Bu ben ben değildim olduğumdan farklı biriydim. Düşünce tarzım,hislerim,saflığım sanki hiç birinden eser kalmamıştı.
Herkes bana korkarak bakıyordu.
Hızlı bir şekilde eve gitmeye başladım.
Herkes arkasını dönüp sadece bana bakıyordu.
Daha sonra kendimi koltuğa bıraktım.
Sadece tavana bakıp duruyordum. Bir anda gözümden bir yaş düştü. Ne kadar duygusuz güçlü bir 'lider' gibi davranmaya çalışsam bile aslında pekte mümkün değil. Duygusal bir insanım aslında fazlasıyla,liderlik ruhum yok. O aylakları bile ilk öldürdüğüm zamanlar gözyaşlarımı zar zor tutan bir insanken bu hale nasıl geldiğimi sorgulamaya başladım delice.
Niye?
Var olduğumuz Dünya,insanlık,aylaklar...
İşte bunlar yüzünden bu haldeyim.
Hayatımın bir çok senesi bu saçma yeni dünyada mahvoldu.
Belki de şuan hayalini kurduğum üniversitede hayalini kurduğum bölümde okuyor olurdum. Belki şuan tek derdim sınavlar olurdu,sınavlar dolayısıyla rahat uyuyamamak olurdu tek derdim.
Ya şuan...
Katil olduğum gerçeğiyle yüzleşmek gerçekten zordu. Bilmiyorum onu öldürmeseydim ne olurdu. Daha mi iyi hissederdim kendimi?
Gözümden akan yaşlar çoğalmıştı artık. Koltuktan kalktım aynanın karşısına geçtim,kendime uzun uzun bakmaya başladım.
Bütün yüzüm,vücudum kan içinde,kıyafetlerim yırtık,kirli. Saçlarım o kadar uzamış ki görmeye zorlanıyorum etrafı. Ellerim yara bere içinde. Yeşil gözlerim bile sanki siyahlaşıyor kirden...
O an derin bir nefes aldım ve aynanın yanından çekildim.
Bir anda evin kapısının kırılması ile şoka girdim.
Gelen Vali'nin adamları idi. Yaklaşık 20 kişi...
Hepsinin elinde silah vardı.
David:Senin işin bitti küçük çocuk...
O an ne yapacağımı bilemedim. Bir kaç dakika önceki cesur,özgüvenli çocuk gitmiş,yerine yine aynı korkak çocuk gelmişti.
David:Bitirin işini!
Hala sadece onlara bakıp duruyordum.
O an Beth geldi.
Tommy:Ne işin var burada?
Beth:Onu öldürmek için önce beni öldürmen lazım David!
David:Çekil onun önünden Beth!
David silahının tetiğini çekti.
Beth önüme geçmişti. Beth vurulmuştu. Hemde kafasından.
David:BETH!
Tommy:Beth hayır Beth Beth hayır!
Yere yığılmıştı gözümün önünde.
O anda bana ateş etmeye başladılar.
Koluma gelmişti.
Hemen koşmaya başladım üst kata doğru Beth'i orada öylece bırakıp.
Onlar da peşimden geliyordu.
Hemen yatak odasına girip kapıyı kilitledim.
Kapıyı tekmeliyorlardı. Hemen kitaplığı kapının önüne koydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The walking dead
Fanfiction"Bir yılda herşeyini kaybettiğini düşün,canın acımaz mı?" Dünyayı zombiler sarıyor,her şey yeni başlıyor... HARRY-TAYLOR DEMİLEY288
