Κεφάλαιο 16ο

118 20 2
                                    


     Μπαίνουν όλοι μέσα στην αίθουσα γρήγορα αλλά όλοι τους έχουν ένα βλέμμα κουρασμένο. Σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος μου και παίρνω επιβλητική στάση.

"Καλύτερα να μην δείχνεται ποτέ τα συναισθήματά σας γιατί έτσι είστε ευάλωτοι απέναντι στον εχθρό σας." Ο Ντάνιελ ξεροβήχει και με κοιτάει. "Παρακαλώ...? Είναι κάτι που σε ενοχλεί και θες να το πεις?" του λέω ειρωνικά.

"Εεεε, νερό?" μου απαντάει με τον ίδιο τόνο. Προσπερνάω το ειρωνικό του ύφος και τον κοιτάω με ένα φανερά ενοχλημένο βλέμμα. Παίρνω θέση μπροστά τους και βγάζω ένα κομμάτι πάγου από το χέρι μου.

"Δεν είναι δύσκολο. Απλός το σκέφτεσαι και το κάνεις. Σκεφτείτε τον πάγο να κυλάει στο χέρι σας και από μια ασταθής μορφή, να παίρνει σχήμα." τους κάνω νόημα να δοκιμάσουν. Ο Ντομινίκ, ο Ντάνιελ και ένας ακόμα, που πάντα ξεχνάω το όνομά του, το καταφέρνουν αμέσως. Οι υπόλοιποι πήραν λίγο τον χρόνο τους, αλλά το έκαναν με επιτυχία.

"Μπορεί να το σκεφτείτε και ο πάγος θα πάρει το σχήμα που εσείς θέλετε." λέω και ο πάγος στα χέρια μου γίνεται μυτερός. Αμέσως το καταφέρνουν όλοι. "Με τον πάγο στα χέρια σας μπορείτε να γίνεται τόσο επικίνδυνοι όσο και τα όπλα των ανθρώπων. Ντάνιελ σκέψου γρήγορα." λέω και ο πάγος εκσφενδονίζεται από το χέρι μου και κατευθύνεται προς το πρόσωπό του. Εκείνος πισωπατάει και κάνει μια γρήγορη κίνηση και ο πάγος στα χέρια του παίρνει μορφή ασπίδας. "Τέλεια! Πολύ καλά!" συνεχίζω και χτυπάω παλαμάκια επιβραβεύοντάς τον. "Λοιπόν θα κάνουμε αρκετή εξάσκηση με τον πάγο γιατί μπορεί να γίνει το φονικότερο όπλο σας και η καλύτερη ασπίδα σας εκεί έξω. Δυάδες!" φωνάζω και αμέσως παίρνουν θέσεις. Πάλι καλά ο Ντάνιελ ήρθε κοντά μου και δεν συνέχισε την "κουβεντούλα" του με τον Κρίστοφερ. Το νερό είναι το πιο καλό "ατού" του και είναι πολύ γρήγορος στο να αποθηκεύει οτιδήποτε καινούριο έχει σχέση με αυτό.

Μου πετάει με δύναμη ένα κοφτερό κομμάτι πάγο και παίρνει μια τούφα από τα μαλλιά μου. Βλέποντας τις τρίχες μου να πέφτουν κάτω, το βλέμμα του ήταν σαν να πονούσε αυτός περισσότερο από εμένα. Έβαλα τα γέλια και του χαμογέλασα γλυκά για να του θυμίσω ότι δεν μου έκανε κακό και ότι εκτέλεσε άψογα την κίνησή του. Παίρνω ένα στραβό χαμόγελο από μέρους του ως απάντηση.

Την υπόλοιπη ώρα πέρασα χαμένη μέσα στα πανέμορφα μάτια του και πότε πρόσεχα τις κινήσεις μου και πότε όχι. Ήμουν τελείως άτσαλη και αδέξια. Ρίχνω ένα μικρό κομμάτι πάγου στον αέρα και το κλοτσάω με το πόδι μου. Βγήκα τόσο εκτός στόχου που παραλίγο να χτυπήσω στο κεφάλι του Τζέιμς. Βέβαια και ο Ντάνιελ δεν πάει πίσω. Φαίνεται σαν να είναι απορροφημένος στις σκέψεις του και οι κινήσεις του είναι αδύναμες. Μπορεί βέβαια να είναι και κουρασμένος. Του ρίχνω ένα ανησυχητικό βλέμμα και μόλις με πίρε είδηση βγήκε από τις σκέψεις του και ζωήρεψε κάπως. Εγώ του χαμογελάω και τον ακολουθώ ενεργώντας πιο δυνατά και δραστικά από πριν.

Η ΤελετήWhere stories live. Discover now