My heart belongs to you (Greek) {#Wattys2016}

Πρώτη μέρα στο σχολείο

«Eμμα ξύπνα » , μία φωνή με ξύπνησε . Άνοιξα τα κουρασμένα μάτια μου και είδα την Sarah « Καλημέρα! » μου είπε φωνακτά «Καλημέρα Sarah» της είπα με ένα απαλό χαμόγελο «Μια χαρά κοιμήθηκες απ'ότι φένεται» είπε και σταύρωσε τα χέρια της «Ναι , είμουν πολύ κουρασμένη» σηκώθηκα από το κρεβατι «Τι ώρα είναι ;» την ρώτησα « 19:00 , σου έφερα και την στολή σου για να ντυθείς» απάντησε «Τι στολή; » «Του σχολείου χαζό ... άντε ντύσου και κατέβα κάτω » είπε και άφησε την στολή στον καναπέ «Σχολείο , πο ρε το είχα ξεχάσει αυτό» παραπονέθηκα και έτριψα το κεφάλι μου «Χαχα αμαν ρε Έμμα .., τα λέμε αργότερα, μην αργήσεις » είπε και έφυγε από το δωμάτιο . Έβαλα της παντόφλες μου και κατευθύνθηκα προς το παράθυρο . Άνοιξα την κουρτίνα όμως ο ουρανός ήταν πάλι συννεφιασμένος όπως το πρωί και ο ήλιος είχε δύσει. Πήρα την στολή από τον καναπέ και την φόρεσα , η στολή είχε μία κόκκινη καρό φούστα στο ύψος των μυρών , ένα λευκό πουκάμισο , μία κόκκινο καρό γραβάτα και ένα μαύρο σακάκι . Μου άρεσε αρκετά μπορώ να πω , με έκανε πιο γλυκούλα . Κάθησα στον καναπέ , έβαλα τις μαύρες κάλτες , που έφταναν μέχρι το γόνατο και τα μαυρα all star . Μετά χτένισα τα σγουρά μαλλιά μου και φτιάχτηκα στον καθρέφτη , έβαλα λίγο άρωμα και έφυγα από το δωμάτιο.

Κατέβηκα τις σκάλες και πήγα στο σαλόνι όπου με περίμεναν όλοι. «Καλημέραα !» είπα χαμογελόντας «οο Έμμα είσαι τόσο όμορφη !» πριν προλάβω να συνεχίσω η Ολίβια έπεσε πάνω μου και με αγκάλιασε «Σου πάει γάντι η στολή ... και μυρίζεις τόσο ωραία» είπε πεινασμένα « Σε ευχαριστώ Ολίβια » σχεδόν ξέχασα ότι όλοι τους είναι βαμπιρ «Ολίβια» είπε με αυστηρό τόνο η Sarah «Χαχα συγνώμη» απολογήθηκε καθώς έτριβε το κεφάλι της «Δεν πειράζει» της είπα γλυκά . Κοίταξα τους υπόλοιπους , τα αγόρια φορούσαν μαύρο παντελόνι , ένα λευκό πουκάμισο , μία κόκκινη γραβάτα και ένα μαύρο σακάκι από επάνω , εκτός από τον Cassius ,ο οποίος είχε μαζεμένο το σακάκι και το λευκό πουκάμισο μέχρι τον αγκώνα, χωρίς την γραβάτα . Φορούσε επίσης ένα μαύρο κολιέ περασμένο δύο φορές από τον λεμό του με ένα χρυσό κλειδί , το οποίο έπεφτε στο στήθος του . Η Ολίβια και η Sarah φορούσαν την ίδια στολή με εμένα . «Έμμα ορίστε και η τσάντα σου , όλα τα βιβλία που θα χρειάστεις είναι μέσα» η Ολίβια μου έδωσε μία μαύρη σχολική τσάντα , την πήρα και την έβαλα στον ώμο μου.

«Ωραία αφού είμαστε όλοι εδώ .. ας πηγαίνουμε» είπε ο Sebastian και όλοι τον ακολούθησαν . Βγήκαμε από το σπίτι . Έξω είχε πέσει η νύχτα , το μισοφέγγαρο φώτιζε τα φύλλα των δέντρων , τα οποία έπαιζαν με το βραδινό αεράκι . Υπήρχαν όμως ακόμη κάποια σύννεφα στον ουρανό. Η δροσιά της νύχτας άγγιξε το πρόσωπο μου και χαμογέλασα . Πάντα μου άρεσε αυτή η αίσθηση . Στην καγκελένια είσοδο περίμενε μία κατάμαυρη λιμουζίνα . Ο Sebastian άνοιξε την πόρτα για να μπούμε μέσα . «Πο με δουλευείς θα πάμε στο σχολείο με λιμουζίνα;» ρώτησα την Sarah «Ναι» μου απάντησε «Τέλειο!» είπα ενθουσιασμένη και μπήκα μέσα. Όταν μπήκα μέσα κάθησα αυτόματα δίπλα στην Sarah η οποία καθόταν δίπλα στον Russell ο οποίος έτριβε τα κόκκινα μαλλιά του. Λίγο πιό πέρα βρισκόταν η Ολίβια που καθόταν με τον Raph και ψιθυρίζαν ο ένας στον άλλον κάτι στο αυτί . Η λιμουζίνα ήταν πολύ όμορφη , είχε μαύρα τζάμια όπου από μεσά τους δεν μπορούσε να μας δει κανείς και μοβ σκούρα ταπετσαρία. Ο οδηγός έβαλε μπρός και ξεκινήσαμε . Ακριβώς απέναντι μου καθόταν ο Cassius ο οποίος με κοιτούσε επίμονα αλλά εγώ απλά τον αγνόησα .