Bölüm 23; Pişmanlık

972 73 51
                                    

Laxus'lar loncaya inmiş, Natsu'yla birbirlerine kötü kötü bakıyorlardı. Herkes yaptıkları kavgayı konuşuyor, nedenini merak ediyordu. Mira yanlarına gelerek,

-Laxus neler oluyor? Lucy nerede? (Mira)

-Odasında. (Laxus) Mira tam Lucy'nin yanına gitmek için yanlarından ayrılmıştı ki duyduğu sesle şaşkınca baktı.

-Gitme! (Laxus/Gajeel/Cobra) tüm lonca onlara bakmaya başlamıştı.

-Neler oluyor Gajeel? (Levy)

-Sarışın yukarda ruhuyla konuşuyor. Gitmeyin yanına. (Gajeel) o sırada Natsu gözleri kocaman açılmış yere bakmaya başlamıştı.

Natsu'nun ağzından;

Laxus'lar neden bana saldırdı ki sanki? Hem kim? Kardeşi mi? Kimi öpmüşüm lan b--- Ben ne yaptım? Lucy'i öptüm. Ben bunu nasıl hatırlamam? Laxus Lucy'e kardeşim diyor. Bu durumda ben yanlış mı anladım? Ben Lucy'e unutmasını söyledim. Hayır. Hayır. Unutmamalı. Ben nasıl böyle bir öküzlük yapabildim? Hem Lucy beni seviyor mu? Nasıl bunu farkedemem? Kahretsin. Laxus'lar keşke beni gebertseymiş. Kalkıp Laxus'ların yanına gittim.

-Ne var alev kafa? (Gajeel)

-Sonunda hatırladın mı? (Cobra) şu herifin zihnime girmesine kıl oluyorum.

-Şimdi ne yapacaksın Natsu? (Laxus)

-Bilmiyorum. Özür dilemek istiyorum ondan. (Natsu)

-Eğer bir kere daha onu ağlatırsan seni o bile elimden alamaz. (Laxus) bu yıldırım p*ci ne ara bu kadar yakınlaşmış Luce ile?

-Onu bir daha üzmeyeceğim. (Natsu)

-Odasında. (Cobra) yanlarından ayrılıp odaya gidiyordum. Ağlama sesi duyduğumda adımlarımı hızlandırdım. Kapıya geldiğimde duyduğum ağlama sesinin Lucy'e ait olduğunu farkettim ve içeri daldım.

-Luce! İyi misin!? (Natsu) içeri girdiğimde yılanla sarılmıştı ve yılanda ağlamıştı.

-İyiyim. Ne oldu? (Lucy)

-Ha? Şey aslında-- seninle konuşmak istiyordum. Yalnız? (Natsu)

-Çok mu önemli? (Lucy)

-Şey.. Evet. (Natsu) Lucy bana çok soğuk bakıyor. Kahretsin.

-Gin bize müsaade eder misin? (Lucy) yılan herif bakıp onaylarcasına başını salladı ve gitti.

-Evet. Seni dinliyorum. (Lucy) çok soğuk bakıyor. Kahretsin ne diyeceğim şimdi?

-Bana öyle bakma! (Natsu) kahretsin ne dedim ben? Lucy hala aynı şekilde bakıyor. Şaşırdı başta ama hala soğuk.

-Nasıl bakıyorum ki? (Lucy)

-Böyle soğuk bakma. Ben buna dayanamıyorum. Lucy ben dün gece olanları hatırladım. (Natsu)

-Dün gece mi? Ne olmuştu ki? (Lucy) neyden bahsettiğimi anlamadı mı?

-Ş-Şeyden bahsediyorum. (Natsu)

-Neyden bahsediyorsun? Ben dün gece hakkında hiçbir şey hatırlamıyorum. (Lucy) ne demeliyim?

-Ne demek hatırlamıyorum!? Nasıl hatırlamazsın!? (Natsu)

-Bana unutmamı söyleyen sendin. Bende unuttum. (Lucy) ben öyle birşey demiştim değil mi?

-Ben sana yanlış birşey yaptığımı sanmıştım. Seni kızdıracak birşey. (Natsu)

-Unuttum artık. Konuşmanın bir anlamı yok. Hadi loncaya dönelim. (Lucy) kapıya doğru yöneldi, gidiyor. Durdurmam gerek. Bir dakika ne yaptım ben? Onu kolundan tutup duvara yapıştırdım. Niye böyle olmak zorunda?

Saf RuhHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin