurlijk niet. Kana heeft trouwens ook een vriendin. Ze is net zo vals en ik mag haar niet. Gelukkig mag zij mij ook niet. Taro is alweer uit de gevangenis en omdat ze geen andere geschikte hoofdwachter konden vinden werd hij dus weer hoofdwachter. Hij mag geen meisjes meer naar het paleis brengen. Dat doet een andere man. Eigenlijk wil ik het liever niet maar Kenshin heeft gezegd dat het al veel verminderd is sinds ik hier ben. De media heeft ons wel een beetje met rust gelaten gelukkig. soms wordt er nog wel eens gevraagd of we al een kinderen denken. Akira en ik zeggen dan eerlijk dat we er wel aan denken. Maar wanneer we in het werking stellen zeggen we niet. Ik ben nu dus negentien.
Akira en ik zullen vandaag worden gekroond tot koning en koningin. Ik ben best wel zenuwachtig. Akira anders ook. Kenshin heeft alle vertrouwen in ons. Dat bleef hij de afgelopen twee maanden maar herhalen. Het was ook een verrassing voor ons toen wij in de troonzaal kwamen en Kenshin en alle media daar waren. Ze hadden gebogen en de weg vrijgemaakt. 'Kumiko, Akira' had Kenshin gezegd 'hier.'
We waren naar hem toegelopen. 'Vader' had Akira gezegd, 'wat is er aan de hand?'
Kenshin had gegrijnsd en had gezegd: 'de reden dat jullie hier zijn. Ik zal aftreden en mijn zoon en schoondochter zullen mijn plaats innemen.'
We hadden hem aangestaard. Hij had gegrijnsd. Later hadden we hem ondervraagd. Waarom had hij ons dit niet als eerste gemeld?! Hij had ons gezegd dat de media dan ging roddelen. Dat we altijd dingen achter hielden. Dat zou de reputatie van onze familie niet goed doen. Ik lig nu naast Akira in bed. Beide hebben we weinig geslapen. Amper eigenlijk. 'Waar worden we gekroond' vraag ik.
'Gewoon in de troonzaal' zegt hij 'en nu lopen we samen naar mijn vader.'
Ik knik, 'ben je zenuwachtig?'
'Een beetje. Jij?'
'Minder zenuwachtig dan voor mijn trouwen. Ik ben gelukkig dicht bij jou.'
Hij glimlacht en kust me. Er word geklopt. We gaan rechtop zitten en zeggen: 'binnen.'
Kenshin, Isamu en nog wat bedienden komen binnen. 'Goedemorgen' zegt Kenshin.
'Zonder zorgen' zegt Isamu grijnzend.
Ik val neer. 'Moeten we er echt uit' vraag ik.
'Ja' zegt Isamu.
Ik pak een kussen en gooi die naar hem. Hij vangt hem en gooit hem terug. Alleen gaat ie over me heen. 'Faal' zeg ik.
'Kom op' zegt Kenshin 'we hebben veel te doen. Opstaan.'
Twee dienstmeisjes openen de gordijnen. Akira en ik stappen uit bed. 'Akira' zegt Kenshin 'mee.'
Akira loopt achter Kenshin aan weg. Isamu en nog wat bendiendes lopen mee. Ik kijk de andere bediendes aan. 'Laat me raden' zeg ik 'jullie gaan me helpen?'
Ze glimlachen, 'ja majesteit.'
Ik glimlach, 'laten we dan maar beginnen.'
Eén van de meisjes doet de deur dicht en ze halen een jurk tevoorschijn. Een rode jurk. Ik kleed me om en ze helpen me. Ze doen mijn make-up en mijn haar. Dat steken ze op. Daarna gaan we naar de zitkamer. Akira had een speciaal pak aan. Kenshin had ook zo'n pak aan. Ze glimlachten, 'je ziet er weer mooi uit Kum.'
'Dank jullie' zeg ik glimlachend.
We wachtten tot er een bediende komt. 'Sire' zegt hij 'het is tijd.'
Kenshin knikt en zegt: 'kom op dan.'
We lopen achter hem aan naar de zaal waar Akira en ik trouwden. Akira pakt mijn hand. Er zijn deze keer meer vampiers. We lopen achter Kenshin aan naar het altaar. Mensen buigen voor ons. Bij het altaar staan twee mannen met vlaggen. Er staan twee stoelen van goud op het podium. Akira gaat op één van de stoelen zitten. Ik zit links van hem.
JE LEEST
vampire's prey
VampireDe prins staat op en loopt naar me toe. Ik wil weglopen maar de twee andere pakken mijn armen beet. De prins staat nu voor me. Zijn rode ogen kijken mijn blauwe ogen doordringend aan. Hij grijnst waardoor ik zijn scherpe, puntige hoektanden zie. Mij...