Suddenly... (Luke Hemmings)

Κεφαλαιο 12

▶ακολουθει dirty οπότε οσες δεν θελουν να το διαβάσουν απλα να προσπεράσουν αυτό το κεφάλαιο◀

Λ: όσο για εμας τους δυο δεν έχουμε τελειώσει ακόμα.

Μ: Τι εννοείς Luke;

Λ: Ξέρεις τι εννοώ

Μ: Όχι πραγματικά δεν καταλαβαίνω. Τι θες Luke; μιλάς εσύ ή το ποτό;

Λ: Ποιο ποτό και μαλακιες;

Μ: Ενα ολόκληρο μπουκάλι?

Λ: Μην ξεφεύγεις! Τι σου έχει συμβεί!;

Μ: Τι λες μωρέ; Δεν καταλαβαίνω.

Λ: Κοψε τις μαλακιες τώρα! Τι έχει συμβεί με εσένα στον παρελθόν που είναι χειροτερο απο αυτό που συνέβη χθες;
Είπε και σηκώθηκε απο τον καναπέ, κάνοντάς με να σηκωθω και εγώ για να του μιλήσω. Και που σηκώθηκα δεν ξερω τι καταφερα γιατί συνεχιζα να τον κοιταω σαν να είναι ουρανοξύστης.

Μ: Ποιος σου είπε πως μπορω να ανοιξω χαρτιά του παρελθόντος Hemmings!; Μην σκαλιζεις σκονισμένα βιβλια! Δεν ξέρεις τι περιέχουν μέσα! Καποιες φορες κρύβουν πράγματα που δεν τα χωράει ο ανθρώπινος νους! Αλλάζει η γνώμη σου για τον ήρωα της ιστορίας! Και ξέρεις κάτι; Δεν ξερω καν αν ειμαι ηρωας της δικης σου ιστοριας. Δεν θελω να αλλάξω την γαμημενη γνώμη σου για εμένα! Θελω να ειμαι ο χαρακτηρας του παραμυθιου που εχεις δημιουργήσει εσυ στο μυαλο σου, αυτη την στιγμή. Δεν μπορω να κοροιδευω άλλο τον εαυτό μου και να κρυβομαι πίσω απο το δάχτυλο μου! Σαγαπαω Luke! Μου αρεσεις! Πως το λένε; θέλω να με αγαπήσεις όχι να με φοβηθεις!

Λ: Δεν καταλαβαίνεις τίποτα, έτσι; Σαγαπαω και εγώ τόσο γαμημενα πολύ! Αλλά o δικός σου ήρωας, της δικης μου ιστορίας, έχει κενά! Θέλω να μάθω αυτα τα κενά! Ασε με να τα μάθω ρε γαμωτο! Με βασανίζει. Το καταλαβαίνεις;

Μ: Καταλαβαίνω. Και εχεις δίκιο. Απλα δεν μπορω να σου πω για το παρελθόν μου. Οχι τώρα τουλαχιστον. Προτιμώ να μεινεις με αυτα τα κενα. Σαγαπαω!

Λ: Και εγω σαγαπαω ρε πουστη μου! Και εγώ!
Είπε κοπανωντας την γροθιά του στον τοίχο και έπειτα με έπιασε απο την μέση, για να πλησιασω πιο κοντά στο σωμα του. Ένιωθα την καυτή ανάσα του να καίει το προσωπο μου. Η αναπνοή του γινόταν πιο γρήγορη εξίσου και ο παλμός του. Μ' άρεσε αυτή η μικρή η απόσταση που χώριζε τα χείλη μας. Μ' άρεσε να χτυπάει η αναπνοή του πάνω στο προσωπο μου κάνοντάς μέ να αγωνιω για την επόμενη του κινηση. Κοιταζομασταν βαθιά στα ματια για μερικά δευτερόλεπτα μονο και ξαφνικά άρχισε να με φιλάει.

Τόσο παθιασμένα. Δεν αντέξα και του έβγαλα την μπλούζα. Μου την έβγαλε και εκείνος. Μου ήταν δύσκολο να τον φιλαω απο το υψος μου οποτε πηδηξα και τυλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Αχ αυτή η μέση. Απλωσα το χερι μου και ανοιξα την πόρτα πίσω μου. Με πήγε στο δωμάτιο μου και με ξάπλωσε στο κρεβάτι. Άρχισε να μου φιλάει το λαιμό τραβώντας τα μαλλια μου πίσω. Με έκανε να να βγάζω μικρά βογγητα. Μου έβγαλε το παντελόνι και του το έβγαλα και εγώ. Έπειτα έμεινε να νε κοιταει με τα εσώρουχα για λίγη ωρα.

Μ: Τι ακριβώς κανεις;

Λ: Δείχνεις τοσο ωραία φορώντας τα εσώρουχα σου. Κρίμα που θα πρέπει να στα βγάλω.

Ειπε και εγώ απλα χαμογελώντας του είπα

"Συνέχισε τοτε"

Μου χαμογέλασε και μου έβγαλε το σουτιεν και έπειτα το εσώρουχο. Τον ενιωσα να εισέρχεται μέσα μου. Στην κυριολεξία. Στην αρχή αργά για να μην πονέσει αλλά έπειτα γίνονταν όλο και γρηγορότερο. Με έκανε να φωνάζω και να αφήνω σημάδια στην πλάτη του απο τα νύχια μου. Παλι καλα που η Ελ και ο Cal κοιμοντουσαν και δεν υπηρχε περιπτωση να ξυπνησουν. Μετα απο λίγο σταμάτησαμε και απο πάνω μου βρέθηκε δίπλα μου. Προσπαθούσαμε και οι δυο να βρούμε τον ρυθμο της αρχικης μας αναπνοής.

"Ουαου" αναφωνησα λαχανιασμενη

"Ουαου δεν λες τίποτα" είπε και εκεινος λαχανιασμενος

Ανεβηκα ξανα απο παvω του και αρχισα να του φιλαω τον λαιμό και να του αφήνω μεγαλα μοβ σημάδια. Έπειτα απο λίγο σταμάτησα και άρχισα να τον φιλαω ξανά στο στόμα. Με σταμάτησε και με κοιταγε

"Κάνω κάτι λαθος;" ειπα ανήσυχη

"Αντιθέτως... Έχεις εξασκηθεί αρκετά στο επάγγελμα βλέπω" είπε γελώντας.

Του χαμογελασα και τον φιλησα στο κούτελο κατεβαίνοντας απο πάνω του, ξαπλώνοντας δίπλα του, ακουμπώντας το κεφάλι μου στο στήθος του.

"Άντε το πολύ πολύ να χάσουμε αύριο την πρωτη ωρα. Όχι παραπάνω" είπα γελώντας

"Με κοροϊδεύεις; θα πάω εγώ αύριο στην σχολή να με βλέπουν με τέτοια σημάδια? Η Λιζ τι θα πει;" είπε και εκείνος γελώντας.

"Καλά εγώ θα κοιμηθώ" ειπα κλείνοντας σιγά - σιγά τα ματια μου.

"Καληνύχτα πριγκίπισα"

[...]

Το αλλο πρωι ξημέρωσε και ένας ενοχλητικός ήχος διαπέρασε τα αυτιά μου. Δεν ηταν το ξυπνητήρι. Ηταν κάτι άλλο. Ανοιξα τα ματια μου και διαπιστωσα πως κάποιος χτυπουσε την πόρτα.