1 gün daha hızlıca geçivermişti. Sabah uyandığımda herkes çoktan uyanmıştı. Masaya geçtim annem masayı hazırlıyordu. Sonra bana:
-Günaydın oğlum.
Ben:
-Günaydın anne.
Dedim. Herkes Mutfağa geldi. Yemeğimizi yedik. Sonra ben salona geçtim. Bilgisayarlardan birini açtım. Sonra boş boş konuşmaya başladım:
-Evet ben Tommy N.Y.C de bir evimiz var Taller sokak No 45 burda herşey çok güzel.
Dedim. Sonra kendi kendime konuştuğumu anladım ve bilgisayarı kapattım. Ama bir şey dikkatımı çekti bir saat geri geri sayıyordu. Ne olacak ise son 2 saat kalmıştı. Dr. Bob geldi sonra bana:
-Ne yapıyorsun sen burda çık hemen!
Dedi. Ben oradan gitmiş gibi yaptım ama kapının arkasından Dr. Bob'u izliyordum. Ben gittikten sonra bilgisayar'ın yanında duran düğmeleri kurcaladı. İşi bitmişti. Kapıya geliyordu ki zor kaçtım. Bir şeyler dönüyordu. Acaba Beth biliyormudur diye yanına gittim.
Tommy:
-Neler oluyor Beth?
Beth:
-Nasıl yani?
Tommy:
-Dr.Bob bişleyler çeviriyor. AMa gerçekten önemli bişey.
Beth:Emin misin?
Tommy:
-Elbette.
Beth:
-Ozaman beni bekle. Ben Dr.Bob'un günlüğünü almaya gidiyorum. O hergüne düzenli yazıyor.
Tommy:
-Tamam bekliyorum.
Beth günlüğü 5 dakika sonra getirdiğinde o günlüğü ağlaya ağlaya okuduk.
Dün şunları yazmış;
Selam Sevgili Günlük. Bidaha sana yazamıycam. Çünkü yarın saat öğlen 4'te hayatımı sona erdiriyorum. Evi patlatacağım. Burada olanlarda benle ölecek. Kızımda dahil. Saat kurdum. Elveda günlük...
Dr. Bob Edward.
Evet aynen böyle yazıyordu. Hepimiz öleceğiz tam 1 saat sonra nasıl kurtulacağız. Koşa koşa Dr.Bob'un yanına gittik. Ona herşeyi söyledik sonra herkes salona geldi. Annem,Taylor,Maggie,Glenn,Andrea sonra Dr.Bob bir konuşma yaptı:
-Çok üzgünüm. Ama hepimiz öleceğiz. Burası patlayacak 1 saat sonra bütün kapılar kilitlendi. Üzgünüm.
Andrea:
-Baba saçmalama ne diyorsun sen.
Taylor:
-Ya aç kapıyı aşağılık herif!!!
Annem:
-Ya lütfen kapıyı açın..
Dr.Bob:
-Üzgünüm...
Tommy:
-Hadi lütfen. Ne olursun.
Dr.Bob:
-Peki ama ben kalıyorum.
Andrea:Baba hayır.
Dr.Bob:
-Bu dünya asla kurtulamayacak. Ben yaşamak istemiyorum.
Taylor:
-Hadi son 20 dakika kaldı!!!
Dr.Bob:
-Elveda yavrum.
Andrea:
-Olmaz. Baba olamaz. (Ağlayarak)
Si gidin ben geleceğim.
Tommy: Eminmisin acele et!
Andrea
-Ederim.
Tommy:
-Hadi!!! Son 5 dakika
Hep birlikte çıktık. Ama hala doktor ve andrea içerideydi. Biz hemen bir arabaya bindik. Başımızı eğdik. Ve bekledik. Son 5-4-3-2-1-0 e patlama...
Heryer alev oldu. Ama onlar sanırım öldü...
Maggie:
-Öldüler...
Derken biranda Andrea ve Dr.Bob gözüktü hemen arabaya bindiler ve sonsuz yolculuğumuza devam etmeye başladık. Hemde bir karavan ile... Bunu kazasız belasız tnlattık. Ama acaba bizi daha neler bekliyor?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The walking dead
Fanfic"Bir yılda herşeyini kaybettiğini düşün,canın acımaz mı?" Dünyayı zombiler sarıyor,her şey yeni başlıyor... HARRY-TAYLOR DEMİLEY288
