Şahin arabadan hızla çıkıp resmimizi çekip kaçmaya çalışan adamı yakaladığında ben hala az önce yaşananlardan dolayı ellerim ve dizlerim titreyerek onları izliyordum. Hareketlerinden tartıştıkları anlaşılıyordu bir süre sonra fotoğrafçı ilerdeki motoruna atlayıp uzaklaşırken Şahin'de arabaya binip gaza bastı. Ben gözlerimi kurulamış ellerime bakmaya devam ediyordum.
Bana bakmadan " Beni affettin mi ?" dedi
"Evet, bende senden tokat için özür dilerim"
"Biraz hak etmiştim, sana ev bakıyoruz fikir almalıydım. Senin beğenmen önemliydi."
Aklıma gelen fikirle heyecanla ona dönüp " Bak madem ben seçebilirim, bir yer var aslında orayı istiyorum desem, sonra sana kirasını öderim"
"Senden kira isteyen yok saçmalama o benim sana düğün hediyem olacak nerdeyse hemen gidip bakalım " itiraz etmeyecek kadar heyecanlıydım. Adresi hemen tarif ettim. Adresi duyunca çatılan kaşlarını umursamadım. Eğer benim istediğim yer olacaksa neresi olacağına da ben karar verirdim. Adrese yola çıkmadan önce bana aldığı cep telefonu na numarasını kayıt edip bana uzattı itiraz etmeden aldım, çantama attım .
Daha sonraki saatler benim için heyecanlı ve mutluluk doluydu ama Şahin için aynı şeyler söz konusu değildi. Evi hiç beğenmemişti, semti görünce dakikalarca homurdanmış ama benim sevincim karşılığında yorum yapmamıştı. Evin parasını ödemiş işlemlerini yapmış olarak oradan ayrıldığımda hala yaşadıklarıma inanamıyordum.
Üniversite hayatım boyunca her gün gelip geçtikçe bu mahalle deki evlere bayılarak bakardım. Eski yapılar oldukça şirin bir şekilde restore edilmişti, nostalji kokan sokaklarda hala insanlar kapılarda oturuyor gelen geçen herkese selamlar veriyordu. Artık bana ait olan evde tam da böyle bir evdi. İki katlı eski ev masmavi boyalı cumbalı balkonunda renk renk saksılar dolusu mis kokan çiçeklerle bana annem ve babamla yaşadığım günleri hatırlatıyordu.
İlk kez satılık ilanı gördüğüm zaman heyecanla bakmıştım eve şimdi dileklerim kabul olmuştu. İçimde ki kıpır kıpır sevinç evlilik işlemlerini hallederken de dün kaçtığım dedesinin evine giderken de ruh halim değişmemişti. Bana verdiği iki limitsiz kredi kartıyla istediğim her şeyi alabileceğimi söylediği zaman gözlerimin önünde çoktan evim için eşya almaya ve planlamaya başlamıştım.
Baba ve dedesinin evi dün bıraktığımız gibiydi. Sıcak ama temkinli büyükanne ve büyükbaba soğuk baba ve itici, şirret pislik aşağılık üvey anne...
İçeriye salona girip oturduğumuzda tekerlekli sandalye ile yanıma yaklaşıp bana sıcacık sarılan büyükanne "Dün gece ki dualarım kabul oldu, gece boyunca anlaşmanız ve evlenmeniz için bir sürü dua ettim" gözleri yaşlı benden ayrıldığında onları tekrar kandırdığım için kendimden nefret ediyordum. Aklıma evim gelince içtenlikle gülümsedim. Karamsar olmayacaktım. Yemeğe geçerken bana gözleriyle nefret okları atan Esma'ya bakmamaya çalışmayı bırakıp bakışlarına karşılık verdim. Sima ortalarda gözükmüyordu merakla etrafıma baktım. Yemek sonrası çalışma odasına Şahin ile beraber yürürken umudumu yitirmemeye çalışıyordum.
Odada çalışma masasında ki koltuğunda oturan dede bizler oturmamız için işaret edip gözlüklerini taktığında ben çoktan parmaklarımı sıkmaya başlamıştım. Bana bakıp şefkatle;
" Evlenmek istediğinden emin misin kızım?" dedi.
" Evet, efendim eminim"
"İyi o zaman teyzene haber ver gidip isteyelim seni sonra da işlemlere başlayalım "
Teyzemi aramak istemiyordum ama hadi hemen ara denilince çantamdan cep telefonunu çıkartıp numarayı tuşladım. Kalbim sıkıntıyla doluydu vereceği cevabı biliyordum ama dördüncü çalışta kapatacakken "Alo kimsin?" diyen teyzemin sesi kulağımda çınladı. Yutkundum "Teyze benim Asya "
"Ne istiyorsun gene? "
" Ben bu gün otobüse binmedim ama "
" İsabet olmuş bende yarın turla yurt dışı gezisine gidiyorum seninle uğraşamazdım"
Gözlerim çoktan dolmuştu sesim titriyordu ama teyze derken "Beni meşgul etme ne istiyorsan söyle" dedi.
O sırada elimden telefonu alan Şahin'nin dedesi " iyi akşamlar hanımefendi. Ben Tahsin Kızmazlar kızımız Asya bizim oğlumuzla görüşmüş anlaşmış ....ama beni dinlerseniz bakın lütfen ama ........" derken telefona şaşkınlıkla bakarken ben utançtan başım eğik yutkunuyordum.
