Yer 11. Bölüm

371 23 0
                                    

Hala bunun nasıl olduğunu anlayamamıştım. Ama çok sinirliydim. Uykusuz kalmıştım. Yemek
yemekte istemiyordum. Kimsenin odaya girmesini dahi istemiyordum. Ama yaklaşık 2 saat sonra çıkmak durumunda kaldım. Tuvaletim gelmişti. Birde ne göreyim annem beni arıyor. Bana:
-Tommy oğlum burayı aylaklar bastı. Hemen silahını falan al gidiyoruz.

Ben:
-Ya Beth?

Annem:
-Beth,Taylor,Maggie ve Glenn aşağıda bizi bekliyorlar hadi hazırlan.
Ben 1 dakikada hazırlandım ve koşa koşa aşağı indik. Aşağı iner inmez Beth'e sarıldım. Sonra ona:
Iyi misin?

Beth:
-Evet ya sen?

Ben:
-Saol bende iyiyim.
Dedim ve ona tekrar sarıldım. Ama Taylor bu sefer bana çok kötü bakıyordu. Nekadar sevgili olmamakta hala arkadaştık. Sonra Taylor'ada Sarıldım. Sonra ise hastanediki herhangi bir arabaya Maggie,Beth,Taylor,Glenn,annem ve ben bindik.Annem biz bol bol erzak almış. Yine nereye gideceğimizi bilmiyorduk. Peki Hastaneye aylaklar nasıl bastı? Kesin bu Loke denilen salağın işidir. Arabayı ben kullanıyordum. Glenn bana:
-Tommy ben süreyim senin aklın yerinde değil.

Ben:
-Ben iyiyim.

Glenn:
-Peki.
Gerçekten nereye gitmeliydik? Saat baya geç olmuştu. Arabada uyuyacaktık. Kafamı arkaya çevirdiğimde Taylor'un nasıl çaresiz olduğunu gördüm. Ona su uzattım. İstemedi. Korkarım oda çok mutsuzdu. Oda 1 ay içinde hem annesini Hemde babasını kaybetmişti. Sabah olmuştu ben uyanır uyanmaz elimi yüzümü yıkadım. Suyumuz nekadar az olsa bile bunu yapmak zorundaydım. Yoksa başım ağrırdı. Sonra biraz turşu yedim. Ve arabayı kullanmaya başladım. Daha herkes uyuyordu. Ön koltukta annem. Arka koltuklarda ise Maggie,Beth,Glenn ve Taylor oturuyordu. Ben zaten arabayı kullanıyordum. Ilk önce Beth uyandı bana:
-Günaydın.
Dedi bende ona:
-Günaydın.
Dedim. Hiç mutlu değildim herhangi bir yere gidiyordukki. Önümüze 30 kişilik bir grup çıktı. Aralarından en güçlü olan cama vurdu. Sonra bana
-Selam aramıza katılmak istermisiniz?

Ben:
-Bilmem. Nerede kalıyorsunuz?

Adam:
-Şuradaki göktelende. Çok güvenli.

Ben:
-Olabilir ama bir süreliğine.

Adam:
-Olur. Bu arada benim adım Jerry. Tanıştığımıza sevindim.

Ben:
-Bende

Jerry:
-Bizi takip edin.
Dedi. Iyi kişilere benziyorlardı. Onları takip ettik. Ve geldik. Göktelenin içi çok rahat genişti. Her şey vardı. Sonunda kalacak biryer bulmştuk.

The walking deadHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin