No Matter What (Liam Payne)

Chapter four

Na de film luisterden we de hele tijd de Take Me Home cd van One Direction die ik natuurlijk uit mijn hoofd kende. We kleedden ons om in onze pyjama’s. Mijn pyjama was een oude blouse van Liam die natuurlijk te groot was voor mij en roze zachte pantoffels. Ik grinnikte en pakte de drie VIP kaartjes uit mijn tas en liet ze aan de meiden zien. “Jullie mogen mee!” schreeuwde ik en ze begonnen te gillen. “Ow en als we geluk hebben mogen we ook backstage, ik ben goed bevriend met de jongens.” Ik knipoogde naar Paige. “Wat was het ook al weer, owja, Liam Payne is mijn vriendje!” ze gilden nog harder, bestormden me met knuffels en Abigail zette de muziek harder op. We stonden allemaal op en dansten gek mee in onze pyjama’s wat eindigde in een kussen gevecht en daarna een fotoshoot. Ik zette een paar foto’s op instagram met als tekst: Crazy Cookies ;). Ik glimlachte even door alle reacties. Ik keek op toen ik een sms’je kreeg van Niall. More foto’s of that sexy pillow fight lady! X Niall and the boys. Ik sloeg met mijn hand op mijn voorhoofd en liet het sms’je aan Abigail en Paige lezen. We maakten een hele grappige vine en zette die op twitter en facebook (Sexy Pillow Fight). Al snel kregen we een reactie van de boys, met de door hun nagemaakte vine. Weer lagen we in een deuk. Snel reageerde ik: Wauw, perfect! x Clio and the girls. ik grinnikte nog even en stopte mijn mobiel weer weg.

Toen we na een paar uur een auto de oprit hoorden rijden, zetten we snel de muziek uit en gingen braaf in onze bedden liggen zodat het leek alsof we sliepen. Gelukkig trapten Paige haar ouders erin en liepen toen weer naar beneden toe. We begonnen te lachen, maar waren eigenlijk toch best moe. 2.27 las ik af van mijn mobiel. “Mensen, het is al half drie.” zei ik gapend. “Ja, zullen we gaan slapen?” vroeg Piage. Iedereen stemde in, maar je kent het wel, we bleven ongeveer nog een halfuurtje kletsen maar gingen toen echt slapen.

Om half tien werden we wakker door een auto die van de oprit afreed. Ik sloot mijn ogen weer, wat blijkbaar geen goed idee was, want ik kreeg een kussen naar mijn hoofd gesmeten. “WAKKER WORDEN!” riep Abigail. Ik kreunde even en deed toen mijn ogen weer open. “Moest dat nou? Ik was gewoon wakker hoor.” Ze knikte heftig ja. “Je hebt vier gemiste oproepen schat.” Ik keek Abigail raar aan en ze gaf me mijn mobiel. Ik keek even wie het was. “Liam.” Ik zuchtte even, belde toen terug en zette het op luidspreker. “Heei.” hoorde ik Niall zijn stem opgewekt door de telefoon. “Helloo.” zeiden we in koor en begonnen te lachen. “Waarom hebben jullie gebeld?” vroeg Paige. “We verveelde ons.” “Ow, en dan moeten jullie ons gaan vervelen?” Probeerde ik boos te zeggen. “Ja, eigenlijk wel.” “Harry! Doe een broek aan!” schreeuwde Louis en we schoten in de lach. Ik voelde me weer blij toen ik Liam zijn stem hoorde door de telefoon. “Hey.” zei hij slaperig. “Dus jij zit niet achter het idee: pest de meiden?” Ik grinnikte door Abigail en wachtte op antwoord. “Wat?” vroeg hij verbaasd. “Nee dus. Maar, wij gaan even eten.” “Is goed, maar hoe is het nou met je kettinkje?” in een klap voelde ik me weer somber. “Tja, ehm, die is nog steeds kapot sorry.. Love you!” Ik hing snel op en de meiden keken me raar aan. Ik pakte het kettinkje uit mijn tas en Paige pakte hem aan. “Daar weet ik wel iets voor!” Ze stond op en pakte een kettinkje zonder hanger uit de la in haar bureau en hing het hartje eraan. Ze deed de ketting bij me om. “Ziezo, zo goed als nieuw.” Ik glimlachte en gaf haar dankbaar een knuffel. We liepen naar beneden en aten snel wat. Ik probeerde een boterham door mijn keel te krijgen, maar na een halve zat ik al weer vol. Ik liep met de andere helft van de boterham naar de prullenbak en gooide het erin. Toen we klaar waren, liepen we weer naar boven en gingen met zijn vieren op Paige haar bed zitten. We zetten de muziek weer aan en praatten nog wat over onze levens en die van een ander. Over die van onze vriendjes bijvoorbeeld of over de bitches bij ons op school. Kortom we praatten over de gekste dingen en dat is een van de vele redenen waarom ik deze vriendinnen nooit kwijt wil.