Her şey bir anı gibi gözlerime birikmişti, eğer ağlarsam anılar tamamen gidecek diye çok korkuyorum. Ama daha fazla dayanamayacağımı anlamıştım kusmak üzere olurken,ya üzerimdeki beden bitince ne yapacağım diye düşünürken bir anda öyle bir şey görmüştüm ki Taylor sayesinde,hayatımın kurtulabileceğini işte o zaman anladım.
4 saat önce*****
Uyandığımda odamdaydım,kalkıp az kalan suyumuzla az olsa bile yüzüme su serptim,daha sonra mutfağa doğru yol aldım And mutfaktaydı çekmeceleri usulca karıştırıyordu.
Andy: Yiyecek hiç bir şeyimiz kalmadı Tommy.
Tommy:Hadi ya eee ne yapacağız?
Andy:Hiç bir fikrim yok.İşte felaket şimdi gelip çatmıştı. Üzülmüştüm ve bıkmıştım gerçekten hayat çok ama çok sıkıcı olabiliyordu bazen.
Taylor uyandığında ona olanları söyledik.
Tommy:Çocuklar ben ava gidebilirim.
Taylor:Sadece sen mi?
Tommy:Evet,neden olmasın?
Andy:Ben yardımcı olmak isterdim ama maalesef avlanmayı pek iyi bilmiyorum felaketten beri sadece bu civardaki evleri soydum saysam maksimum on tane aylak öldürmüşümdür,siz beraber ava çıksanınız bende burada beklesem nasıl olur?
Tommy:Biliyorsun değil mi av en az 3 sürüyor.
Andy:Gerçekten hiç sorun değil yeter ki siz yiyecek getirin.
Taylor:Peki o zaman ben çantamı hazırlayayım.
Taylor odasına gidip çantasını hazırlamaya başladığı zaman bende gidip eşyalarımı hazırladım. Taylor yanıma geldi.
Taylor:Hazır mısın?
Tommy:Evet ya sen?
Taylor:Bende.
Ekimi tuttu,böyle yapınca tüylerim diken diken oluyor ve daha çok vicdan azabı çekiyordum sanki.
Tommy:Şey acaba sen beni af-
Sözümü kesti.
Taylor:Evet tabi affettim seni şapşal.
Bana sıkıca sarıldı ama bu çok dostça bir sarılmaydı bu biraz içimi burkmuştu,ona sarılınca sanki kalbim daha hızlı atıyordu.
Taylor:Hadi çıkalım.
Sadece kafamı salladım.
Silahların neredeyse hepsini evde bırakmıştık.
Andy kapıdaydı. Taylora sıkıca sarıldı.
Daha sonra Andy ile sıkıca sarıldık,ne olursa olsun Andy gerçekten benim kardeşim gibiydi ne olursa olsun öyle kalacaktı.
Taylor ile evden çıktığımızda bana;
-Nereye gideceğiz?
Tommy:Yani soyulmamış market veya ev bulmamız imkansız gibi,ama büyük kapılı villaları deneyebiliriz,insanlar kapıları büyük olduğu için pek cesaret edemezdi eskiden e artık şehir bom boş hiç bir engel kalmadı.
Taylor:Peki.
Yürüyorduk sadece zaten hemen karşımıza kapısı kapalı bir villa çıkmıştı bile,hemen kapıyı açıp evin içerisine girdik,ev oldukça derli topluydu,ayrıca evde kimsenin yaşamadığı belli oluyordu,hemen mutfağa gitmiştim Taylor ise salona bir anda Taylor bağırdı ve koşa koşa salona gittim,içimde nedense ona bir şey olmuş gibi bir his vardı ama gittiğimde oldukça kötü bir manzara vardı,villanın büyük salonunda bir baba bir anne 2 tanede bebek ölüsü vardı,hepsi kendisini vurmuş olacaktı,duvarda ise "TANRI BİZİ AFFETSİN!" Yazıyordu işin kötüsü bu yazı kan ile yazılmıştı,Taylor'a baktığımda elleri titriyordu,çaresizce yerde ölü duran bebek cesetlerine bakıyordu.
Tommy:Her neyse daha kötülerini gördüğümüz olmuştu.
Taylor:Aynen,neyse sen mutfağa git.
Başımı salladım ve mutfağa doğru yol aldım,çok şanslıydık bir sürü konserve vardı,ama aklıma o anda bir şey takılıverdi,biz ava çıktık ve evde yiyecek hiç bir şey yoktu,e o zaman Andy ölmeyecek miydi açlıktan? Bu işte büyük bir terslik var hemen bütün yemekleri çantama koydum,ve Taylora düşüncemi söyledim,hemen eve doğru yola koyulduk.Zaten çok uzaklaşmamıştık. Evin önüne doğru gelirken 3 kere peş peşe silah sesi duyduk,evin önüne geldiğimizde ise Andy bütün yedek silahları bir çantaya doldurmuş gitmeye çalışırken zombilere yakalanmıştı ve onlara yem olmuştu,bir anda en az 10 zombi üzerime gelmeye başlamıştı yanımda bıçak yoktu bıçak Taylordaydı ve lanet olsun ki Taylorda zombilerden kaçıyordu,hemen silahımı çıkartıp,onları vurmaya çalıştım,zombiler Andy'in cesedini bırakmıştı ve bir anda siktir,dedim çünkü kurşunum bitmişti maalesef ki,bende hemen akıllık yapıp arkadan dolandım ve Andy'in cesedini üstüme koydum,başka çarem yoktu,tırmanıcak bir yer veya eve giremezdim çünkü kapıyı kilitlemişti Andy pisliği çok belli oluyordu,kilitlemeden gitmezdi.
Taylor akıllık yapıp zombilere çaktırmadan arabanın altına girmeye çalıştı ama yapamadı zombiler onu gördü yine,en sonunda o benim nedense hiç fark etmediğim bir şeyin içine girdi bir anda hemde o şey hemen benim yanımdaydı.
Her şey bir anı gibi gözlerime birikmişti, eğer ağlarsam anılar tamamen gidecek diye çok korkuyorum.
**
Ama daha fazla dayanamayacağımı anlamıştım kusmak üzere olurken,ya üzerimdeki beden bitince ne yapacağım diye düşünürken bir anda öyle bir şey görmüştüm ki Taylor sayesinde , hayatımın kurtulabileceğini işte o zaman anladım.Sevgili arkadaşlar lütfen daha fazla oy ve vote ne olursunuz.
Haaaaa sen 5K olduk diyorsun 😏😏😏😏
Ya sizi çok ama çok seviyorum ayrıca beni buraya getiren herkese çok teşekkür ediyorum ya 5K ne demek ya? Benim için o kadar mükemmel bir şey ki eeee tabi diyorsunuz ki 5K şerefine özel bir şey yok mu? E olmaz olur mu? Şimdi kadromuza twd den çok sevdiğiniz biri ve yine çok sevilen yabancı bir popçu girecek öbür bölümde size özel bir giriş tanıtım tadında bir şey hazırladım onu izleyince göreceksiniz sizi çok çok çok seviyorum ve teşekkür ediyoru. Daha nice 5k lara siz bekletmek istemediğimden 30 okumada yb gelecek kıymetimi bilin 💕💕💕💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The walking dead
Fanfiction"Bir yılda herşeyini kaybettiğini düşün,canın acımaz mı?" Dünyayı zombiler sarıyor,her şey yeni başlıyor... HARRY-TAYLOR DEMİLEY288