Zemheri

lanetli bir günahkâr

Kağıda damlayan gözyaşlarımın hesabını senden mi sormalıyım yoksa Tanrı'dan mı emin olamıyorum. Suçu hanginiz üstlenmeli onu da bilmiyorum. Ben suçlu değildim. Hem de hiç. Ben sadece seninle yaşamayı düşe kalka öğrenmiş fakat buna alıştıktan sonra o düşüşleri unutmuş bir genç kızdım. Her düşüşümde aldığım yara izlerimi senin bana bir bakışın, bir dokunuşunla silmiş, tüm yara izlerimi geçmese bile sana göstermemek için kapatmaya çalışmış bir genç kızdım sadece.

Seni kabul etmek, sana alışmak hayatım boyunca yaptığım en zor şeydi. Seninle birlikte başıma gelen onca pisliği sırf işin içinde sen vardın diye nefret ede ede sevmeye çalıştım ben. Başka birisi yerimde olsaydı demeyeceğim. Çünkü başka birisi yerimde olamazdı. Kaldıramaz, dayanamazdı. Sen eğer, bir başkasına bana davrandığın gibi davransaydın, o kişi yok olurdu. Bende bile psikolojik hastalıklara sebep olan sen, başkasını çökertirdin. Fakat bunca şeye rağmen Zemheri, ben senin bendeki bu etkine hasta oldum. Ben sana hasta oldum. Benim sana duyduğum hisler hastalıklı. Zihnimin ve ruhumun seninle olan kısmı çöplük. Lanetli, zehirli. O kadar günahkârım ki, bu lanetli ve zehirli kısımda tonlarca insan öldürdüm seninle birlikte. Bir seni öldüremedim. Çünkü oranın sahibi sendin. Hala sensin.

-Lanetli bir günahkâr.