In het ziekenhuis onderzochten ze ons. Temperatuur, hartslag, hersenactiviteit en Lisa's been in het speciaal. Ze moest een paar hechtingen. Aan mij was niet erg veel te zien, de buitenkant zag er alleen slecht uit. Nadat we waren onderzocht gingen we naar de politie. Het was waarschijnlijk iemand van de geheime dienst die ons vragen ging stellen. Lisa en ik werden beide in een aparte kamer gezet. Na een half uur ondervraging mochten we naar ons pleeggezin. Ik had er totaal geen zin in. We reden weer over de weg in de sjieke auto. Het was stil. De enige die praatte was de man op de radio. We remde af en stopten bij een groot landhuis. "Wtf?", fluisterde ik. Lisa en ik stapten uit en we werden verwelkomt door een koppel met een ander kind van onze leeftijd. De chauffeur gebaarde ons er naar toe te gaan en dat deden we. We stapten de drempel over en de deur achter ons viel dicht.
JE LEEST
Oorlogsfamillie
AdventureIn dit boek kijk je door de ogen van Chris en Lisa en lees je hoe ze in deze oorlog in leven blijven.