Η Τελετή

Κεφάλαιο 4ο

Με χτυπάει ο κεραυνός της γης, της φωτιάς, του νερού και του αέρα. Τώρα μένει το πνεύμα και ο τελειωτικός. Μέσα μου φουντώνει η δίψα για δύναμη. Βλέπω την αδερφή μου να με κοιτάζει όλο ανυπομονησία μέσα στο άγχος. Είδη έχω αρχίσει και νιώθω υπερβολικά δυνατή αλλά θέλω κι άλλη ενέργεια. Τι μου συμβαίνει? Σαν να μην μπορώ να ελέγξω τόσο βάρος πάνω μου.

Έρχεται το πνεύμα, η δύναμη του με κάνει να θέλω να την σκορπίσω παντού. Μια μαύρη παρουσία με περικυκλώνει. Νιώθω θυμό και μόχθο να με κυριεύει. Τα μάτια μου τσούζουν και το κεφάλι μου με πονάει τρομερά. Η Κάσια βάζει τα κλάματα. Γυρνάω και την κοιτάω θυμωμένη. Μα γιατί κλαίει? Θα μας κάνει ρεζίλι. Πώς μπορεί? Τι θα έλεγαν οι γονείς μας άμα την έβλεπαν τώρα έτσι? Φέρεται ανώριμα. Είναι ντροπή για την οικογένεια!

Βλεφαρίζω λίγο και το βλέμμα μου ηρεμεί. Μα καλά τι σκέπτομαι? Είναι η αδερφή μου, ανησυχεί! Τι με έχει πιάσει? Πριν προλάβω να ηρεμίσω ξαναγίνομαι σκληρή και ο θυμός μέσα μου φουντώνει όλο και περισσότερο. Πρέπει να τιμωρηθεί που με απογοητεύει και με εξευτελίζει έτσι. Βγάζω μια μπάλα φωτιάς και την στέλνω πάνω της. Άμεσος παίρνει ολόκληρη φωτιά, αρχίζει και ουρλιάζει και τρέχει ενώ φλέγεται ζωντανή. Κάθομαι ατάραχη στην θέση μου και την παρακολουθώ. Δεν νιώθω τύψεις. Ούτε πόνο. Μόνο μια βαθιά σκοτεινή ευχαρίστηση, ώσπου ένας εκκωφαντικός ήχος με διαπερνάει ολόκληρη. Μου τρυπάει τα τύμπανα.

Ξυπνάω και είμαι λουσμένη στου ιδρώτα. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Ηρέμισε Τατιάνα. Ένας εφιάλτης ήταν μόνο. Όλα θα πάνε καλά. Αυτός ο ήχος όμως... Καντόν να σταματήσει! Με μια δυνατή κίνηση αέρα το ξυπνητήρι, που χτυπά σαν τρελό, εκσφενδονίζεται στον τοίχο και σπάει. Ανακάθομαι στο κρεβάτι μου και προσπαθώ να ελέγξω την καρδία και την αναπνοή μου. Μέτα από αρκετή αυτοσυγκέντρωση, ηρεμώ. Πηγαίνω στο μπάνιο και κάνω ένα γρήγορο κρύο ντουζ. Όταν τελειώνω πάω στον καθρέπτη του μπάνιου και με τα λίγα καλλυντικά που έχω, καθώς δεν το συνηθίζω να βάφομαι, καλλωπίζω το ξεραμένο μου πρόσωπο. Μαζεύω τα μαλλιά μου έναν ψιλό επιμελής κότσο και αφήνω μια μπούκλα να πέσει στο πλάι. Ανοίγω την ντουλάπα μου και σκέπτομαι μέχρι και τζιν να βάλω. Μετά όμως ποιος ακούει τον Άντονι? Τελικά κατέληξα σε ένα εφαρμοστό μαύρο φόρεμα με χρυσές ανάγλυφες λεπτομέρειες στο ντεκολτέ και στα πλάγια. Μαύρες μπαλαρίνες και ένα χρυσό κολιέ με το σύμβολό μας. Έναν ρόμβο χωρισμένο σε τέσσερα τετράγωνα. Ένα για το κάθε στοιχείο, και στο κέντρο ένα χρυσό αστέρι.