Bölüm 7; Öğrenmenin zamanı geldi

1.5K 76 73
                                    

Medya sevgili Bakemono'muz ;) 

Loncada herkes mutluydu, eğleniyordu. Bir saat öncesine kadar ölüm sessizliğine bürünmüş lonca, şimdi her zamanki neşesine kavuşmuştu. Lucy bir köşede oturmuş Erza, Mira ve Wendy'le konuşuyordu. Mira, Lucy'nin öleceğini düşündüğü zaman ona soğuk davrandığı için pişman olmuştu, bunu telafi etmeye çalışırmış gibi Lucy'nin yanından ayrılmıyordu. Lucy duyduğu sesle irkilmişti.

-Hey ufaklık. (???) Sesin nereden geldiğini anlamak için Lucy etrafına bakıyordu.

-Lucy birini mi arıyorsun? (Mira)

-ha? Yok Mira-san ses duydum sandım biran. (Lucy)

Lucy'nin ağzından;

Kafayı yiyorum sanırım. Gaipten sesler duymaya başladım.

-Gaipten ses mi? Ne saçmalıyorsun sen ufaklık? Benim ben. Bakemono! Dedi ve karşımda belirdi.

-heeeee!? (Lucy) lanet bağırmış bulundum.

-Beni diğerleri göremez ufaklık. Deli olduğunu düşünecekler. (Bakemono)

-Hoi Lucy ne oluyor? (Gray)

-Luce ne oldu? Yoksa bir yerin mi acıyor? Wendy Luce'e bak lütfen! (Natsu) kahretsin ne yapacağım şimdi ben?

-Gerek yok Wendy. Ben iyiyim. Sadece bir şey unuttuğumu hatırladım da. (Lucy)

-Ne unuttun ki? (Erza)

-Ufaklık bakıyorum da çok iyi yalan söylüyorsun. (Bakemono)

-Kes sesini! (Lucy) lanet git gide batırıyorum. Bir dakika ben Erza'ya mı bağırdım az önce? İşte şimdi bittim ben.

-Erza ben öyle demek istemedim yani... şey aslında... (Lucy)

-Açıklayacak mısın? Bilmeleri gerek aslında ama sen bile benim tam olarak kim olduğumu bilmiyorsun. Nasıl açıklayacaksın? Deli olduğunu düşünürler kesin. (Bakemono)

-Lucy-sama.. Arkanızdaki şey de neyin nesi? (Yukino)

-Ha? Ne? Yukino sen .. onu görüyor musun!? (Lucy)

-İmkansız. Yıldız ruhu büyücüleri varlığımı sezebilir ama tam olarak göremez. En azından senin şimdiki gücünle bu imkansız. (Bakemono)

-Lucy-sama arkanızda bir şey var ve karanlık bir aurası var. (Yukino)

-Karanlık aura? (Lucy)

-Ne bekliyordun ki? Senden önce kitabımı açan kişi karanlıktaydı. Bu yüzden ışığa çekilmem biraz zaman alacak. Tabi bunun anlamı seninde bana alışman zaman alacak demek oluyor. (Bakemono)

-Kitap? Bahsedilen kitap sen misin yani? O zaman neden insan görünümündesin? (Master Mavis)

-Birinci? Siz onu görüyor musunuz? (Lucy)

-Birinci? (Yukino)

-Elbette görecek aptal! Sonuçta o bir ruh. Yani sayılır. Ölüm ile yaşam arasında kalmış biri en az sen ve ruhların kadar iyi görebilir beni. Neyse fazla uzatmayalım. Uyuman gerekli seninle bu şekilde konuşmak beni zayıflatıyor. (Bakemono)

-Ne yani uykumda mı konuşacağız? (Lucy)

-Kiminle uykunda konuşacaksın? Ne oluyor Luce? (Natsu)

-Natşu Luşi delirdi galiba. (Happy)

-Fazla zamanımız olduğunu sanmıyorum ufaklık. Senin yüzünden gücüm azalıyor. Yat şu yatağa da uyu artık! (Bakemono) sanırım onu kızdırdım.

Saf RuhHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin