Üşüyorum çok zamandır.Artık dayanacak gücüm kalmadı deyip düşüyorum yere.Kalktığımda tekrar ayağa biraz güç bulmuş gibi oluyorum.Ama en kötüsü buna da alıştım.Tekrar tekrar ölüyorum.Her gece ölüyorum ben.Tutamıyorum içimde.Lanet oldun ki tutamıyorum.
Sen aydınlığımı elimden aldın alalı ben yaşayamıyorum.Sadece yaşlanıyorum.Hissedemiyorum sadece nefes alıp vermekle yetiniyorum.Ne bir tat geliyor dilime ne bir koku geliyor burnuma.Sadece alıştım rutubetli sigara kokusuna.Onu bile hissetmiyorum artık.O bile acıdı bana.
Elimden aldın bunların hepsini.Elimden sadece hayallerimi almadın sen.Sen hayal kurma yeteneğimi aldın elimden.Bu denli kinliyim işte sana.Yine ah ile beddua olsun yarınlara.
Ağlamak duygu ve fikirlerimizin beyin tarafından algınamadığı zaman ortaya çıkan bir eylemmiş.Ben bunu bile yapamıyorum artık sevgiyi hissetmiyorum.
YAZIK...
Oysa ben herşeyi yaptım o insanlara.
YAZIK...
Ben gökkuşakları çizmiştim kara duvarlara.
YAZIK...
Bir ben oldum uçurumdan yuvarlanan.
BİTTİ..
Kimseye güvenemem daha,Yetinmem lazım artık elimde kalanlarla acılarla...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Sohbetler
Teen FictionKaranlıktan korkmamalısın.Onun ne kadar derin olduğunu sana anlatabilirim... KARANLIĞI ANLAMAK VE AYDINLIĞA ÖZLEM DUYMAK...
