Geçmiş ve Gelecek Arasında

Ruhların Yükselişi

[~{MİCHAEL'IN DİLİNDEN DEVAM EDİYOR...}~]

FearLand Günlükleri elimdeydi.Avcı Gregor'un resminin olduğu sayfayı okumaya çalışıyordum.Ama hala bu garip yazıyı okumayı başarmakta bir kat edememiştim.Sadece o sayfaya bakıp kafamda bir kurgu oluşturabiliyordum.Bu kurguların da kanıtı olmadığı için hiçbir şey elde edemiyordum.Dev yaratık neredeydi?Bizim takıma girme çabası devam ediyor muydu?Yoksa pes mi etmişti?Tüm bu sorular beynimin içinde geziniyordu.

Raon ve adamları kalacakları yere yerleşmişlerdi.Arkadaşlarım da odalarındaydı.Her gün batımı krallığın kudretli şövalyelerinin dinlenme zamanıydı.Bu yüzden Far-Tron'un dev krallığı sessizleşmişti.Halkın,Xtar insanları hakkında merakı artmıştı.Bazı kişiler ne olduğunu öğrenmek için kralları Christy'yi arıyorlardı.Ancak Christy yine ortalıkta görünmüyordu.

Christy son zamanlarda çok gizemli biri olmaya başlamıştı.Garip giysili ve yüzleri bile görünmeyen korkunç adamlarla görüşüyordu.Her şey sırlarla doluydu.Bazen onun benimle ilgili bir şeyler sakladığını düşünüyordum.Fakat bunun doğru olma olasılığıyla yanlış olma olasılığı eşitti.Dolayısıyla FearLand Günlükleri'ndeki yazıları kafamda bir kurgu oluşturarak okumaya çalışmamla Christy'nin ne işler çevirdiğini anlamaya çalışmam aynıydı.Hiçbirinde ciddi ve doğru bir sonuca ulaşamıyordum.Bu da benim sinirlerimi oldukça bozuyordu.

Gün çok yorucu geçmişti.Neredeyse her dakika bir şey olmuştu.Bir günde fazlasıyla gelişme gerçekleşmişti.Şövalyeler de dahil herkes halsizleşmişti.Far-Tron'un halkı bile hiç zorlu bir işe kalkışmamalarına rağmen yorgunlaşmıştı.Yorgunluğun getirdiği mayışma yüzünden gözlerim kapanıyordu.Artık benim de ayakta durmaya gücüm kalmamıştı.Enerji alıp dinçleşmem gerekiyordu.Aynı zamanda yarın Sitarus'un dersi vardı.Odama gidip uyumalıydım.Odama doğru yürüdüm,kapıyı açtım ve direkt kendimi yatağa atıp uyumaya başladım...

Yavaş yavaş uyanıyordum.Sabah olmuştu.Enerjim geri geldiğinden dolayı çok dinçleşmiştim.Hızla yataktan kalktım.Dolabımın içinden kıyafetlerimi çıkardım.Her bu dolabın içinden kıyafet çıkardığımda ne kadar az giysi getirdiğimi düşünüyordum.Ve yine aynı şey oldu.Gerçekten de Far-Tron'a yolculuk yapacağım gün çok az eşya almıştım.O gün çok akılsız davrandığımı anlıyordum.Far-Tron'da ne kadar kalacağımı bilmiyordum bile.Bir anda aklıma bir fikir geldi.Dünya'ya kısa bir yolculuk yapıp kimseye görünmeden bir kaç eşya alabilirdim.Ama bunu yapabilmem için Christy'yi ikna etmeliydim.İmkansız olan bir fikirdi bu.Çünkü Christy hiçbir yerde görünmüyordu.Kısa bir süre içinde fikrim kafamdan dağıldı.Üzerimi giyindim.Bugün Sitarus'un dersi vardı.Onun dersinin yapılacağı mağaraya gitmeliydim.Yine de vakit çok erkendi.Krallıktan çıkıp Far-Tron'da gezinmeyi düşündüm.Düşüncemin gelmesiyle birlikte dışarıya çıkmıştım.Acaba bugün beni neler bekliyordu?

Far-Tron'un iç açıcı atmosferi içimdeki tüm sıkıntıları aklımdan uçuruyordu.Güzel doğası,ormanları ve gökdelenleriyle tanıdığım bu diyar gerçekten "en iyi diyar" ünvanına layık bir yerdi.Buraya özgü kelebekler herkesin yüzünü güldürmeye yetiyordu.Aynı zamanda huzur ve refah içindeydi Far-Tron.Tek bir sorun vardı.Darkpaw Zaman Örgütleri işlerine geri dönmüştü.Hiç vakit kaybetmeden Xtar diyarını bir avuç küle çeviren canilerin çok korkunç şeyler yapabileceğinin bilinmesi bozuyordu bu huzuru.Ne kadar huzur bozulsa da herkes olumlu düşünüyordu.İşte bu durum Far-Tron'u yenilmez bir diyar yapıyordu.Halk herhangi bir savaşta orduya katılmaya da hazırdı.Özel eğitim almış kıdemli şövalyelerin ve askerlerin halka ihtiyacı olmasa da halk her an hazırdı.Bunların yanında Far-Tron'un toprakları verimliydi.Çoğu kaynak sağlanıyordu.Kaynaklar yetmeyince de zaman yolculuğu yapılıp yeni kaynaklar alınabiliyordu.Darkpaw'ın amacı 12 diyarın zaman yolculuğu yapıp aldığı kaynakları sadece kendisine saklamaktı.Bunu da diyarların zaman yolculuğu yapmalarını engelleyerek gerçekleştirmek istiyor.Ellerinde öyle bir nesne var ki istedikleri şeyi yapabilmelerini sağlıyor.