Geçmiş ve Gelecek Arasında

Dağılmış Dünya-Part 1

Marly'nin ağzından ...

Bembeyaz ışığın her tarafı kaplamasından sonra zaman girdabı hepimizi sarsmıştı.Bu sarsılma öncelikle gözlerimin kapanmasına sonrasında ise beni bayıltmaya neden olmuştu...

Kafamda sesler dolaşıyordu.Boğuk ve yankılı seslerin sahipleri birden gözlerimi açmamla önümde belirdiler.
-Bu kız da kimin nesi?"dedi oradaki yaşlı adam.Buşunduğum ortamın neresi olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu.Ama neredeyse bir altının içindeydim.Altından yapılmış,oldukça düzensiz,köşesi olmayan,yuvarlak ve çok geniş bir odadaydım.Etrafa bakınırken birden yaşlı adamın sorusu aklıma geldi:
-Ben Far-Tron'dan geliyorum.Bir zaman girdabı çıktı ve buraya ışınlandım.Burası neresi?"dedim.Orada ahtapota benzeyen bir yaratık:
-Şu an hayal gücünün ötesinde bir mekandasın.Biz buraya ölerek geldik.Ve bazılarımız buraya 'Ölüm Diyarı' diyor.Ölüyoruz ama aslında ölmüyoruz.Hepimize bir çeşit büyü yapıldığını düşünüyoruz."dedi.
-Bizi buradan götürebilir misin?"diye seslendi küçük bir çocuk.
-Yardım ede..."derken ahtapot sözümü kesti:
-Hayır,götüremez.Ben buradan kurtulmak için neredeyse on yıl çalıştım.Kimya bilgim ve bulunduğumuz konum buranın aslında olmadığını söylüyor.Belki gerçekten ölmüşüzdür."

-Siz bize yardım etmelisiniz."dedi kafamda bir ses.Bir an yanıma baktığımda en fazla 10 yaşındaki küçük bir çocuk beni gözlüyordu.Kafamdaki ses durduğunda çocuğun:
-Siz bize yardım edebilirsiniz."demesiyle kafamdaki sesin tonunun çocuğun sesiyle aynı ve söylenen şeylerin çok benzer olduğunu düşündüm.Bu bir tek şeyle açıklanabilirdi.Gözümü iyice açtım ve çocuğa baktım.O sözler çıkarken çok heyecanlanmıştım:
-Ben telepati yapabiliyorum aslında bir psişiğim."

-Zihninde düşündüğüne göre arkadaşların haberleşmeni sağlayacak bir çip varmış.Bu çiple belki bizi kurtarabilirsin."dedi çocuk.
-Evet,Bay Thorpan söylemişti.Ama nasıl kullanılacağı hakkında hiçbir fikrim yok."diye karşıladım.Oradaki yaşlı adam:
-Thorpan benim eski dostum.Ben de bir büyücüyüm.Dediği çipleri çalıştırabilirim."dedi.Adam büyücü olduğunu söylemişti ama giyimi tam olarak bunun aksini söylüyordu.Ütüsüz bir gömlek,kirli,yırtık ve lekeli bir pantolon bir dilenciyi andırıyordu.
-Hadi,hemen deneyelim."dedi psişik çocuk.Ve işe koyulduk.

Çipi çıkardığımda yaşlı adam incelemeye başladı:
-Çip bulunduğun konumu hesaplayıp oraya ses kaydı gönderebiliyor.Tek yapmamız gereken bu bölmeyi saat yönünün tersine çevirip sihirli sözleri söylemek."Yaşlı adamın sırıtarak konuşmasından sonra çocuk:
-Bunun işe yaramayacağını düşünüyorsun,Marly."dedi.Bu hareketleri ve zihin okuması benim dünyamda bir bilim kurgu fantezisiydi.Ve bundan istemeden de olsa korkuyordum.Çocuğun zihnimi okuyup aniden ve çok ciddi bir şekilde ismimi söylemesi de korkma nedenlerimden bir tanesiydi.
-Bilmiyorum,içimde yaramayacağına dair bir his var."dedim.Yaşlı büyücü,ikimizi süzüp sakalının altından sinsice gülümsedi.
-Bu hissi sana kim verdi?Unutma psişikler zihin kontrolü de yapabilir.Seninle oynamak çok eğlenceliydi bu arada."dedi çocuk.Her geçen dakika çocuktan daha fazla korktuğum yüz ifademe de yansıdığına çocuğun zihnimi okumasına gerek kalmıyordu.Yaşlı büyücünün gülmesinin nedeni de çocuğun benimle dalga geçtiğini bilmesiydi.
-Neyse şimdi çipi çalıştırmayı deneyelim."dedi yaşlı büyücü.Çipin bölmesini saat yönünün tersine çevirdi.Çipden cızırtılı sesler gelmeye başladı ve kısa bir süre içinde çipin içinden dumanlar çıktı.Hepimizin yüzündeki ifadeler hemen hemen aynı olup büyük bir hayal kırıklığının hüznünü yansıtıyordu.
-Ne yapacağız?"dedim.Sonsuza dek Ölüm Diyarı'nda kalacağımızı düşündüğümde yüz ifadem daha da kötü bir hal alıyordu.Psişik çocuk ağlamaya başladı.Ağlarkenki çığlıklarını ahtapot da duydu ve yanımıza geldi ve korkunç gerçeği anlattı:
-Üzgünüm,on yıllık çabamın sonunda herşeyin boşa gittiğini anladığım anda ben de aynı hisler içerisindeydim.Son on yıl hep bir umut olduğunu düşündüm ama son 3 aydır artık burada,yaşamanın ve ölmenin aynı şey olduğu Ölüm Diyarı'nda herşeyden yoksun halde duracağız."