No Matter What (Liam Payne)

Chapter five

Liams POV

We hebben net een concert gehad en daarna hadden we het vine gebeuren met Clio en de andere meiden. We waren inmiddels al weer omgekleed maar bleven nog zitten totdat alle fans weg waren zodat we rustig konden vertrekken. Ook deze show was weer een gekkenhuis, ik vraag me toch wel af hoe niet doof zijn geworden na al die concerten met gillende meiden. Soms word ik er wel gek van en dan wil ik gewoon met Clio op de bank zitten. "Hey guys, and girl. Weten jullie een leuk cadeautje wat ik aan Clio kan geven als we één jaar hebben?" "Je hebt haar toch al viptickets gegeven voor die datum?" vroeg Louis en ik knikte. "Nou, en dan ga je na het concert samen een strandwandeling maken met zijn allen en dan kunnen Abigail, Harry, Paige en Niall 'vriendschappelijk' mee lopen." zei hij en bij vriendschappelijk maakte hij met zijn vingers twee van die konijnenoortjes. Ik dacht eventjes na, opzich geen slecht idee, vooral niet als het bij zonsondergang is. "Thanks Lou, ik ga het meteen regelen." Ik stond op en liep met mijn mobiel naar de andere kleedkamer, ja we hadden er twee zodat Eleanor eventjes in de andere kleedkamer kon zitten wanneer wij aan het omkleden waren. Na een paar minuten was alles geregeld en liep ik weer opgelucht naar de andere kleedkamer. "Iedereen is op de hoogte en ze hebben beloofd het niet aan Clio te vertellen." Ze knikten en toen besloten we maar om te gaan. Ik had nu al zin in acht juli, ik moest alleen wel nog eventjes wachten.

Clio's POV

Vandaag is de dag dat ik en de meiden naar het concert gaan, Eleanor en Perrie zullen er ook zijn, en vandaag is de dag dat ik en Liam één jaar hebben. Ik verwacht er alleen niet te veel van aangezien we na het concert alleen maar eventjes in de kleedkamer zullen zitten en daarna moeten we weer weg, en zij ook. Ik zat al helemaal klaar op de bank en wacht op de meiden die zouden bellen als ze bijna bij het station waren. We zouden met de trein gaan, en vanaf hier is dat het dichtste bij. Ik heb een blauwe short aan, een hemdje met 1D erop, mijn rode vans en natuurlijk Liam zijn kettinkje aan. Mijn haar had ik allemaal naar een kant gedaan en toen vast gezet met een paar speldjes. Mijn make-up was niet heel bijzonder, niet meer of minder dan normaal. Ik bedoel, als je een fan zou zijn, waarom zou je dan meer make-up op doen naar hun concert? Toen ik werd gebeld sprong ik op en keek of ik alles bij me had. "Doei!" riep ik nog snel en liep toen door de voordeur naar buiten. Ik liep zo snel als ik kon naar het station en bestelde een kaartje, ik wachtte op de trein en toen ik in kon stappen zag ik meteen twee meiden zitten, dat waren ze. Ik ging snel bij ze zitten en we kletsten heel de reis over elkaars kleren, haar, make-up, vriendjes en over wat we konden verwachten van het concert. Eenmaal aangekomen mochten we van de beveiliging meteen naar binnen omdat ze mij herkende, erg leuk is dat. Ze leidden de weg naar de kleedkamer van de jongens en lieten ons toen alleen. We klopten op de deur en wachtten op reactie. "Binnen!" We herkenden die stem meteen, Niall. Ik grinnikte en deed toen de deur open, ik zag Liam opkijken en hij keek verbaasd toen we binnen kwamen lopen. "Hoe?" "De beveiliging herkende Clio." Nam Paige weer het woord, wat praat ze eigenlijk veel zeg.. Liam stond op en gaf me een dikke knuffel. "Ik heb je gemist" fluisterde hij in mijn oor. "Ik jou ook." Fluisterde ik terug. Na tien minuten moesten ze op, en twee minuten daarvoor liepen wij de zaal in. Het voorprogramma was al afgelopen, oeps!

Na het concert liepen we meteen door naar de kleedkamer, alle jongens stonden nog in hun onderbroek dus we deden de deur snel dicht voordat we meer konden zien. We begonnen alle vijf hard te lachen en na een minuut of twee werd de deur weer open gedaan door Harry. "Ja, erg leuk dames.." zei hij op een sarcastische toon waardoor we nog harder moesten lachen. Tja, zo zijn meiden nou eenmaal. Toen ze omgekleed waren liepen we met zijn allen naar buiten, wat ik raar vond. Ik keek Liam vragend aan. "We gaan met zijn alleen een strandwandeling maken voor onze één jaar." "Awh,, dankje Li." Ik gaf hem dankbaar een knuffel en we liepen door. Even later liepen we allemaal met onze blote voeten langs het water. De zon ging net onder en het was echt prachtig. Ik kon me geen betere avond wensen dan met al mijn vrienden op het strand zijn met zonsondergang. Toen de zon onder was gingen we allemaal twee aan twee op het zand liggen en legden de meiden hun hoofd op de borst van hun vriendje of gewoon vriend en zo keken we naar de prachtige sterren aan de hemel.