De auto.

481 14 6
                                    

"Rápido!", het was mijn moeders stem. De Spanjaard en mijn moeder kwamen aanrennen en stapte daarna de auto in. "conduciendo!", riep de Spanjaard. Mijn moeder zat dit keer aan het stuur. Ik keek opzij, daar zat Lisa angstig met het mes in haar handen. Ik keek naar mijn schoot, daar lag het pistool. We reden hard, heel erg hard. Ik werd boos, erg boos. "Mam!", riep ik. "Wat is er Chris?!", antwoordde ze fel. "Wat the fuck is er aan de hand?!", riep ik hard. Ik voelde Lisa's ogen naar mij kijken. Lisa was niet heel veel ouder dan mij maar ik moest nu even de grote broer uithangen. "Waarom zitten we in een auto met een of andere Spanjaard?", zei ik voordat mijn moeder kon antwoorden. "Chris, Lisa dit is Esteban, Esteban, Chris en Lisa", antwoordde ze gehaast. "Mam je weet heus wel wat we willen horen!" Dat kwam niet uit mijn mond maar uit die van Lisa waar ik eigenlijk best van schrok. "Er is oorlog verdomme!", riep onze moeder. "De IS is binnengedrongen en ik wil liever niet gevangen zitten of dood!", riep ze. Toen draaide ze het stuur om en we gingen scherp de bocht in. Lisa schreeuwde en de gordel sneed in mijn keel. We kwamen op een zandweg. "Maak jullie gordel los", het was mijn moeder. "Wat?!", riepen Lisa en ik. "Nu!", riep mijn moeder boven ons uit. "Pak jullie tassen, Lisa ga zo dicht mogelijk bij Chris zitten en doe de deur langzaam open Chris. "Wat?!", riepen Lisa en ik weer tegelijk. "Ik laat de auto in een sloot rijden zodat we geen sporen hebben, als ik "nu" zeg moeten jullie springen ja?!" Legde mijn moeder uit. Ik slikte. "Oké mam.", antwoordde ik. Lisa keek me verschrikt aan. "Jij gaat eerst.", zei ik tegen haar. Ze keek me nu angstig aan, en even leek ze een klein meisje die haar puppy kwijt was. "Bereid je voor!", riep mijn moeder. Ik zag Esteban het stuur overnemen en mijn moeder klom naar het dakraam en trok het open, er kwam regen naar binnen. Ik zag opeens felle lichten schijnen. "NU!!", riep mijn moeder. Eerst sprong Lisa, ze belandde in een paar struiken. Ik ging er snel achteraan en belandde op het gras. Daarna zag ik mijn moeder springen vanuit het dakraam maar ik zag niet waar ze belandde. Ik keek angstig, straks is ze onder de auto beland en is ze mee de sloot in!

OorlogsfamillieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu