Artık mutlu gibiydik. Ama olmadığımızdan emindim. Arkada bir sürü kişi bırakıp gelmiştik. Çok sıkıcı ve sıradan bir hayat yaşıyorduk. Ta ki 1 gün geçene kadar. Yeni gruba katıldıktan 1 gün sonra artık göktelende yaşamın olmıyacağını ve herkesin ayrılması gerektiğini söylediler. Beth Taylor annem glenn ve maggie vede ben asla ayrılmayacaktık. Hemen eşyalarımızı toplayıp çıktık neden böyle olduğunu kimse anlamamıştı.Artık dışardaydık. Sadece 6 kişi idik. Hava kararıyordu. Bizse arabamızın içerisinde saatlerin geçmesini bekliyorduk. Ama geçmiyordu. Artık baya gece olmuştu saat 2 falandı Beth bana :
- Tommy ne yapacağız?
Diye sordu bende ona:
-Bilmem.
Dedim oda bana ters ters baktı. Ardındanda bana:
-Seni seviyorum.
Dedi bende ona:
-Bende seni .
Dedim. Artık sabah olmuştu. Arabayla hızlıca ilerlerken tuvalete gitme ihtiyacı duyduk. Ben hemen girdim. Ama Taylor'un işi bitmedi sonra bağırarak :
-Yaşadık! Yaşadık!
Diye bağırdı Maggie'de:
-Ne oldu?
Dedi Taylor da:
-New York'ta bir bilim adamı var. Insan arıyor. Dünyayı kurtaracakmış. Burada öyle yazıyor.
Elinde bir kağıt vardı elinden kaptım ve okudum. Gerçekti sonra ben:
-New York'a gidiyoruz.
Dedim. Bir anda herkes mutlu oldu. Ama New York ile Atlanta arası 6666 km idi. Önümüzde upuzun bir yol vardı... Asıl hikaye şimdi başlıyordu....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The walking dead
Fanfiction"Bir yılda herşeyini kaybettiğini düşün,canın acımaz mı?" Dünyayı zombiler sarıyor,her şey yeni başlıyor... HARRY-TAYLOR DEMİLEY288
