vampire's prey

()(53)()

De media is net weg. 'Kom' zegt Akira tegen mij 'dan zal ik vertellen waarom wij zo geheimzinnig deden.'

Akira pakt mijn hand en neemt me mee naar de zitkamer. De familie komt achter ons aan. 'Mag ik het dan nu weten' vraag ik.

Akira lacht, 'ja nu mag je het weten.'

'Nou' zeg ik 'vertel dan.'

Hij schud zijn hoofd, 'ik laat het je zien.'

'Zien?'

'Ja' zegt Isamu terwijl hij gaat zitten.

Akira loopt de gang op. Ik kijk de rest aan en glimlach heel lief. 'Tipje van de sluier' vraag ik.

'Echt niet' zegt mijn grootvader 'dan verpesten we de verrassing.'

'Jullie zijn niet aardig' zeg ik met een pruillip.

'Zo meteen wel' zegt Vladimir.

'Hoe weet u dat zo zeker?'

'Ik weet niet het zeker. Maar ik denk het wel. En ik wed dat ik gelijk krijg.'

Akira komt terug lopen. Hij heeft een middelgrote doos in zijn handen. Er ligt nog een klein doosje bovenop. Hij zet het neer. 'Kumiko' zegt hij.

'Ben ik' zeg ik.

'Beloof jij dat wat er in deze doos zit je er heel goed voor gaat zorgen.'

'Dat denk ik wel' zeg ik, 'wat zit er in de doos?'

'Te' mompelt Isamu.

Ik kijk hem aan, 'te?'

'Nieuwsgierig' zegt hij.

'En jij bent dat niet' vraagt Kenshin.

'Nee' zegt Isamu 'dat ben ik niet nee.'

'wie stond er iedere dag dan al om acht uur voor de kamerdeur' vraagt Akira 'o ja dat was jij.'

'Oké, ik ben een beetje nieuwsgierig.

'Een beetje boel' zegt mijn grootvader.

'Meer dan Kumiko' vraagt Isamu verbaasd.

'Veel meer' zegt Akira.

'Jij hebt haar niet meegemaakt toen ze jong was' mompelt mijn grootmoeder.

'Dan weet ik alsnog dat zij minder nieuwsgierig was' zegt Akira 'maar goed. Je cadeautje Kum.'

'Ja, wat moest ik ook alweer beloven?'

'Ben je dat nu al vergeten' vraagt Kenshin.

'Dat komt' zegt de grootmoeder van Akira 'omdat ze zwanger is. Krijgen vrouwen vaker.'

'O dat weet ik nog met jou' mompelt Vladimir 'vreselijk.'

Ik zucht, 'krijg ik nu mijn cadeautje?'

'Beloof je om goed te zorgen voor wat er in deze doos zit' zegt Akira 'beloof je dat Kumiko?'

'Ik zal voor wat er in de doos zit, goed zorgen. Ik zal mijn uiterste best doen. Mag ik nu weten wat er in de doos zit?'

Hij grijnst, legt het kleinste pakje op de tafel en geeft de middelmatige aan mij. Heel voorzichtig en langzaam. 'Kan wel wat sneller' zeg ik 'Kir.'

Hij grijnst, 'nee. Want wat erin zit is heel breekbaar.'

Akira gaat naast me zitten. Ik maak de doos open en pak eruit wat erin zit. 'Ah' zeg ik 'how cute.'