My heart belongs to you (Greek) {#Wattys2016}

Πρώτη μέρα στο σχολείο (2)

Cass P.O.V.

Αμάν αυτός ο Sebastian , γιατί πρέπει να μου χαλάει πάντα την διασκέδαση; Τους έχω βαρεθεί όλους τους . Τουλάχιστον τώρα έχω και ένα παιχνιδάκι για να περνάω την ώρα μου . Κατέβηκα τα σκαλιά και βγήκα από το σχολείο . Μπήκα στην λιμουζίνα μαζί με τους άλλους και κάθησα δίπλα στην Έμμα . Γαμότο , η μυρωδιά της είναι πολλή έντονη , δεν μπορώ να αντισταθώ . «Έμμα θες να με βοηθήσεις με το μεσημεριανό σήμερα; » είπε η Sarah «Ναι , φυσικά» απάντησε με ένα χαμόγελο .

Έμμα P.O.V.

Κατεβήκαμε από την λιμουζίνα και μπήκαμε στο σπίτι , αλλά πριν προλάβω να μπω , η Sarah με τράβηξε πίσω «Σε δάγκωσε;» με ερώτησε κατάμουτρα «ναι» είπα λίγο ταραγμένη «Αχ , Έμμα διστυχώς θα πρέπει να το συνηθίσεις γιατί εάν σε δάγκωσε ίδη μία φορά θα σε ξαναδαγκώσει σίγουρα» είπε και προχώρησε μέσα αφήνωντας με σήξυλη με πολλές αποροίες . Έτσι μπήκα και εγώ μέσα . Το μόνο που ήθελα ήταν να παώ στο δωμάτιο μου και αυτό έκανα. Είμουν πολύ κουρασμένη και πηνούσα ! Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου άφησα την τσάντα στο καναπέ και έπεσα πάνω στο κρεβάτι ξεφυσόντας . «ΈΜΜΑ ! Kατέβα να μας βοηθήσεις με το φαγητό !» φώναξε δυνατά η Ολίβια. Πούσου αυτό το είχα ξεχάσει . Κατέβηκα κάτω και πήγα στην κουζίνα . Εκεί με περίμενε η Sarah και η Ολίβια. «Γεία , κορίτσια» «γεία !» είπε η Ολίβια . «Είσαι έτοιμη να μαγειρέψουμε ;» είπε με ένα χαμόγελο «Μμμ είμαι λίγο κουρασμένη αλλά εντάξει» απάντησα με ένα κουρασμένο χαμόγελο «Είναι από το δάγκωμα ,αλλά θα ζήσεις , τώρα πάρε αυτήν την ποδιά για να μην λερώσεις την στολή» είπε ήρεμα και μου έδωσε μία κόκκινη ποδιά «Ευχαριστώ» είπα και την φόρεσα . Αρχήσαμε να φτιάχνουμε διάφορα πιάτα και μέτα από πενήντα περίπου λεπτά είχαμε τελειώσει τα πάντα «τέλεια !θα φάμε επιτέλους» είπα και τα κορίτσια γέλασαν. Βγάλαμε τις ποδιές και πήγαμε τα πιάτα ένα ένα στην μέγαλη ξύληνη τραπεζαρία την οποία κάλυπτε ένα κόκκινο τραπεζομάντιλο . Σιγά σίγα όλοι είχαν κατέβει κάτω και πήραν τις θέσεις τους . Εγώ κάθησα ανάμεσα στην Sarah και την Ολίβια. Όλοι μαζί είμασταν σαν μία μεγάλη οικογένεια.

   Τελειώσαμε το φαγητό και ο καθένας μάζεψε και καθάρησε το πιάτο του. Τους αποχερέτησα και ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου. Ευτυχώς δεν είχαμε μαθήματα, επειδή ήταν πρώτη μέρα και έτσι μπορούσα να χαλαρώσω για λίγο. Έβγαλα τα παππούτσια μου και κάθησα στο κρεβάτι. Πήρα το κινητό μου από το κομοδίνο . «Για δες..έχει wifi» είπα ενθουσιασμάνη και συνδέθηκα στο ιντερνετ. Μπήκα στο facebook και άρχισα να ανταλάσω μηνύματα με την φίλη μου. Φυσικά και δεν τις είπα πως ζω μαζί με οκτώ βαμπιρ στο ίδιο σπίτι , θα με έπερνε για τρελή. «Έμμα , μπορώ να μπω;» η Sarah χτύπησε απαλά την πόρτα «Πέρνα Sarah» απάντησα . Άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα «Έγινε κάτι ;» την ρώτησα «'Οχι , όλα είναι μία χαρά απλά θέλω να σου μιλήσω» απάντησε και κάθησε δίπλα μου «Πες μου».

   «Λοιπόν πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα για τους Κnights» μου είπε «Μα ποιοί είναι οι Knights;» την ρώτησα απορημένη «Τα αγόρια» απάντησε και εγώ ήρθα πιό κοντά της «Λέγε» την κοίταξα με ένδιαφέρον «Ωραία λοιπόν , τα αγόρια είναι ξαδέλφια εκτός από τον Russell και τον Raph που είναι δίδυμα και τον Sebastian με τον Εric που είναι και αυτοί αδέλφια» «Περίμενε» την σταματησα «δηλαδή ο Eric , αυτός με τα μελί μαλλιά είναι ο μικρότερος αδελφός του Sebastian και ο Russell με τον Raph είναι δίδυμα , αφού είναι σχεδόν ίδιοι» είπα και συνέχησα «Οπότε ο Cass είναι μοναχοπαίδι» ολοκλήρωσα και η Sarah απάντησε «Ακριβώς , επίσης όλοι είναι καθαρόαιμα βαμπιρ δηλαδή γεννήθηκαν βαμπιρ και εάν ένας άνθρωπος πιεί το αίμα ενώς καθαρόαιμου βαμπιρ θα γίνει και αυτός βαμπιρ , όμως ο άνθρωπος που γίνεται βαμπιρ δεν είναι καθαρόαιμος και δεν μπορεί να μετατρέψει έναν άνθρωπο σε βαμπιρ» άκουσα προσεχτηκά τι μου έλεγε η Sarah «Μάλιστα , κατάβα , είχα δει σε ένα άρθρο πως τα καθαρόαιμα βαμπιρ είναι πιό δυνατά από τα απλά βαμπιρ, αυτό ισχύει , σωστά ;» την ρώτησα «Σωστά Έμμα» απάντησε «Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες Sarah» την ευχαρίστησα και σηκώθηκε από το κρεβάτι «Τίποτα , άντε τώρα καλή ξεκούραση , τα λέμε αύριο» είπε και έφυγε από το δωμάτιο μου. Όταν έφυγε έκλεισα το κινητό μου και πήρα μαζί μου μία πετσέτα. Άφησα το δωμάτιο και περπάτησα στο δεξί διάδρομο .Οι διάδρομοι ήταν πολύ ωραίοι , με κόκκινα σκούρα χαλιά.

  Αρκέτα πιο μακρυά από το δωμάτιο μου ήταν το μπάνιο. Βεβαιώθηκα οτι δεν ήταν κανένας μέσα και μπήκα . Έβγαλα την στολή και έκανα ένα γρήγορο ντουζ. Όταν τελείωσα τυλύχτηκα με μία μπλε πετσέτα , η οποία για ατυχία μου ήταν κοντή και ίσα ίσα που έφτανε στους μυρούς μου. Έλπίζω να μην με δει κανείς , είπα από μέσα μου και βγήκα από το μπάνιο. Μόλις βγήκα συνάντησα μπροστά μου τον Cass . Φτου ατυχία ! είπα από μέσα μου . Προχώρησα κανονικά από δίπλα του προσπαθόντας να μην τον κοιτάξω αλλά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου . Με κοίταγε και αυτός το ίδιο επίμονα. ΄Καθαρόαιμοι΄ η φωνή της Sarah μου ήρθε στο μυαλό. Προχώρησα κανονικά αλλά η φωνή του με σταμάτησε «Ξέχασες τα φώτα ανοιχτά» είπε και γύρησα αυτόματα για να τα κλείσω «Αχ ναι , ευχαριστώ» είπα με ένα χαμόγελο και έκλεισα τα φώτα . Ο Cass δεν είπε τίποτα απλά μου χαμογέλασε πίσω . Έχει πολύ ωραίο χαμόγελο , μακάρι να χαμογέλαγε περισσότερο.

Μπήκα στο δωμάτιο και έβαλα τις μπιτζάνες μου , ξάπλωσα στο κρεβάτι και κοιμήθηκα .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πήτε μου την γνώμη σας εάν σας άρεσε μέχρι εδώ η ιστορία και τι θα μπορουσα να βελτιώσω

Ευχαριστώ