You Changed Me [COMPLETED]

4

At Makati City...Gtaelos Hotel... 8:30 am

Si Eleanor Flores ay isang kilalang business woman, sya ang may ari ng Florentino Empire, actually ang daddy nya pero namatay na ito.

Noong 28 yrs old pa lang ako, nakilala ko sya. Magbestfriends kami. Close sobra. Then pinakilala ko sya sa mga magulang ko. They thought na girlfriend ko sya. Kaya naman sabi nila na ipapakasal nila kaming dalawa. Eh ayoko nga kasi di ko sya mahal. Kaibigan lang talaga. Pero once na nanay ko na ang nagsalita wala ka ng palag. Umoo na lang ako. Pag mag29 ako sana ikakasal sa kanya. Isang linggo bago ang kasal, nabalitaan ko na nagdadalang tao na sya.

Hindi ako ang ama, obvious naman. I never dared myself touch her, for goodness sake..its just that I cant. I found that issue a good excuse. Bahala sya. So I went to my mother and kinwento ko lahat. Ngumiti lang sya.

Shes crazy! I asked her. She answered me...

"You can pretend, like you are the true father."

I hate pretending! I argue ofcourse, but as I predicted... she never listen, but believe it or not hindi ko tinuloy ang kasal. Hayaan na ang nagastos. Well sayang..I admit pero... mas masaya ako ngayon. Nung hindi ako nakipagpakasal sa kanya nagalit sya sa akin at lumipad patungong Englatera. Buti nga. Im cruel...yes.

Nakita ko na naman sya ngayon. She is my enemy now.

"Harry.." she said

Tinaas ko lang ang brows ko sa kanya..

"Harold..I am so sorry.. I hope we can still be friends."

Ako lokohin nya? No way...

"Minahal mo naman ako noon diba?"

"What now?! You again are bringing up the past.." sabi ko

"Im so sorry, I was a fool to leave you."

"Fool..yes... to leave me no"

At umiyak na siya... hinila ko ang kamay ng kasama ko kanina, yung babaeng claustrophobic. Pumasok na ako sa kwarto ko.

Iniwan ko si Eleanor, na nakatunganga.

"Uy.." sabi ng babae na katabi ko..

"Hoy, ikaw ano ba pangalan mo?!" Inis na tanong ko.

"Ah..oo nga noh?" Sabay kamot ng ulo.

"Oo nga.." I said

"Anyway, Im Celinna Abigail Tamayo. 30 yrs old. From Quezon City."

Sabay ngiti nya. Greatness... yung ngiti niya ang ganda sobra. Pero I doubt something.. I dont know why.

"Okay.. Celinna.. Im Harold Manuel, you can call me Sir Harry. Now your tasks are to iron my clothes, wash them and fold them."

"Oh sige.. kailan ako magsisimula?"

"Bukas na lang. Sweldo mo bawat buwan."

"O sige.. aalis na ako. "

"Saan ka nakatira?" Tanong ko

"Ako?"

Di ko alam kung bingi siya o sadyang naive sya talaga.

"May tao ba sa likod mo?! Syempre ikaw!" Sigaw ko

"okay.."

"Sumunod ka sa akin."

"Saan?"

"Sumunod ka na lang! Lahat na lang tinatanong mo.,,!"