Impossible 2

...Κεφαλαιο 17...

Ερμης...

Ειχα τόσα νεύρα και κάθε ποτό που έβαζα το κοπανουσα στην μπάρα..οι πελάτες νε κοιτούσαν περίεργα..αλλα τους έγραφα κανονικά...

Ηταν κοντά της ένας και της μιλούσε...τουλάχιστον ηταν και η Καλλιόπη μαζι τους...
" Ρε φιλαράκι ηρέμησε..κοιτά πως φαίνεσαι οτι ζηλεύεις..."
"Στέφανε..μην με προκαλείς!"
Είπα και έβαλα ένα διπλό ουίσκι...να πάνε τα φαρμάκια κάτω...

" Δεν σε προκαλώ αλλα κουλαρε..ρε ξερεις ποιος ειναι αυτός που της μιλάει;"
"Οχι και δεν θελω να μάθω,μόνο να τον χτυπήσω θελω.."
" Ο Κάστορας ρε..ο Γιωργακης..που κοροϊδεύαμε στο λύκειο..που έφυγε για Γερμανία;"
" Ε..οχι δεν θα μου φάει την Γκομενα ο μαλακας.."
" Κουλαρε..και πήγενε πάρε του παραγγελία σαν να μην τρέχει τιποτα.."
Ήπια μονορούφι το ποτό μου και αρχισα να πλησιάζω.
" Τι να φέρω;"είπα όσο πιο χαλαρά μπορούσα και εκείνη με κοίταξε στα μάτια..Αχ αύτα τα μάτια...
" Ερμη;Δεν το πιστευω εσυ εισαι;"
" Γεια σου Γιώργο.."είπα καο χαμογέλασα με το πιο ψεύτικο χαμόγελο.
" Ρε σοβαρά τωρα..έχεις γίνει ο αλήτης των δυτικών προαστίων;"
" Αλλάζουν οι άνθρωποι ξερεις.."είπα με μια δόση ειρωνίας στην φωνή μου...
" Ερμη..του πήρα εγω παραγγελία,δεβ χρειάζεται Ξερεις."
Μου είπε και γύρισα το σωμα μου για να φύγω αλλα η κινηση του Καστορα να της πιάσει το χέρι,με θόλωσε και έχασα την ψύχραιμια μου...
" Εεε...Ναταλια..έλα κάτω στην αποθήκη...έχουμε δουλειά άντε πάμε.."
Την τράβηξα και με κοιτούσε με ένα προβληματισμένο βλέμμα.

Ναυαλια...

Οχ...τωρα ειναι τα τελευταία μου...ο θυμός φαινόταν στο γαλάζιο μάτι του που γυάλιζε...στην κυριολεξία.
Έπερνε τις κούτες με τα μπουκαλια και τα σήκωνε λες και ηταν πούπουλα.
"Απο που ξερεις τον Γιώργο;"είπα Και περίμενα την απάντηση του..
" Απο το σχολείο."απάντησε ψυχρά
" Και Γιατι..σε είπε αλήτη των δυτικών προαστίων;"
" Γιατι οι γονείς μου ειναι πλούσιοι και εγω υποτίθεται δεν είμαι ο βουτυρομπεμπές,καο επειδή δεν είμαι νε λεει αλήτη."
" Μάλιστα,και γιατι με έφερες εδω..αφού μόνος σου τα κανείς;"
" Οοο σκάσε γαμω..συνέχεια ρωτάς..γιατι θα με βοηθήσεις..απλά ψάχνω κάτι...καμία αλλη ερώτηση κυρία Μενεγακη;"

Το βουλοσα και τον περίμενα να κάνει την δουλειά του..Εβγαλε δυο κούτες και μου έδωσε την μια..και την αλλη την κράτησε εκείνος.

Φτάσαμε πανω και της βάλαμε κάτω απο την μπάρα....
" Ειναι καλητερα όταν δεν Μίλας τόσο πολυ."
Ειπε και εξοργίστηκα.
" Και εσυ όταν δεν γίνεσαι μαλακας,το παίζεις καλός αλλα μην νομίζεις ότι ΦΕΝ εχω ξεχάσει πως με έχεις πει.."
" Ούτε εγω υα ξεχάσω κάποια πράγματα.."χαμογέλασε πονηρά και απομακρύνθηκε,νευρίασα και πέταξα την πόδια μου και βγήκα απο το μαγαζι με προορισμό την παραλία απέναντι.

Ερμης...

Γαμω..γιατι να είμαι τόσο μαλακας;

Πέταξα την πόδια στην μπάρα και φώναξα τον Οδυσσέα...έτρεξα απο πίσω υης..αλλα έτρεχε...περπάτησα μέχρι την θάλασσα απέναντι και την ειδα να κάθετε και να πετάει πέτρες...

" Συγνώμη"ψέλλισα με δυσκολία...καθώς δεν μου ειναι καθόλου εύκολο να πω αυτή την λέξη.
" Δεν καταλαβαίνω...για ποιο λόγο συγνώμη;"
Ειπε και πέταξε μια πέτρα με δύναμη.
"Συγνώμη για όλα...που εχω πει τόσα για εσένα..συγνώμη..που είμαι τόσο Κοπανός.Αλλα να ξερεις οτι δεν μετάνιωσα το οτι σε φίλησα...εισαι πραγματικά μια πολυ όμορφη κοπέλα και αξίζεις πολλά..."
Τι λέω Θεέ μου...Πφφ ορμά ρε φίλα την.Μου είπε το σπαστικό υποσυνείδητο μου..
" Δέχομαι,Φίλοι;"είπε και Ετινε το χέρι της.
"'Φίλοι !"ειπα και αγκιξα το χέρι της...
Χαμογέλασε και πέταξε μια πέτρα...
Έγλυφε τα χείλη της για λίγα λεπτά και νόμιζα οτι θα εκραγώ...

Ναταλια...

Φίλοι;Νομιζα οτι...Πφφ ποιος άντρας τα λεει αυτά...
Πέταξα μια πέτρα με δύναμη και έγλυψα τα στεγνά χείλη μου.

" Ναταλια;"έστρεψα το πρόσωπο μου και δον κοίταξα...
" Δεν μπορω να είμαι φίλος σου.."έπιασε το κεφάλι μου και πίεσε τα χείλη του με τα δικά μου..πέσαμε πίσω και ανέβηκε πανω μου...έμπλεξε την γλώσσα του στην δικιά μου και το χέρι του εξερευνούσε το σωμα μου....
Κατέβασε το ραντάκι της μπλούζας και τοτε κατάλαβα τι έκανε...
" Ερμη..."
" Μμμ."
" Στ..σταματά..δεν"
" Συγνώμη.."είπε απολογητικά και σηκώθηκε απο πανω μου..
" Δεν φταις απλά...."ειπα και τα μάγουλα μου κόκκινησαν.
" Τι συμβαίνει;"
"Εμ...ξερεις δεν εχω κάνει ποτέ σεξ"κατάφερα να πω και βούρκωσε τα μάτια του..
" Ποτε,ποτέ;"
"Πότε!"
" Οκ...απλά..μου ήρθε απότομο ξερεις..φιλάς πολυ τελεια για παρθένα.."γέλασε καο μου τσίμπησε το μάγουλο..
" Σταματά.."ειπα και τον έσπρωξα...
" Αου!"είπε και με κοίταξε.
Έξισε το κεφάλι του και άνοιξε το στομα του να μιλήσει αλλα το ξανα έκλεισε.
"Να...σε γυρίσω σπίτι..γιατι πάγωσε ο κόλος μου;"γέλασα και παρασύρθηκε και εκείνος..
" Ναι οκ.."ειπα

Με πήγε απιτι και πριν μπω μέσα έτρεξα και του έδωσα ένα ρουφιχτο φιλί στο στομα...

"καληνύχτα"ειπα
" Όνειρα γλυκά..."

Καλο απόγευμα καταρχήν..Ταρατατα να το καο το κεφάλαιο..σύντομα..το βραδάκι θα μπει και στο Αντίσταση...
Και ίσως στο difficult..Επεισης ξεκίνησα μια καινούργια ιστορία με τίτλο ανεκπλήρωτοι έρωτες..παρακαλώ πολυ αν θέλετε τσεκάρετε τη και πείτε μξυ πως σας φαίνεται..😜