Μάχη

313 51 1
                                    

 Άνοιξα τα μάτια μου. Κοιμόμουν στην αγκαλιά του Cass. Τα πρόσωπα μας ήταν πολύ κοντά.. Έπρεπε να ετοιμαστώ για το σχολείο «Cass ξύπνα...» είπα ήρεμα και χάιδεψα λίγο τα μαλλιά του. Με άκουσε και άνοιξε τα μάτια του. Μου έπιασε το χέρι και το κατέβασε από το κεφάλι του «Μπα, πως και δεν μου κρατάς κακία από το πάρτυ;» με ρώτησε ειρωνικά «Τι μου το θύμησες αυτό τώρα;» του απάντησα «Θες μήπως να στο ξαναθυμήσω;» με ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο και ήρθε πιο κοντά μου «Πρέπει να ετοιμαστώ για το σχολείο» του απάντησα και σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι «Σνομπάρα» μου είπε και γύρησα και τον κοίταξα «Τελείωνε και ντύσου» του είπα και έφυγα από το δωμάτιο του. Στον διάδρομο με σταμάτησε η Sarah «Που ήσουν;» με ρώτησε «Ε ειχα πάει τουαλέτα» της απάντησα «Μα η τουαλέτα είναι από την άλλη .. τι κάνατε πουτσουνάκια μου στο δωμάτιο του;» με ρώτησε πονηρά «Ίιιοουυ Sarah» της απάντησα, μα τι νόμιζε; «Χαχαχα ηρέμησε» είπε γελόντας.

  Ετοιμάστηκα και κατέβηκα κάτω με τους άλλους. Φτάσαμε στο σχολείο και ο καθένας μας μπήκε στην τάξη του. Το κουδούνι χτύπησε για διάλειμμα και όλοι βγήκαμε έξω. Το ίδιο πήγα να κάνω και εγώ όμως ο Cass με σταμάτησε «Περίμενε» μου είπε και με κόλλησε πίσω στον τοίχο «Τι κάνεις;» τον ρώτησα όμως δεν πήρα απάντηση. Έσκηψε κάτω και με δάγκωσε. Έβαλα τα χέρια μου πάνω στα μπράτσα του... «Ασ' την!» ο Ryan φώναξε από δίπλα μας και ο Cass σταμάτησε. Γύρισε και τον κοίταξε «Ποιός σου μίλησε κοπρόσκυλο;» τον ρώτησε και με άφησε «Εαν με ξαναπείς έτσι θα πεθάνεις» ο Ryan του είπε νευριασμένος «Για να σε δω» ο Cass του είπε και τον πλησίασε. Τον σήκωσε από την μπλούζα και τον πέταξε απότομα πάνω σε ένα θρανίο,. αουτς είπα από μέσα μου. Ο Ryan ευτυχώς σηκώθηκε γρήγορα και έπεσε πάνω στον Cass. Και οι δύο πάλευαν κάτω στο πάτομα. Δεν ήξερα τι να κάνω , αν τους εμπόδιζα θα σκοτωνόμουν και αν καλούσα για βοήθεια θα τους έδιναν αποβολή από το σχολείο.. «Σταματήστε τώρα!!» φώναξα δυνατά για να με ακούσουν. Σταμάτησαν για λίγο και ο Cass σηκώθηκε και είπε «Ηλίθιε..» στον Ryan και έφυγε από την τάξη. Είχαν και οι δύο ανοίξει τις μύτες τους.. Πήγα κοντά στον Ryan και τον ρώτησα «Είσαι καλά;» «Ναι , καλά είμαι» μου απάντησε «Κάτσε να σου δώσω ένα χαρτομάντιλο για να σκουπίσεις το αίμα από την μύτη σου» του είπα και έβγαλα ένα από την τσάντα μου και του το έδωσα. Το κουδούνι χτυπησε.. «Πρέπει να πάω στην τάξη , τα λέμε» μου είπε με ένα χαμόγελο και έφυγε από την τάξη..

  Κάθησα στην θέση μου. Ο Cass καθόταν δίπλα μου.. «Αυτό που έκανες ήταν πάρα πολύ ανώριμο Cass , πρέπει να μάθεις να ελέγχεις τον θυμό σου» του είπα και γύρισε και με κοίταξε «Δεν με ενδιαφέρει , έκανα αυτό που ήθελα» μου είπε, πως μπορεί να το λέει αυτό; «Πας καλά , τι κιαν σας έβλεπε κάποιος δάσκαλος ; Τι θα του έλεγες, πως δεν σε ενδιαφέρει;» τον ρώτησα νευριασμένη όμως δεν απάντησε «Απλά θέλω να σε προστατεύσω» του είπα «Δεν σε χρειάζομαι ..» μου απάντησε και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Τι ξεροκέφαλος...

  Το κουδούνι χτύπησε για να σχολάσουμε.. Βγήκαμε από τις τάξεις και κατεβήκαμε κάτω. Στεκόμουν στο πεζοδρόμιο με τον Cass «Έμμα πρέπει να πας μόνη σου σπίτι ,..εγώ θα βγω με κάτι φίλους» μου είπε και κοίταξα πίσω του όπου τον περίμεναν ενα κορίτσι με ξανθά μαλλιά και δύο αγόρια «Εντάξει , δεν με ενδιαφέρει είμαι αρκετά μεγάλη για να επιστρέψω σπίτι μόνη μου, δεν σε χρειάζομαι» του είπα και έφυγα από μπροστά του.. Καθώς περπατούσα ήρεμα για να πάω στο σπίτι με πλησίασαν πέντε άγνωστοι.. «Βρε βρε ένας άνθρωπος» είπε ο ένας από αυτούς με πονηρό ύφος «Τιι;» ποιοι είναι αυτοί; Καλύτερα να φύγω .. Έκανα λίγα βήματα πίσω για να τους ξεφύγω όμως με περικύκλωσαν.. Αυτό δεν είναι καλό , τι θα κάνω τώρα; είπα στον εαυτό μου.. Και οι πέντε ήρθαν πιο κοντά μου. Μου έπιασαν τα χέρια και με ακινητοπίησαν. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα ήταν πολύ δυνατοί. «Cass βοήθεια» φώναξα , ήταν η μόνη μου επιλογή , όμως δεεν μπορούσε να με ακούσει ήταν μακρυά από εδώ..

Cass P.O.V.

  Περπατούσα με τους φίλους μου στο πάρκο και συζητούσαμε.. Δεν μπορούσα όμως να συγκεντρωθώ, σκευτόμουν συνέχεια και ανησυχούσα για την Έμμα , είχα ένα άσχημο προαίσθημα.. «Cass ξεκόλλα, τι σκεύτεσαι πάλι;» ο φίλος μου με ρώτησε «Τίποτα» του απάντησα..

-Cass βοήθεια! Άκουσα την φωνή της Έμμας μέσα στο κεφάλι μου. Μα πως γίνεται να την ακούω; αυτό είναι αδύνατον είπα στον ευατό μου.

«Πρέπει να φύγω» τους είπα απότομα και έτρεξα...Την αισθάνομαι , είναι κοντά.. και έχει μπλέξει, Όχ όχι!Πρέπει να την σώσω.. είπα από μέσα μου. Έφτασα γρήγορα εκεί που βρισκόταν. Την είχαν περικυκλώσει πέντε βαμπίρ. Έτρεξα κατευθείαν πάνω τους.

Έμμα P.O.V.

  Eίδα τον Cass να έρχεται.. Μα πως με άκουσε; αναρωτήθηκα.. Έπεσαι απότομα πάνω σε έναν και τους έκανε όλους μαύρους στο ξύλο. Είχα μείνει ακίνητη, Χριστός και Παναγία είναι σαν να βρίσκομαι σε υπερφυσική ταινία...,.. «Έμμα είσαι καλά;» με ρώτησε ανήσυχος και ήρθε κοντά μου «Ναι είμαι-» με σταμάτησε χωρίς να μπορέσω να ολοκληρώσω αυτό που ήθελα να πω και με αγκάλιασε σφυκτά. Τα μάτια μου είχαν μείνει ορθάνοιχτα. Τον αγκάλιασα και εγώ και τα έκλεισα «Καλά» τελείωσα την φράση μου και ηρέμησα στην αγκαλιά του..Έτσι μπορούσα να ακούσω την καρδιά του να χτυπάει δυνατα.. «Μα πως με άκουσες;» τον ρώτησα και έσπασα την ησυχία «Πραγματικά δεν ξέρω» μου απάντησε και σταματήσαμε να αγκαλιαζόμαστε..

  «Πάμε σπίτι» μου είπε και μου έπιασε το χέρι «Ναι» είπα και ξεκινήσαμε να περπατάμε. Κρατιόμασταν χεράκι-χεράκι και αυτό μου άρεσε πολύ, ένοιωθα ασφαλείς όταν βρισκόταν κοντά μου.. «Μα πως μπόρεσες και νίκησες και τους πέντε;» τον ρώτησα από περιέργεια «Είμαι καθαρόμαιμο βαμπιρ οπότε έχω μεγαλύτερη δύναμη από τα κοινά βαμπιρ» μου απάντησε «Σωστά» ανταποκρίθηκα.. Συνεχίσαμε να περπατάμε μαζί μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι και να χωριστούμε..


My heart belongs to you (Greek) {#Wattys2016}Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang