My heart belongs to you (Greek) {#Wattys2016}

Τιι; (1)

 

  Η Sarah μου είχε πει πως σε μία εβδομάδα ήταν τα γενέθλια του Cass. Ήθελα να του δώσω ένα πιο απλό δώρο, ασπόυμε από την καρδιά μου.. Καθόμουν και το σκεφτόμουν για πολύ ώρα

μέχρι που κατέλειξα σε κάτι... θα του πλέξω ένα κασκόλ, αν ξεκινήσω από σήμερα θα το έχω τελείωσει στην ώρα του..

  Μπήκα στο YouTube και είδα κάτι βίντεο για πλέξιμο.. φυσικά καιι δεν ήξερα να πλέκω αλλά έπρεπε να μάθω. Έφυγα από το σπίτι και πήγα σε ένα μαγαζί για να αγοράσω βελόνες και μαλλί..επέλεξα το κόκκκινο χρώμα γιατί θα ταίργιαζε με τα μάτια του.. Τελείωσα και επέστρεψα σπίτι. Έβαλα πάλι το βίντεο και άρχισα να πλέκω. Στην αρχή τα θαλάσσωσα αλλά μετά από δύο-τρείς προσπάθιες βρήκα τον δρόμο μου.

  Είχε πάει Δευτέρα.. Είχαμε διάλειμμα και είδα τον Ryan. Σχεδόν ξέχασα τι είχε γίνει μεταξύ μας και φοβούμουν να ξεκαθατίσω τα πράγματα μαζί του. Με είδε και ήρθε κοντά μου. Πρέπει να φύγω τώρα είπα από μέσα μου. Πήγα προς την αντίθετη κατεύθυνση και έκανα πως δεν τον είδα. Καθώς περπατούσα βιαστικά έπεσα πάνω στον Cass «Τι έπαθες , γιατί τρέχεις;» με ρώτησε «Θα σου πω μετά» του απάντησα και συνέχισα. Αχ Έμμα πρέπει να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου , όχι να τους αποφεύγεις είπα στον ευτό μου. Με το που το σκέυτηκα σταμάτησα και γύρησα πίσω , σιγα το πράγμα τι έχω να φοβιθώ..

  Μετά από λίγο βρήκα τον Ryan «Γεια, σε έψαχνα» του είπα και χαμογέλασα «Και εγώ» μου απάντησε αλλά κράτησε το ύφος του σοβαρό «Πες πρώτη» είπε «Λοιπόν, θύμασε τι έγινε τι Παρασκευή αλλά .. δεν έπρεπε να είχε γίνει.. θέλω να είμαστε απλά φίλοι» του απάντησα ανχωμένη «Σε καταλαβαίνω.. ούτως ή άλλος εγώ ..θα φύγω από το σχολείο, η οικογένεια μου μετακομίζει» είπε λυπημένος και στεναχωρήθηκα όταν το ακουσα «Θα μου λείψεις» του είπα και τον αγκάλιασα. Στα αλήθεια θα μου λείψει, ήταν πολύ καλός φίλος.. Με αγκάλιασε και αυτός «Και εμένα»..

«Πότε φεύγεις;» τον ρώτησα «Σε τρεις μέρες» μου απάντησε. Το κουδούνι χτυπησε και έπρεπε να πάμε στις τάξεις μας.. απομακρινθήκαμε και λίγο πριν μπω στην τάξη η φωνή του Ryan με σταμάτησε «Α και Έμμα , καλή επιτυχία με τον Cass» είπε και χαμογέλασε. Είχα μείνει έκπληκτη, μα που το ήξερε;..

  Στο επόμενο διάλειμμα είχα πάει στα ντουλαπάκια και έβαζα μερικά βιβλία μέσα «Ωστε τα φτιάξατε;» ο Cass με ρώτησε απότομα και εγώ πετάκτηκα από τον φόβο μου. Εκείνος γέλασε με την αντίδραση μου «Με τρόμαξες» του είπα «Θα το κάνω πιο συχνά» είπε πονηρά.. έχει όρεξη βλέπω σήμερα είπα από μέσα μου.. «Σε είδα να αγκαλιάζεσαι με τον Ryan.. δηλαδή τώρα τα έχετε;» με ρώτησε ανήσυχος «Όχι , θα φύγει από το σχολείο σε τρεις μέρες επειδή μετακομίζει» του είπα λυπημένη «Τέελεια!» είπε ενθουσιασμένος και χαρούμενος «Για εσένα» είπα σοβαρά και έφυγα απο προστά του. Μα φυσικά και θα χαιρόταν!... «Εε περίμενε» φώναξε και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου. Είμασταν πολύ κοντά «Τι θες;» τον ρώτησα και με κόλλησε στον τοίχο. Έβαλε και τα δύο του χέρια στον τοίχο δίπλα στο κεφάλι μου .. «Cass τι κάνεις; Ήμαστε στον διάδρομο!» του είπα όμως αυτός δεν είπε τίποτα απλά γελούσε και με κοίταγε. Μα που βρίσκει το αστείο; Είναι πολύ βλαμένος τελικά.. βασικά καλύτερα ετσι παρά θυμωμενος.. «Αα δεν πας καλά σήμερα» του είπα ειρωνικά και το κουδούνι χτυπησε για μέσα...