Suddenly... (Luke Hemmings)

Κεφάλαιο 2: Daily life

Μια συνηθισμένη μέρα ξημέρωσε. Το ενοχλητικό ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει. Αλήθεια ώρες ώρες εύχομαι να το εσπαγα. Εκανα ενα γρήγορο μπάνιο και επλινα τα ίσια δόντια μου. Ναι έπρεπε να αναφέρω το ίσια. 2 χρόνια φορωντας σιδεράκια ηταν αρκετα. Τους αξιζουν επαινοι. Έβαλα το τζιν μου, ενα μαυρο μπλουζακι, μασκαρα και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο. Δεν ήμουν απο τα
κορίτσια που βαφοντουσαν υπερβολικά. Με εκνευρίζει αυτό το είδος κοριτσιων. Ικανοποιομουν με την λίγη μασκαρα και λίγο μεικ απ. Το πολύ έντονο βάψιμο ηταν όταν πήγαινα με την Ελ σε κάνα κλαμπ τα βραδιά.. Τέλος πάντων... Έπρεπε να πάω να πάρω την Ελ απο το σπίτι της γιατί δεν οδηγούσε... Φοβόταν όπως έλεγε. Ακομα προσπαθω να την πεισω να βγαλει αυτο το γαμημενο διπλωμα να μην περιμενει απο εμενα να την παω οπου θελει. Να μην χρειαζεται να εξαρταται απο κανεναν. Αλλα εκει αυτη. Παντρεμενη με τον φοβο της. Της κορναρα και κατέβηκε... Φυσικά δεν ηταν έτοιμη ακόμα. Ποτε δεν ηταν. Κάθισε, με φίλησε και ξεκίνησα να οδηγαω. Έβγαλε το eye  liner και αρχισε να βάζει στο πάνω βλέφαρο της. Την κοίταξα και της ειπα

"Γιατί παντα βάζεις μεικ απ? Εχεις πανέμορφα μάτια. Δεν χρειάζεσαι μεικ απ για να τα αναδειξεις."

"Σκασε" μου ειπε γελοντας

"Οχι?"

"ναι? Ααα τώρα που το θυμήθηκα, τι συμβαίνει με εσένα και το εκείνο το αγόρι απο την τάξη της άλγεβρας? Έχω παρατηρήσει πως κοιταζατε ο ένας τον άλλον όλη την διάρκεια του μαθηματος."

ευχομουν να μην ερχοταν ποτε αυτή η ερώτηση. Γιατί? Ουτε γω η ίδια δεν ήξερα τι συμβαίνει μεταξύ μας. Εννοώ είναι τόσο όμορφος και τα ματια του... Αχ αυτά τα ματια του... Οι απεραντοι ωκεανοι μου. Τα ξανθά του μαλλια τον κανουν να φαίνεται σαν άγγελος... Κυρίως το υψος του. Τόσο ψηλός που είναι μου φαίνεται σαν να πεταει. Ακόμα αναρωτιέμαι πως με πρόσεξε εδώ κάτω.
Luke Robert Hemmings. 20 χρονών. Η μαμά του η Λιζ μου έκανε γεωμετρία... Γιαυτό τον ήξερα. Καλα οχι γιαυτο. Ολους τους ηξερα. Ημουν απο τα "διασημα" κοριτσια. Ναι... Η φιλια μου με την Ελ με οδηγησε σε αυτη την δημοσιοτητα. Η Ελ ηταν το κοριτσι του Ashton. Ενος απο τα πιο ωραια αγορια σε ολο το πανεπιστημιο. Πολλα κοριτσια θα σκοτωναν για να γινουν το κοριτσι του ή απλα για να περασουν μια οχι και τοσο αθωα νυχτα μαζι του. Οχι οτι η Ελ ηταν κάτι διαφορετικό. Ηταν πανέμορφη. Πολλά αγόρια έχουν μαλώσει με τον Ashton μονο και μονο επειδή την καρφωναν. Ηταν το πιο διάσημο ζευγάρι του πανεπιστημίου. Άλλοι τους μισούσαν, άλλοι τους αγαπούσαν. Ηταν πρωτο και κύριο θέμα σε όλα τα κουτσομπολιά. Αρχίζει να γίνεται ενοχλητικό αυτό μερικές φορες αλλά ικανοποιούνται που έχουν ο ένας τον άλλον. Και εγώ
ήμουν παρόμοια με την Ελ. Εννοώ και εγώ όμορφη απλα διαθέσιμη. Χωρίς αγόρι.
Ο Luke ηταν και αυτός απο τα δημοφιλή παιδιά. Αρχηγός της ομάδας του ράγκμπι. Πολύ ωραίος. Αλλά οι παρέες μας δεν κολλούσαν. Αυτό ηταν όλο. Κάθε μέρα τρέχουν πολλά κορίτσια απο πίσω τους. Εκείνον και τον Calum. Επίσης παικτης ράγκμπι. Ενα αγόρι που μοιάζει με ασιατη αλλά δεν είναι. Είναι τόσο γλυκας. Μιλάμε καμια φορά αλλά αυτό είναι όλο.
Πίσω στο θέμα μας. Ο τροπος που με κοιτούσε ηταν το κάτι άλλο. Ένιωθα επιτέλους τις πεταλούδες στο στομάχι μου. Είναι τόσο ωραίο συναισθημα. Και όσο αυτό το συναίσθημα κυρίευε σιγά σιγά τον εσωτερικό μου κοσμο, μια ανυσηχη φωνη με έφερε στην πραγματικότητα.

"Ξυπνά! Τα ματια σου στον δρόμο όταν οδηγας. Που ειναι το μυαλο σου; Αααα... Σκέφτεσαι  εκείνο τον ξανθό αγόρι, τον Hemmings!"

"Οχι, δεν τον σκεφτομαι. Βασικα ξερεις κατι; Δεν ειναι δουλεια σου!" είπα θυμωμένα στην Κάρλα και βγήκα απο το αμάξι μιας και το είχα παρκάρει κοντα στην σχολή.

"Εντάξει. Το 'πιασα. Δεν θες να μιλήσουμε γιαυτό τωρα.." είπε φωνάζοντας για να την ακουσω.

"Σωστα" ειπα.

Πηγε στην ταξη...

Χευυυυ! Δεύτερο κεφάλαιο! Εύχομαι να σας αρέσει! Συνεχίστε να διαβάζετε γιατί τα γεγονότα στο επόμενο θα σας εκπληξουν! Για τώρα κάντε VOTE & COMMENT ❤❤❤ Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο. See yaaa ❤❤❤