Impossible 2

...Κεφαλαιο 13...

Ναταλια...

Άνοιξα τα μάτια μου και τέντωσα το ποασμενω σωμα μου,πάντα ο ύπνος μου ειναι άτσαλος με αποτέλεσμα κάθε πρωι να ξυπνάω σαν γαλλικό οχτώ.
Πλησιάζω το μπάνιο και πλένω το πρόσωπο μου,βουρτσίζω τα δόντια μου καο κατεβαίνω στήν κουζίνα..όπου ο Δημητρης εχει φτιάξει ένα πλούσιο πρωινό....θα κατάντησω 300κιλα όσο μένει εδω ο Δημητρης..

" Καλημέρα!"λέω και γυρίζει να νε κοιτάξει.
" Καλημέρα...κάτσε έφτιαξα πρωινό."
"Το βλεπω..θα κατάντησω παχύσαρκη με αυτά που έχεις φτιάξει."δαγκώνω την πολύτιμη και νοστιμότατη κρέπα.
" Καλή;"λεει και νε κοιταει με αγωνία..
" Σεφ έπρεπε να γίνεις οχι dj."λέω και γελάει..μου κάνει παρέα στο πρωινό καο μιλάμε..
" Εγω πιστευω οτι ήταν βλακεία σπυ που τον παρατήσες σύξυλο.Εφαγα το ξύλο του αιώνα για να τον παρατήσεις;"
" Τι να κάνω;"λέω καο πεταριζω τις βλεφαρίδες μου.
" Πήγαινε σπίτι του.."
" Τι λες ρε Δημήτρη..μπα οχι..θα του μιλήσω το βράδυ...στο μπαρ."
" Καλα..εγω πείρα αδια σήμερα..πρώτων επειδή θελω να πάω απο το σπίτι μου να δω τι γινεται και δεύτερον επειδή δεν θελω να φάω και άλλες..ξερεις εγω με τον Ερμη έχουμε ένα παρελθόν."
"Κάτι είχα καταλάβει.."λέω και πίνω λιγο καφέ.
"Είμουν φίλος του,αλλα μια μέρα  τα χαλάσαμε επειδή έγινε κάτι με μια γκομενα,ήταν λιγο πουτανακι η γκομενα και τριβοταν πανω μου..ε και σαν αγοράκι που ήμουν την φίλησα..μας έπιασε ο Ερμης και έτσι έχουμε πλακωθεί.."
"Σκληρό αλλα ειναι υπερβολικός πιστευω."
Λέω και σηκώνομαι να μαζέψω τα πράγματα.
"Ε οχι και τόσο!Αν με απατάγε η γκομενα μου και λίγα θα έκανα σε όποιον την πηδούσε."

" έχεις ένα δίκιο αλλα τέλος πάντων."
Λέω και βάζω τα πιάτα στο πληντυριο..
"λοιπον γλυκά..εγω φεύγω..τα λεμε μόλις γυρίσεις θα σε περιμενω."
Τον χαιρετάω και φεύγει

Ερμής

" Καλα το γκάζι ειναι υπέροχο.."λεει η Λιζα καο με αγκαλιάζει.
"οχι σαν την Εκάλη που συνέχεια βλεπω πανάκριβα αυτοκίνητα χωρίς χαρακιά με οδηγούς...εδω πέρα υπάρχει αληθινή αλητεία...να σπυ πω ξερεις τι θελω να δοκιμάσω;"
" Τι;"ρωτάω παιχνιδιάρικα.
"Τσιγάρο..."λεει και γουρλώνω τα μάτια εντάξει 23 χρόνων ειναι αλλα και παλι δεν χρειάζεται να μολύνει το σωματάκι της.
" Οχι!"λέω σταθερά και ψυχρά.
" Ελα ρε Ερμακο μου.."με παρακαλάει καο πετάριζει υις βλεφαρίδες της.
" Είπα κάτι !"λέω αυστηρά.
" Μια τζούρα μόνο.."λεει και βγάζω ένα τσιγάρο,το ανάβω και της το δίνω.
" Ρουφά και άσε τον καπνό να βγει απο το στομα σου."
Ρουφάει και αρχίζει να βήχει
" Παναγία μου..τι ειναι αυτο..θες να παιθανω;"μου λεει και γελάω..
"Τα θέλες τα πάθες."της λέω και γουρλώνει υα μάτια της και μου χώνει μια μπουνιά στο μπράτσο.
"Αου!"λέω δήθεν πονοντας.
" Σιγά ρε!Ασε μην πονάς άλλο...να σου πω επειδή νύσταξα πάμε σπίτι,πρέπει να ετοιμαστώ και για το μπαρ μετά."
" Ναι οκ!"λέω αδιάφορα και καβαλάμε την μηχανή....