20.Bölüm

75 10 1
                                    


Bu bölüm sare demirbaş adlı kişiye gelsin :)))

"Ben yapmadım dudaklarım yaptı " diye bir laf çıktı ağzımdan ne saçmalıyordum ben . Barış ise kafasını yana çevirdi ve çaktırmadan güldü . Sonra gözlerini kısarak bana baktı .

"Bence suç dudaklarında değil " diyince kaşlarımı çattım .
"Benim çekici ve bir okadar da yakışıklı olmamda " diyip göz kırpınca her zaman ki gibi gözlerimi devirdim .

"Tam bir ego yığını " dedim ve yürümeye başladım . Arkamdan gelen barışın ise pis pis sırıttığından adım gibi emindim .

"Akıllanmadın galiba , sönmez ? " diyince olduğum yerde kaldım haliyle . Ya bu çocuk tam bir odun tambir uyuz yok yani laf da atmadım ne diye bana bulaşıyor .

"Hayat dersini senden mi alıcaktım barış " dedim ona dönerek . O ise cevap vermemeyi tercih etti .

" Ben derslerimi öğretmenden alırım hatta halandaha almaya devam ediyorum " diyip espiri yapmaya çalıştım . Barış ise - espiri mi yaptı bu şimdi - gibisinden suratını ekşitti .

"Seninle biraz daha zaman geçirirsem , sana benzeyip o iğrenç esprilerine gülücem . O yüzden bay bay " diyip arkasını döndü . Bana da arkasından mal gibi koşmak kaldı . Tam bir useyin bolt gibi hissediyorum kendimi . Tüy gibi hafif . Tamam kestim .
Koşarken bileğimi bürkmekle sakarlığımı yaptığım için yere yığıldım .

"Barış kalkamıyorum " diyip ağlarken .

"İyii numara çirkin . ama ben inanmam " pis denyo yalan söylediğimi düşünüyor . Off buda ne acıydı ya .

" Vallahi bak haraket ettiremiyorum " diyip elimi uzattım . Barış gözlerimin içine baktı ve elimi ittirdi. Sonra kucağına aldı beni . Neden bilmiyorum ama istemsizce güldüm .

"Keyfine bak " dedi barış . Yok inanmayacak galiba .

Cevap verecek halim yoktu . Arabanın yanına gelince ön koltuğa oturttu . Kendiside dreksiyon başına geçti , gözümü bile kırpmadan onu izliyordum . Kendiside fark edince bana baktı ve pis pis sırıttı " ne var " anlamında başımı salladım .

"Rahatsız oluyorum bakmandan ama çaktırmadan kesebilirsin beni " diyip göz kırptı . Egosu tavan yaptı beyimizin .

"Ben başka bir şeyi kesicemde " diyip önüme döndüm . Neyseki kısık sesle söylemiştim , o anda gözüme bir şey çarptı , bir fotoğraf torpidonun orada elime alıp incelemeye başladım . Yok artık bu barışın küçüklüğüydü . Kesinlikle oydu aynı psikopat bakışlar aynı gülüş aynı saçlar .

"Niye gülüyorsun kendi kendine " diyen barışa baktım ve yine güldüm .

"Yok bir şey deliyim ya ben ondan gülüyorum " diyip geçiştirdim . Çaktırmadan fotoğrafı cebime koydum .

"Bişey sorucam bay psikopat " diyip ona baktım o ise bana bakmayıp hatta takmıyordu bile . Gıcık .

" Senin annen yok mu ? " dediğim an bana baktı ve arabayı kenara çekti . Tövbe korkmaya başladım .

" SANANE " dedi ve elini saçına daldırdı .

"Şeyyy yani merak ettim magazinlere hiç çıkmıyo da " dedim saçmalayarak .

"Yok benim annem falan . Çıkar o soruyu kafandan , yoksa ben o taş kafanı kırarım " inanmıyorum ya şimdide taş kafa olduk .

"Taş kafamı ? Yok artık " diyip önüme döndüm oda arabayı sürmeye devam etti . Ama bu soru benim beynimi kemiriyor ya . Kafamı cama yasladım ve gözlerimi kapattım ........

Omuzumda hissettiğim acıyla gözlerimi açtım .

"İnmiceksen benim eve gidebiliriz " diyen barışı gördüğüm an hemen kalktım arabadan indim ve ona baktım .

"Aklından bile geçirme " diyip kapıyı kapattım . Apartmana girecekken ayağımın ağrısıyla yere düştüm . Ve ağlamaya başladım çünkü canım çok yanıyordu barış çoktan gitmişti bile kapıya tutup kalmaya çalışırken tekrar yere düştüm .

"Durun ben yardım edeyim " diyen bir çocuk elini bana uzattı bende çaresiz kaldığım için elini tuttum . Çocuk da az yakışıklı değildi he ? Kahve rengi saçlı masmavi gözleri vardı . Kas desen alası vardı çocuk da .

" çok teşekkür ederim " diyip gülümsemeye çalıştım .

"Kaçıncı kat ? " diyince refleks olarak elimle koluna patlattım bir tane .

"Nediyon lan sen ? " diye bağırdım .

"Yardım etmek için hani bileğin ağrıyor ya ? " diyince yerin dibine girdim . Off yine rezil oldum. ben niye hep böyle daş çocuklara rezil olurum ki ?

"Ben , çok özür dilerim " diyip tebessüm ederek koluna girdim .
" Tabikide edebilirsin 5. Kat " dedim . O ise şaşkın şaşkın bana bakıyordu .

" Peki " dedi ve asonsöre bindik . Birbirimize bakıyorduk mal mal .

"Ben Arsel " dedi. çocuğun adı bile taş yaaaa .
"Bende yaprak " dedim ve elini sıktım .
Asansör kapısı açılınca hemen çıktım tabi topallayarak .

"Tekrar teşekkürler , kabalığım için de özür dilerim " dedim . O ise güldü ve elini sallayıp " önemli değil " diyip asonsör ün tuşuna bastı . Bense çantamdan anahtarımı aldım ve kapıyı açtım . Hemen odama çıktım ve üstümü değiştirdim tatlımı tatlı , şirin mi şirin , pjomalarımı giydim . Ceketimin cebindeki resmi alıp yatağıma zıpladım ve yine deli deli gülmeye başladım . Ya bir insanın çocukluğu bile tatlı olurmu ya ? Seviyorum lan seviyorum o ukala , ego yığını , kızların hasta olduğu , kaba , öküz, odun , bir o kadar da yakışıklı olan Barışı SEVİYORUM , galiba . Off beynimin içine sıçtı ya resmen aklım allak bullak oldu . Acaba onun da aklına ben sıçmışmıyımdır ? Uf bu ne biçim bir sorudur ya ?

Sıkıntıdan ölmemek için aşağıya kaanın yanına indim herzaman ki gibi televiyşın izliyordu .

"Ee günün nasıl geçti ablacım " diyince gözlerim yaşardı ilk defa bana ablacım dedi ya .

"Berbat , kaan dolaptan sargı bezini getirirmisin ? "Dedim canımın acısıyla .

"Noldu ki? " meraklı gözlerle bana bakıyordu .

"Küçük bir bürkme vakası " diyip güldüm . Onaylar anlamda başını salladı . İki dakika geçmeden elinde sargıyla geldi ve hemen bileğimi sardı .

"Canın fazla acıyormu abla ? " diyince onu kolundan çekip yanıma oturttum ve sarıldım .

"Şimdi geçti işte " diyip çenemi başına koydum .

"Abla ? " dedi sessizce .

"He? "

"BİZİM babamız nerede " diyince gözlerim doldu . Nasıl cevap vereceğimi bilmiyordum çünkü en ufak bir fikrim bile yoktu tek bildiğim şey annemin babanız yok diyip geçiştirme siydi .

"Bilmiyorum ki ablacım " diyip ona daha sıkı sarıldım .

"Bence babamız yaşıyor " diyip ayağa kalktı .
" ve ben onu bulucam " dedi ve yukarı çıktı. Üzgünüm kaan cım ama nah bulursun ben on yıldır arıyorum bulamadım da sen mi bulacaksın hı bok bulursun .


Üzgünüm bölümler biraz geç geliyor ama artık gelmez inşallah . :))))

TÜRÜNÜN SON ÖRNEĞİ :)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin