Chapter 14
-Rage-Ako ang taong Hindi nilulunok ang pride. I was born to be a proud man. Ganon ako pinalaki ng tatay ko.
Pero here I am, nagtatanong at ibinaba ang pride ko para lang malaman at makita ko ang babaeng mahal ko.
Kung nabubuhay PA siguro ang daddy ko. He would punch me hard para matauhan ako.
Ang motto kasi ng mga Vergara, "Never step down just because you're in love with someone."
Ang babae daw kasi, ang nagpapahin sa isang lalake.
My dad was never in love with my mom. They get married because of money, fame and power. It was an arrange marriage.
But my mom was in love with my dad even before they get married.
Ang problema, bato ang puso ang daddy ko.
Until my mom gave birth to my younger sister, Ragiella Monique.
Monique's my dad greatest weakness. And she was also the reason why my dad died. [A/N: I'm planning to write a story about Monique, I'll just elabprate there why their dad died, thanks]
Pinapasok ako nung lalakeng assistant nya, Louie ata ang pangalan pagkatapos lumabas ng isang pasyente.
"Anong ginagawa mo dito?" Hannaline asked me after I got in. Kitang kita ko ang inis sa mukha nya. "Tell me what you want, I still have patients waiting outside."
But I don't care if she would hate me.
"Where's Harelline?" Tanong ko habang Hindi ko inaalis ang tingin ko sakanya.
Nakita ko kung paano umilap ang tingin nya sakin.
"I-I don't k-know." I can say that her voice is trembling.
"I told you already. H-hindi ko Alam kung nasaan sya!" Sinabi nya yaon na Hindi nakatingin sa akin.
Sa pabalik-balik ko sa hospital nito ay kahit papaano, kilala ko na si Hannaline. I know her when she's lying.
"You're lying." I said so sure.
Mas lalo syang umiwas ng tingin sakin
She's not a good liar."N-no. I'm not!" Madiin ang pagkakasabi nito.
"Then why are you stammering?" I asked.
"N-namamaos lang ako!" She explained.
I smirked of what she said. "Someone told me she's back. So don't deny it."
She sighed as sign of defeat. "Fine. She's back."
"Ano naman sayo kung nakabalik na sya? You're not even her boyfriend before?"
Isa sa mga pinagsisihan ko ang bagay na yun. Yung nanatiling wala kaming relasyon kahit na three years na kasing f-uck buddies.
Who would have thought I was in love with her already? Saka ko lang na-realize na mahal ko sya nung nawala na sya sa buhay ko.
I sighed. "I just want to see her." I looked desperate. But I don't care.
"Bakit gusto mo syang makita?" She asked. "Mahal mo ba ang kakambal ko?" She stared at me and shook her head. "Don't answer my question. I already knew the answer." She uttered a tsk sound.
"I love her!" I answered kahit na sinabi nya saking wag ko nang sagutin ang tanong nya.
"I know, a-sshole!" Sa kabila ng pinagdadaanan ko, napangiti nya ko. Ang pagkakakilala ko Kay Hannaline ay mahinhin unlike her sister.
Who would have thought she can utter a curse?
"Minura na nga, may gana pang ngumiti. Ano ka ba, baliw?" She again said that made me laugh.
Napatitig sakin si Hanna na parang nagtataka. "Did you just laugh?"
"Yeah! Anong tingin mo sakin, alien na Hindi tumatawa?" I asked.
"Alien ka naman! Sa three years kasi na pabalik-balik ka rito. Ngayon lang kita narinig tumawa. Uh. Never mind!" She shrugged.
"So? Where is she?" I asked again but I heard someone call Hanna. "Mommy Hanna!" A cute girl ran to Hanna and hugged her.
Kitang kita ko kung paano nagulat si Hanna sa dumating.
"Anak mo?" I asked while my eyes are fixed on that girl. Weird pero iba ang nararamdaman ko sa bata.
"Hi. I'm Leyara. I'm not Mommy Hannaline's anak... I'm Mom---" Natigil si Leyara sa pagsasalita ng may pumasok na isa pang bata. I presumed na kakambal nito si Leyara.
Hindi ito sumigaw katulad kanina ni Leyara dahil nagpakanlong lang ito Kay Hanna.
Titig na titig ako sa kapapasok lang na bata na parang ang lamig ng pakikitungo nito sa ibang tao. There's someone that reminds me of this girl.
She looked like Monique?
I shrugged of what I thought. "Are they yours?" I asked Hanna.
Kitang kita ko ang ngiting alanganin na iginawad nya sakin pero sumabad ulit si Leyara.
"Anak po kami ni Mommy---" Naputol ulit ang pagsasalita nya ng may pumasok.
"Mommy... Bakit ngayon lang po kayo?" Leyara asked her.
"Sorry, anak... I just bought some food..."
"Hanna... Makukulit ba sila?" I don't know what Hanna's reaction that time because my eyes are fixed with one person right now.
"Hare..." Bulong ko habang titig na titig sa babaeng matagal ko ng hinahanap.
Kitang kita ko kung paano nagulat ang mukha nya pagkalingon sakin. "R-rage!"
***-----***
