Oorlogsfamillie

Alles is voorbij.

Oom Jack, Sarah en zelfs Esteban zaten in de tent. Sarah kwam meteen naar mij toe en omhelsde mij. "Het spijt me!", riep ze. Ik had geen idee waar ze het over had maar ik zei tegen haar dat het niet erg was. Chris haalde ons snel uit elkaar en bracht me naar weer naar buiten. Chris bracht me naar een van de Nederlandse soldaten en vertelde samen met hem wat er ging gebeuren. We zouden eerst naar Amerika gaan met een boot en daarna moesten we in een pleeggezin. De volgende dag moesten we helpen met eten maken, vuur maken en gewonden verzorgen. Ik was voelde me slecht. Nu we veilig zijn komt van alles op me af. Mama is dood, ik zie haar nooit meer terug.. We kunnen nooit meer naar ons oude huis, waarschijnlijk platgebrand. Waar moeten we wonen? In een pleeggezin? Bij oom Jack? Ik liep weg van de soldaat en zocht een lege tent. Toen ik een tent had gevonden ging ik in de slaapzak liggen die er lag. Ik dacht na, ik huilde en viel uiteindelijk in slaap.