My heart belongs to you (Greek) {#Wattys2016}

Οι καινούργια μου οικογένεια (2)

   « Έμμα !; » άκουσα μία γνωστή φωνή «Cass! σταμάτα είναι φίλη μου ! »έτσι το αγόρι σηκώθηκε από πάνω μου «Αααχ ,.. Sarah μόλις μου χάλασες την διασκέδαση ! » « Sarah ! » σηκώθηκα από τον καναπέ και έτρεξα κατευθίαν πάνω της . Tην αγκάλιασα πολύ σφηχτά . H Sarah είχε ξανθά σπαστά μαλλιά μέχρι τον ώμο και καστανά μάτια . « Έμμα είμαι τόσο χαρούμενη που σε ξαναβλέπω ! » « Και εγώ Sarah » είπα και αγκαλιαστήκαμε πάλι .

    « Συγνώμη που σε διακόπτω Sarah , αλλά ποιά είναι αυτή η φίλη σου; » εμφανίστηκε στο δωμάτιο ένα ψηλό αγόρι με μοβομπλέ μαλλιά και σκούρα κόκκινα μάτια « Με λένε Έμμα , χάρηκα για την γνωριμία » απάντησα με ένα απαλό χαμόγελο « η χαρά είναι όλη δικιά μου.. , το όνομα μου είναι Sebastian » είπε καθώς τοποθέτησε τα γυαλιά μυωπίας του στο πρόσωπο του . Αχ επιτέλους και ένας λογικός εδώ μέσα , νομίζω πως η Sarah δεν μου τα έχει πει όλα για αυτό το μέρος .

   « Έλα Έμμα πρέπει να γνωρίσεις και τους άλλους » η Sarah είπε και με τράβηξε από το χέρι , το αγόρι με τα γυαλιά μας ακολούθησε . Πήγαμε σε ένα άλλο επίσης μεγάλο δωμάτιο το οποίο είχε στην μέση ένα σκαλιστό ξύλινο τραπέζι και από κάτω του ένα μεγάλο κόκκινο χαλί . Το δωμάτιο είχε επίσης έξι καναπέδες και κλειστές τις χοντρές κόκκινες κουρτίνες . « Εδώ είμαστε Έμμα , η καινούργια σου οικογένεια » μπροστά μου υπήρχαν πέντε αγόρια , ανάμεσα τους και ο ανώμαλος που ξύπνησα πριν λίγο . « Από εδώ είναι ο Russell » ο Sebastian έδειξε ένα αγόρι με κόκκινα μαλλιά και πράσινα γατίσια μάτια « Ο Raph » δίπλα του βρισκόταν ένα ίδιο αγόρι σαν τον Russell μόνο που φορούσε και ένα μαύρο καπέλο και τα μαλλιά του ήταν λίγο πιο μακρυά . « Ο Cassius » ο οποίος με κοίταξε με αγριοκοίταζε « Kαι ο Εrik » ένα όμορφο αγόρι με μελί-ξανθά μαλλιά και με πανέμορφα σκούρα μπλε μάτια . Ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ και μου χαμοχέλασε με ένα απαλό χαμόγελο . Πόπο τώρα έχω κοκκινήσει ελπίζω να μην φένεται , είπα στον ευτό μου . «Για μισό λεπτό , που είναι η Ολίβια ; » ο Raph είπε « ΣΥΓΝΩΜΗ ! που άργησα » μία κοπέλα με σκούρα ίσια καστανά μαλλιά και μελί μάτια κατέβηκε γρήγορα της σκάλες και ήρθε πάνω μου «Γειά , με λένε Ολίβια .. εσύ πρέπει να είσαι η Έμμα , εάν δεν κάνω λάθος » « Ναι εγώ είμαι » απάντησα. « Ωραία παιδιά , από εδώ είναι η Έμμα, η οποία θα μείνει μαζί μας για κάποιο διάστημα , οπότε να προσέχεται την συμπεριφορά σας παρακαλώ » είπε ο Sebastian και τα αγόρια εκτός από τον Εrik , o οποίος έκλησε τα μάτια του και κοιμήθηκε , έφηγαν από το δωμάτιο .

   « Αα ναι Έμμα .. θέλω κάτι να σου πώ , αλλά σε παρακαλώ πάρτω ήρεμα » την κοίταξα και την άκουσα προσεκτηκά «Κανείς μας , ούτε και εγώ ήμαστε άνθρωποι.., είμαστε .. βαμπιρ » τραντάκτηκε η καρδιά μου μόλις το άκουσα αυτό .... 'βαμπιρ' τότε μου ήρθε κατευθείαν η ανάμνηση με τους γονείς μου που τους σκότωσαν τα βαμπιρ...μπροστά στα μάτια μου «Sarah..» « Μην ανησυχείς Έμμα κανείς δεν θα σου κάνει κακό » είπε και μου χαμογέλασε « Δηλαδή .. είσαι και εσύ βαμπιρ τώρα; »

   «Ναι Έμμα , αλλά μην ανησυχείς , ξέρω τι έγινε με τους γονείς σου , αλλά όλα θα είναι μια χαρά.. εμπιστεύσουμε» « Εντάξει Sarah αφού το λες εσύ » της χαμογέλασα « Έτσι μπράβο » « Ναι Έμμα μην ανησυχείς θα περάσουμε τέλεια ... έλα τώρα πάμε να σου δείξουμε το δωμάτιο σου » είπε η Ολίβια « Οκ! » και έτσι τις ακολούθησα .

   Ανεβήκαμε τις σκάλες και μπήκαμε μέσα σε ένα πριγκιπικό δωμάτιο σε κρέμ κοραλί αποχρώσεις. Το δωμάτιο ήταν απλά τέλειο και το καλύτερο.. ήταν όλο δικό μου. Στα αριστερά υπήρχε ένα διπλό κρεβάτι και στα δεξιά μία απαλή ροζ τουαλέτα με καθρέφτη . Όλο ευθεία βρισκόταν ένα γραφείο και δίπλα του ένα μεγάλο παράθυρο με ένα μικρό μπαλκόνι . « Οοοααου ! Κορίτσια είναι τέλειο , ευχαριστώ » « Τίποτα Έμμα » είπε η Sarah « Ορίστε και η βαλίτσα σου» την πήρα και χαμογέλασα « Α ναι και θα το ξέχναγα .. Έμμα πηγαίνουμε σε νυχτερινό σχολείο , οπότε θα πρέπει να κοιμάσε την μέρα και να πηγαίνεις σχολείο την νύχτα » « Οκ , δεν πειράζει θα το συνηθίσω » « Ωραία ,.. τότε καληνύχτα τα λέμε το βράδυ» « Χαχα οκ , καληνύχτα κορίτσια » είπα και έφυγαν .

   Έκλεισα την πόρτα και τακτοποίησα τα πράγματα μου . « Τέλεια » είπα εφόσων είχα τελείωσα την τακτοποίηση . Άνοιξα την κουρτίνα και κοίταξα τον ουρανό , όμως έξω ήταν συννεφιασμένα και μουντά « Αχ πόσο με ρίχνει αυτός ο καιρός » έκλεισα πάλι την κουρτίνα και έβαλα τις πιτσάμες μου . Mπιπ μπιπ μπιπ « οχ το κινητό μου » είπα και το σήκωσα.

-Ναι;

-Έλα Έμμα , εγώ είμαι

-Θεία !

-Έφτασες , όλα καλά ;

-Ναι , όλα τέλεια

-Μπράβο κορίτσι μου , πήρα απλά να δώ εάν είσαι καλά

-Μια χαρά είμαι μην ανησυχείς ,αφού με ξέρεις , ξέρω να φροντίζω τον ευτό μου και εάν χρειαστώ κάτι έχω και την Sarah

-Εντάξη Έμμα , πάντως εάν χρειαστείς κάτι μπορείς να με πάρεις τηλεφωνο , φιλάκια

-Φιλάκια σε αγαπώ , καλό ταξίδι

-Σε ευχαριστώ και εγώ Έμμα

-Οκ θεία , τα λέμε

  Είπα και έκλεισα το κινητό . Ξάπλωσα στο απαλό κρεβάτι και άρχισα να σκεύτομαι για την νέα μου ζωή εδώ «Αχ , ..ίσως να μην είναι και τόσο άσχημα , απλά μία καινούργια περιπέτεια » και με όλες αυτές τις σκέψεις έκλεισα τα μάτια μου και με πήρε ο ύπνος .