No Matter What (Liam Payne)

Chapter seven

Eleanor was een week eerder thuis gekomen voor de verjaardag van een vriendin en voor mij. Man, wat was ik haar dankbaar. Ik kon pas beginnen met mijn kamer als vijf sterke jongens me zouden helpen met verhuizen. En vier creatieve meiden me zouden helpen met het inrichten en verven van mijn kamer. Perrie zou deze week ook weer thuis komen, dus zouden we veel met zijn drieën afspreken. Ik had de afgelopen paar weken al wel veel na zitten denken over mijn kamer en heb ook al een paar schetsen gemaakt. Maar ja, waar die waren en of ze mooi waren, wist ik natuurlijk niet. Vandaag zou ik met Eleanor afspreken om in eerst in Starbucks koffie te gaan drinken en daarna zouden we gaan shoppen.

Ik stapte uit mijn bed en besloot om maar even snel te gaan douchen. Ik draaide de kraan open, deed mijn pyjama uit en sprong snel onder de douche. Ik waste mijn haren en bleef er nog ongeveer drie minuutjes onder staan voor de warmte. Na die drie minuten draaide ik de kraan uit en droogde me snel af. Ik kleedde me weer om en deed een zomerjurkje aan. Het was namelijk al hoog zomer en dus tijd voor zomerjurkjes, best logisch toch? Ik deed een blauw jurkje aan met witte dots erop en witte slippers. Normaal deed ik hakken aan, omdat ik mezelf te klein vond, maar vandaag had ik daar geen zin in. Het was inmiddels half tien, dus ik had nog genoeg tijd om op tijd bij Starbucks te zijn. Ik deed mijn make-up op en kamde mijn haren. Langzaam liep ik naar beneden toe, pakte mijn witte tasje uit de kast en deed daar de nodige spullen in; portemonnee, mobiel en make-up (je weet maar nooit.). Ik sloeg het ontbijt over, aangezien ik toch maar een halve boterham zou kunnen eten en ik kan altijd in de stad nog iets halen. Ik keek op de klok, het was nu kwart voor tien en had pas om half twaalf afgesproken met Eleanor. Om kwart over elf deed ik mijn zonnebril op en fietste ik rustig naar de stad toe. Het was maar tien minuutjes fietsen, dus gelukkig niet zo ver. Toen ik aankwam bij Starbucks zag ik Eleanor al zitten en ze zwaaide. Ik grinnikte even en ging toen bij haar aan tafel zitten. “Al besteld?” vroeg ik vriendelijk. “Nee, ik zit hier ook pas een minuutje ofzo.” zei ze schuddend. We bestelden wat en ik had het gevoel dat ze de hele tijd naar mijn pols keek. Shit! Dat was ik dus vergeten. “Wat is dat?” fluisterde ze toen we onze koffie hadden en ze wees voorzichtig naar mijn pols. “Is dat wat ik denk dat het is?” vroeg ze toen ik niet reageerde. “Ik denk het.” Ik beet op mijn lip en keek haar met een vertelhetalsjeblieftniet blik. Zo schrok ervan en verslikte zich. “Waarom?” “Jacco.” reageerde ik kortaf, Louis had het namelijk al verteld, zei Niall. “Is het zo erg dan?” Ik knikte en probeerde haar blik te ontwijken. “Weet Liam het?” Ik schudde mijn hoofd. “Ik heb ook liever niet dat hij erachter komt, dan gaat hij zich zorgen maken, of hij wordt boos. Bij Liam weet je het namelijk nooit.” Ze knikte begrijpend en ik zag dat zij zich ook zorgen maakte. “Maak je geen zorgen om mij, ik red me echt wel.” Weer knikte ze, maar het was niet echt overtuigend. “Ik help je het te verbergen bij de jongens, goed?” Ik keek haar dankbaar aan en gaf haar een knuffel toen we weer stonden. Ik rekende af en liep toen met Eleanor naar buiten. “Maar alsjeblieft, doe het nooit meer.” Ik keek haar aan en ze keek erg serieus terug. “Ik beloof het.” Ze glimlachte en gaf me een speels duwtje. “Je hebt me laten schrikken weet je dat?” Ik keek haar even aan en toen schoten we allebei in de lach, geen idee waarom.

 Na een paar winkels liepen we beide al met twee tassen. El had een nieuwe zonnebril, zomerjurk, slippers, nog een zomerjurk en pet voor Louis gekocht. Ik daarentegen had een nieuwe bikini, short, ook een pet voor Liam, ook een zonnebril en verf voor op mijn kamer. En dat allemaal in vier winkels. We gingen even op een bankje zitten en besloten toen een ijsje te kopen. Dit keer betaalde El, ik had een hoorntje met chocola en citroen en Eleanor had een hoorntje met yoghurt en meloen. We gingen weer op hetzelfde bankje zitten en likten gulzig aan onze ijsjes omdat ze anders zouden smelten, ja zo warm was het. We besloten daarna maar naar huis te gaan en spraken af voor de volgende dag. We zouden dan samen met Perrie, Abigail en Paige mijn kamer gaan bekijken, inrichten op papier en gaan schilderen. We hadden dus nog helemaal niets aan onze nieuwe kleren, jammer.