Η Τελετή

Κεφάλαιο 19ο

     Φτάσαμε σε μια περιοχή του βασιλείου που δεν είχα ξαναδεί. Αντί για κακοφτιαγμένα σπιτάκια εδώ υπάρχει χλιδή και η περιοχή είναι γεμάτη ακριβά εστιατόρια και μαγαζιά. Προχωράμε όλο και πιο βαθιά και παρόλο που είναι βράδυ, ο κόσμος λούζεται με ατελείωτο φως και μουσική. Περνάμε μπροστά από μια χαρτοπαικτική λέσχη ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων, που της μοιάζει και πέντε άντρες μέσα φαίνεται να παίζουν ξύλο αντί για χαρτιά.

"Μην δίνεις σημασία. Θα τα βγάλουν πέρα μόνοι τους." μου λέει ο Ντάνιελ και μου πιάνει το χέρι αφού πρόσεξε ότι ήμουν έτοιμη να μπουκάρω για να τους σταματήσω. Προχωράει και με τραβάει από το χέρι. "Έλα ασ' τους." συνεχίζει και ακολουθώ.

Το βλέμμα μου πέφτει σε μια βιτρίνα με φορέματα. Η κούκλα στο κέντρο φοράει το φόρεμα που φοράω εγώ τώρα. Κοιτάζω την τιμή και πήγε να μου έρθει εγκεφαλικό από τα πολλά νούμερα που βλέπω. Κοιτάζω μέσα και θα ορκιζόμουν ότι τα μισά και βάλε φορέματα από εκεί μέσα τα έχω ξαναδεί στην ντουλάπα μου και στης Κάσιας.

"Σε εσένα πέφτει πολύ πιο όμορφο." ακούω τον Ντάνιελ να λέει. Μάλλον είχα κολλήσει λίγο περισσότερο από όσο θα έπρεπε.

Προχωράμε μερικά στενά ακόμα και εγώ χάνομαι μέσα στα φώτα και στην χλιδή της περιοχής. Ο Ντάνιελ έχει πάρει ένα ύφος λες και το ευχαριστιέται που εγώ τα έχω χάσει τελείως. Σταματάμε μπροστά από ένα τεράστια εστιατόριο γεμάτο με κόσμο και συγκεκριμένα ζευγαράκια κάθε ηλικίας. Στο βάθος του φαίνεται μια μεγάλη πίστα χορού που έχουν ανέβει πάνω ζευγαράκια και χορεύουν ο ένας απαλά στην αγκαλιά του άλλου. Σε παρακαλώ όχι εδώ, όχι εδώ..... Προσεύχομαι από μέσα μου αλλά που τέτοια τύχη?

"Μετά από εσάς." μου λέει ο Ντάνιελ και μου κάνει μια γοητευτική υπόκλιση μπροστά από την είσοδο. Διστάζω για λίγο και μετά μπαίνω μέσα αργά.

"Σε ποιο όνομα παρακαλώ?" μας λέει ο κύριος που βρίσκεται στην ρεσεψιόν.

"Μπόροβιτς" λέει ο Ντάνιελ και εμφανίζεται ένας νεαρός.

"Στο 108" λέει και ο νεαρός κάνει υπόκλιση για καλωσόρισμα και μας είπε να τον ακολουθήσουμε.

Μας πηγαίνει σε ένα τραπέζι στο κέντρο ακριβός μπροστά από την πίστα. Τέλεια! καλύτερη θέση δεν γίνεται! Λέω ειρωνικά στον εαυτό μου και κάθομαι στην θέση που μου τράβηξε ο Ντάνιελ. Κοιτάζω γύρο μου. Όλα είναι τέλεια. Σαν να βγήκαν από παραμύθι. Χαμηλός φωτισμός, απαλή μουσική, κεράκια.... Όλα τέλεια!