Seoul'a giderken, Jung Hee bana hayatından bahsetti. Belki onun özel hayatına burnumu sokmuş olabilirim. Belki de saklayacak bir şeyi yoktu. Onu dikkatlice dinledim ve kendi sessizliğimin içinde, onu daha çok sevmeye başladım. Belki de niyeti bana karşı açık olmaktı.
''Daegu'daki bir çiftlikte büyüdüm. Bir kahraman olmak istiyordum; hayalim banka soyguncularını yakalamak, kaçırılmış çocukları bulmak, seri katilleri durdurmaktı. Ama Seoul Akademisinden mezun olduğumda, XXX'da (yazacak bişey bulamadim :'( ) masa işlerini yapmak üzere atandım. Ok iki ay boyunca sadece hesap işleriyle uğraştım. Ardından büyük bir olay oldu. Ev sahibim öldürülmüştü. Bıçaklanmış ve mısır tarlasına gömülmüştü. Yaz sonlarıydı. Polis çağırılmış, kadının cesedini bulmaları zaman almamıştı. Cinayeti işleyenin kadının erkek arkadaşı olduğundan eminlerdi. Adam yakalanmış, dava başlamıştı. Bense onlara, adamın kadını sevdiğini ve canını yakacak bir şeyi asla yapmayacağını söylemeye devam ediyordum. Ama beni dinlemek istemediler.
Bu arada ben, özellikle kadının on altı yaşındaki çocuğunun peşine düştüm. Kulağa çok normalmiş gibi gelmediğini biliyorum. Üstelik kadının tek çocuğuydu. Ama oğlunu, erkek arkadaşı kadar iyi tanıyordum ve çocuk sağlam değildi. Evsiz insanların soyunduklarında kıyafetlerini alabilecek kapasitedeki bir bağımlıydı. Bir gün arabamın radyosunu çalarken yakaladım onu. Acelesi vardı. Kafası dumanlı olduğundan deli gibi olurdu ve dünya
üzerindeki en iyi insanın bile gözlerini oyabilirdi. Annesinin cenaze töreninde Whole Lot Of Love adlı şarkıyı söylemeye başladı. Aynı zamanda da kurnazdı. Ama acayip davranışları suçunu gizliyordu. Ve ben bunu onun yaptığını biliyordum, bunu nereden bildiğimi sorma. Annesi hakkında konuştuğumda gözlerine bir ifade yerleşiyordu; sanki evin ona kalmış olmasının ne kadar güzel bir şey olduğunu düşünüyordu.''Anlattıkları ilgimi çekmişti.
''Peki çocuğun adını tam olarak hatırlıyor musun?''
Bana anlamsız bir şekilde baktı. ''Belki bu çocuk şuanki cinayeti işleyen kişidir. Bence adını bilmem hepimizin lehine.''
''Çocuğun adı Kim Taehyung'du.''
Tamam Jimin ve Taehyung buluşmadı ama napayım ilk Seoul'a gidip onu bulması lazm neyse şimdilik adını biliyor sjjsjs
Bu arada Medya çok dadlu değilmi :') Hikaye için güzel bir resim bence smkssk
+30 vote ve Yorum gelmezse YB yok....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE ME
RomanceSevgi, Korku ve Nefret... Bir insanın bunların üçüne birden değil, sadece birine sahip olabileceğini anladım. Eğer birini seviyorsan korku ya da nefreti bilmezsin. Korktuğun zaman, sevgi ya da nefreti hissetmene imkan yok. Ve nefret ettiğindeyse, h...