Saf Ruh

Bölüm 12; Rüya

Lucy'nin ağzından;

Neredeyim ben? Sanırım rüyadayım. Tabi ya, Ken'ichi'nin kuyrukları gerçekten yumuşaktı. Dakikalar içinde uykuya dalabileceğim aklıma gelmezdi. Karanlık. Huzursuz ediyor burası beni. Ama burası da ne? Boşluk? Neredeyim ben? Ayağımın yere değdiğini hissetmiyorum. Uçuyor muyum? Soğuk. Üşüyorum. Uyanmak istiyo- He? Işık? Bu da ne? Yıldızlar? Bir dakika gökyüzünde miyim ben? Yıldızlar kayıyor. Teker teker yanımdan kayıp gidiyorlar. Bu sıcaklıkta ne? İçimin ısındığını hissediyorum. Az önceki huzursuz his kayboldu sanki.

-Sadece sen. (??)

-he? Bu ses? Kadın sesi? Kim var orada? (Lucy) kimseyi göremiyorum, ses nereden geliyor?

-Sadece sen yapabilirsin. (??)

-Ne? Neyi yapabilirim? Kimsin sen? Neredesin? (Lucy)

-Sen ölürsen "o"nun hiç bir umudu kalmayacak. (??)

-O mu? O da kim? Neyden bahsediyorsun? (Lucy)

-Zamanı gelince öğreneceksin küçük, tatlı Lucy. Şimdi uyanma vakti. (??)

-Ne? Dur bir dakika? Ne demek istiyorsun? (Lucy)

-Uyan! (??) gözlerimi açtığımda bana telaşla bakan Ken'ichi'yi gördüm.

-İyi misin? (Ken'ichi)

-İyiyim. Ne kadar süredir uyuyorum? (Lucy)

-Bir, bilemedin iki saat. (Ken'ichi)

-Niye yorgun değilim o zaman? Diğerleri nerede? (Lucy)

-Geri döndüler. Bende sen uyuyunca kapımı kendim açtım. (Ken'ichi)

-Anladım. Teşekkür ederim. (Lucy) diyerek gülümsedim. Rüyamı Cana'ya sormam gerek sanırım.

-Önemli değil. Geri dönüyorum bir sorun yoksa? (Ken'ichi) gözlerime bakıyordu. Sanırım üzgün olup olmadığımı merak ediyordu.

-Yok, yok merak etme. Hem olsa bundan sonra muhakkak seni çağıracağım. Kuyruklarında uyumak güzel oluyor. Gerçi garip rüyalar görmeme neden oldu ama neyse (Lucy) diyerek kocaman gülümsedim.

-Garip rüya? (Ken'ichi)

-Evet. Neyse önemli değil. (Lucy)

-Peki. Görüşürüz. (Ken'ichi)

-Görüşürüz. (Lucy) gitti. Sanırım bende Cana'nın yanına gitmeliyim. Erza'ların yanına gittim, herkes oturmuş bir şeye bakıyordu. Natsu yoktu. Tam Erza'ya soracaktım ki, loncanın öbür köşesinde Lisanna'nın yanına oturmuş Natsu'yu gördüm. Niye o kadar yakın oturmuş ki? Göğsüm acıyor. Kahretsin. Erza'nın yanına oturdum ve neye baktıklarına baktım. Bir dakika bunu ne zaman çekmişler ki?

-Bu? (Lucy)

-Ben çekmiştim, trende. Unutmuşum olanlardan sonra. (Freed) dedi Laxus'ta geldi ve önce resme sonra Freed'e baktı.

-Sen? Böyle bir resmi unutacaksın öyle mi? (Lucy) işte bu garipti.

-Sana kim bunu çekmeni söyledi!? (Laxus)

-Çok güzel uyuyordun dayanamadım. (Freed) Laxus tam bağıracaktı ki

-Bu arada Lucy, orada Laxus'a ne yaptın sen? (Bickslow)

-He? Nasıl ne yapmışım ki? (Lucy) uyumasından mı bahsediyor acaba?

-Lucy-san yoksa sen!? (Juvia) Juvia'nın aklından neler geçiyor bilmek istemiyorum.

-Hayır Juvia! Sadece Lyra'nın gücünü kullandım ve Laxus'un hareket hastalığını baskıladım. Natsu ile göreve gittiğimizde çok kötü oluyordu, dayanamıyordum. Onun için öğrenmiştim ama ilk defa Laxus'ta kullanma fırsatım oldu. (Lucy) Natsu'ya baktığımda yüzünde hem şaşkın , hemde mutlu bir ifade vardı.