Yine bir nisan ayındayız. Yine bu ayın her günü hayatıma,yaşadığıma, yaşadıklarıma,yaşayacaklarıma lanet etmekle geçiyor.Yine her günüm defalarca türlü türlü yöntemlerle denememe rağmen ölmediğim,ölemediğim için tanrıya beni yanına almasını dilemekle geçiyor.
Beni bu aydan nefret ettiren günün doğum günüm olmasına gülmem mi yoksa ağlamam mı gerektiğini bilmiyorum.
Belki de bu ayı sevmek için bi nedenim yoktu.
Belki de birinin gelip bana bu ayı sevdirmesi gerekiyordu.
Belki de birinin gelip bana kendimi,kendini sevdirmesi gerekiyordu.
Kim bilir...
Ömrünü verecekmiş gibi hayatınıza girenler ömrünüzü alır giderler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
APRIL
FanfictionTutunduğum dallar birer birer kırılırken, çaresizce düştüm cehennemine. Keşke biraz daha yaksaydın...
