Chapter 2[SPG]

22.1K 369 5
                                    

Chapter 2 (SPG)

HARELLINE

"Uwi na ko..." mahina kong paalam kay Rage nang naayos ko na ang sarili ko.

He looked at me. "Sure, meet me at my place tonight,"

Tumango lang ako atlumabas na sa office nya.

Napangiti ako ng mapaklang mapansin ko ang tinginan ng mga empleyado nya.

Alam kong alam nila kung anong ginagawa ko dito.

Dali-dali akong pumunta sa elevator para maiwasan ang nangungutya nilang tingin.

Nang sumara ang elevator, doon bumagsak ang kanina ko pa pinipigalan kong luha.

Hanggang kailan ako magpapakatanga?

Pinunasan ko ang luha kong bumukas ulit ang elevator.

Mabilis akong lumabas na nakayuko ng may tumawag sakin.

"Miss..."

Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses.

"Sayo ata to?" tanong nya.

Kung hindi lang siguro ako broken-hearted, baka naappreciate ko ang mukha ng may-ari ng boses.

Kulang ang salitang gwapo para idescribe sya. piniling ko ang mukha ko.

Tinignan ko ang nasa kamay nya. Isang hanky. "No, that's not mine, thanks,"

Tumalikod na ko ng tinawag nya ulit ako. "Sayo na, kailangan mo ata," hindi na nya hinintay ang sagot ko dahil hinila na nya ang kamay ko at nilagay ang panyo.

"Thanks..." mahina kongtugon.

---

HANNALINE

"Ui, saan ka galing?" Tanong ko kay Harelline ng dumating sya sa bahay.

Buti nalang wala sila mama kundi baka pinagalitan na sya sa itsura nyang mukhang nasagasaan.

"Dyan lang..." she said coldly.

"Ui... anong problema mo?" tanong ko ulit sa kanya ng pumasok sya sa kwarto nya at sinundan ko.

"sdfdfgdf" she mumbled.

"Huh?"

"Wala... magpapahinga lang lko..." humiga sya sa kama nya.

"Pakisara ang pintuan pag lumabas ka," nakapikit nyang sabi.

Tss! Ilang minuto akong nakatayo bago ako lumabas sa kwarto nya.

Hindi ko alam kung anong nangyayari kay Harelline, pero nararamdaman kong may tinatago sya sakin.

We're twins but it felt like she's been distant for the past three years.

Paikiramdam ko, may nagawa akong kasalanan sakanya. Which is hindi ko alam kung meron o wala...

Haay!

--

HARELLINE

Inalis ko ang pagkakatalukbong sa kumot nang lumabas na si Hannaline sa kwarto ko.

I felt guilty. Pero mas lamang ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

Gusto kong itanong sa kakambal ko, "Bakit ikaw pa? bakit hindi nalang ako?"

Pero wala naman syang kasalanan kung sakanya nagkagusto ang taong mahal na mahal ko.

Bumangon ako sa kama at pumunta sa C.R.

Yearning For Love(VS#1) Where stories live. Discover now