My heart belongs to you (Greek) {#Wattys2016}

Πατέρας

Cass P.O.V.

 Καθόμουν ήσυχος στο δωμάτιο μου ξαπλωμένος στο κρεβάτι μέχρι που η φωνή του Sebastian μου διέκοψε την ηρεμία, «Cass κατέβα κάτω , εχεις επισκέψεις!» φώναξε ο Sebastian λίγο αναστατομένος «Τώρα!!» είπα νευριασμένος. «Ποιος στο καλό είναι τέτοια ώρα!;» ψιθύρισα θυμωμένος.. Βγήκα από το δωμάτιο μου και κατέβηκα κάτω στο καθηστικό. Εκεί βρισκόντουσαν όλοι εκτός από την Έμμα. Μα τι στο καλό γίνεται; Είπα από μέσα μου. Πλησίασα λίγο περισσότερο και αντικρισα τον μοναδικό ανθρωπο που δεν θα ήθελα να ξαναδώ στην ζωή μου... Τον πατέρα μου !!. Τα μάτια μου γουρλώσαν στην όψη του..

 «Cass ήρθε ο πατέρας σου» ο Sebastian μου είπε. Εκείνη την στιγμή ήθελα απλά να τσιρίξω σαν κοριτσάκι και να τρέξω μακρυά, όμως δεν γινόταν.. «Τι θες εσύ εδώ;, Τώρα μας θυμίθηκες; Επρεπε να έρθεις πριν εκατό χρόνια» του είπα επιθετικά και ο ίδιος με κοίταξε θυμωμένος «Πως μπόρεσες να το κανεις αυτό Cassius!; Πως μπόρεσες να λερώσεις την τιμή σου !» φώναξε και με έπιασε από τον λαιμό κολλόντας με στον τοίχο. Ήταν πιο μεγαλός από εμένα και εγώ εννοιωθα τόσο μικρός στα χέρια σου «Τι βλάκιες λες!; Ασεμε!» φώναξα νευριασμένος και προσπάθησα να βγάλω το βαρύ χέρι του από τον λαιμό μου.. «Μην κάνεις πως δεν ξέρεις! Πως μπόρεσες να τα φτιάξεις με έναν άνθρωπο εσύ ένας καθαρόαιμος!» είπε δυνατά και εγώ γούρλωσα τα μάτια μου.. Μα πώς..; Πριν προλάβω να σκευτώ άκουσα την φωνή της Έμμας..

Έμμα P.O.V.

 Είμουν στο δωμάτιο μου μέχρι που άκουσα φωνές. Έτσι βγήκα έξω και κατέβηκα κάτω για να δω τι γινόταν.. Όταν πήγα στο καθηστικό είδα μπροστά μου έναν ψηλό τύπο με λίγο μακρύα μαύρα ίσια μαλλιά και χρυσά μάτια. Μα τι στο καλό;.. Τον είδα να κρατάει τον Cass από τον λαιμό και να τον έχει κολλημένο στον τοίχο «Μα τι γίνεται;» ρώτησα και όλοι έστρεψαν το βλέμμα τους πανω μου. Ο τρομακτικός τύπος γύρησε και εκείνος και με κοίταξε.. «Έμμα..» είπε ο Cass. Τότε άφησε το Cass και ήρθε κοντά μου «Ποιος είστε κύριε;» ρώτησα καθώς ερχόταν όλο και πιο κοντά μου «Εσύ δεν είσαι η κοπέλα του γιου μου;» με ρώτησε κοιτόντας με άγρια.. Τι;; Του γιού μου;.. Δεν μπορεί αυτός να είναι ο πατέρας του Cass! Στην σκέψη γούρλωσα τα μάτια μου και του απάντησα αδύναμα «Ναι..» ίσα που ακούστηκε η φωνή μου.. «Άνθρωπε πως μπόρεσες να τα φτιάξεις με τον Cass δεν ξέρεις καν ποιος είναι!» φώναξε δυνατά και με σήκωσε επάνω από τον σβαίρκο «Δεν είμαι άνθρωπος πια» του απάντησα και ξεροκατάπια.. «Ο Cass πρέπει να παντρευτεί ένα καθαρόαιμο βαμπιρ κατάλαβες;» μου είπε αυστηρά «Δεν ξέρεις τίποτα για τον γιο μου» μου είπε και χαμήλωσε λίγο τον τόνο της φωνής του «Όχι εσείς δεν ξέρετε τίποτα για τον Cass. Έρχεστε εδώ μετά από τόσα χρόνια αδιαφορίας για τον γιό σας και του λέτε τι να κάνει!» είπα και ανήψωσα τον τόνο της φωνής μου. Για λίγο το βλέμμα του χαλάρωσε και κοίταξε το πάτομα.. Ξαφνικά με κοίταξε πάλι επιθετικά και με έσφυξε δυνατά «Ααα!» φώναξα από τον πόνο.. «Σκάσε εάν πείς άλλη μία λέξη θα σε σκοτώσω» με προηδωποίησε.. «Όχι εγώ θα σε σκοτώσω» άκουσα την φωνή του Cass από πίσω. Κρατούσε το ασημένιο μαχαίρι και το είχε στρέψει προς την πλάτη του πατέρα του.. Τότε με άφησε κάτω και γύρισε και κοίταξε τον Cass.

 «Δεν θα μου πεις τι θα κάνω, ποτέ δεν νοιάστηκες για εμένα. Μετά τον θάνατο της μητέρας μου ήμουν μόνος, δεν μπόρεσες ούτε να την σώσεις!» ο Cass του είπε επιθετικά «Αν μπορούσα να το κάνω θα το έκανα!» έδωσε μία στο μαχαίρι του Cass και το έριξε κάτω.. «Αγαπούσα την μητέρα σου , όμως δεν ξέρεις τι έγινε ακριβώς για αυτό μην μίλας»

 «Και εγώ αγαπάω την Έμμα , γι'αυτο άσεμε να ζήσω την ζωή μου» ο Cass του αντιμίλησε «Δεν στο επιτρέπω, δεν πρέπει να παραβιάζεις τον κανόνα»του απάντησε «Μα και εσύ το έκανες με την μαμά. Ο πατέρας της δεν σου επέτρεπε να την παντρευτείς , όμως εσύ δεν τον άκουσες και φύγατε μαζί» ο Cass τον κοίταξε με πονηρό ήφος «Σε παρακαλώ κάνε ό,τι θες αλλά μην με χωρίσεις με την Έμμα» ο Cass είπε και ο πατερας του τον κοίταξε ήρεμα «Καλώς τότε θα φύγω, χάρηκα τουλάχιστον που σε είδα» του είπε και τον αγκάλιασε, ο Cass κρατούσε μία απόσταση «Αντίο» είπε σε όλους και μου έριξε μία τελευταία ματιά. Άνοιξε την πόρτα και έφυγε .. Τι στο καλό ήταν πάλι αυτό; .. ρώτησα τον εαυτό μου και ξεφύσιξα.. Μπράβο Cass είπα από μέσα μου...

  Ανεβήκαμε πάνω και μπήκαμε στο δωμάτιο μου «Σ'ευχαριστώ Cass» μόνο αυτό μπορούσα να του πω «Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς, το ξέρω πως ειμαι φοβερός» μου είπε και χαμογέλασε πονήρα.. Με πήρε σφυκτά στην αγκαλιά του «Σε αγαπάω Έμμα» μου είπε γλυκά «Και εγω σε αγαπάω Cass» του απάντησα και κούρνιασα στην αγκαλιά του..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Thanks <3

Vote /Comment <3