Rozdział 15

666 39 3
                                    


Ktoś złapał moje ramię.

- To był ryzykowny ruch Lowri, wychodząc z mojej klasy w ten sposób. To było gorące, ale nie zrozum mnie źle.

To był Harry, a ja miałam wolną lekcję. Nie usłyszałam jak wszedł. Byłam zajęta sprawdzaniem testów.

Zrzuciłam jego ręce z mojego brzucha, bo mnie obejmował.

- Raz jesteś dla mnie miły Harry, a zaraz zachowujesz się jak kutas. Raz mnie całujesz, a raz na mnie krzyczysz. Ja naprawdę nie wiem czego ty ode mnie chcesz. A no i jeśli to nie jest oczywiste, nie chcę mieć z tobą nic wspólnego.

Harry posłał mi łobuzerski ale i złośliwy uśmiech, a potem odsunął krzesło.

- Myślę, że ty chcesz mnie zobaczyć Lowri. Wiesz co, poza szkołą.

Spojrzałam na niego i zaśmiałam się.

- Nie, tutaj jest wystarczająco. – kłamałam.

Skupiłam swój wzrok na jeansach. Nie chciałam już na niego patrzeć...

- Myślę, że kłamiesz. Nie, ja wiem że kłamiesz. Myślę tez, że podobała by ci się kolacja ze mną, ponieważ jestem zabawnym facetem.

- To coś co mógłby powiedzieć ktoś kto nie jest zabawny, Harry.

Harry potrząsnął głową.

- Zawsze jesteś taka niedostępna? To po prostu kolacja.

Spojrzałam wprost w jego zielone oczy.

- Kolacja, którą można by nazwać randką, a ja nie randkuje.

- Nie chodzisz? – skrzyżował ręce na klatce. – Więc, moim zdaniem to trochę za wcześnie, ale mogę kupić pierścionek, abyś zgodziła się pójść ze mną na kolację. Nie chcę cię poślubić, ale ty... - przerwałam mu.

- Harry przestań. Miałam na myśli, że nie chcę umawiać się na randki i być w związku.

- Powiedziałem kolacja Lowri. Nie randka.

Wbiłam wzrok w podłogę.

- Okay, no to w porządku – zarumieniłam się.

Jego oczy rozbłysły i uśmiechnął się.

- To pójdziesz ze mną...-odkaszlnął. – Na kolację?

W roztargnienie narysowałam kwiatki w górnym rogu testu ucznia. Zaśmiałam się zanim napisałam na dole 'przepraszam!'i strzałkę wskazującą kwiatki. Spojrzałam na Harry'ego który przygrryzał swój policzek od wewnętrznej strony.

- Okay , pójdę ale mam kilka warunków -

Jego oczy pociemniały , głos stał się niższy od poprzedniego.

- Co masz na myśli 'warunki'?- Był jak zwykle zdenerwowany za nic.

- Harry , jesteś bipopularny czy co ? Po prostu mnie posłuchaj.-

Posłał mi gniewne spojrzenie. Pociągnął krzesło do tyłu i machnął na mnie ręką żebym kontynuowała.

- Dobrze, na początku nie możesz rządzić się tak jak zawsze. Jeśli pójdę,nikomu o tym nie powiesz z pracowników szkoły , że byłam z tobą na ; cytuję - randce z tobą. Potrzebuję też trochę respektu.-

Harry przewrócił oczami.

-Mogę twój adres? Żeby cię odebrać?-

Westchnęłam i wzięłam mój przylepny notesik z biurka . Starannie napisałam w nim mój adres. Spodziewałam się , że powie coś niegrzecznego tak, ale nie spodziewałam się ,że to zignoruje. Podałam mu karteczkę , kiedy on szybko wyrywał mi go z ręki.

- Zamierzam odebrać cię o 7.- prychnął, kiedy obracał się i wyszedł z mojego pokoju , zatrzaskując drzwi.

Lessons |Harry Styles fanfic| Polish TranslationOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz