Locked

Hacken

'Luister, jij gaat door de douch rennen en iedereen afleiden oké?' Sven knikt als teken dat hij het begrepen heeft. 'Wat ga jij eigenlijk doen als ik als een dolle stier door de douch ruimte ren?' Vraagt Sven. 'Ik wil niet het risico nemen dat jij wordt gestraft door mijn daden oké,' zei ik met trillende stem. Ik was zenuwachtig, wat ik zou gaan doen was gevaarlijk en strafbaar. Nogmaals knikt Sven en ik klop op zijn schouder. Als dit niet lukt zitten we hier voor altijd vast. Een zoemer gaat en er komen bewakers het veldje op lopen. Ik loop door de deur naar het celblok toe en stap mijn cel in. Het moet in een uur gebeuren. Dan gaat de groep naar het douche gebouw toe en ik ga doen alsof ik ziek ben. Als mijn gedachten kloppen staat de software zo ingesteld dat de deuren open blijven. Zo niet moet ik ongezien iets stevigs tussen de deur stoppen. Ik neem het zekere voor het onzekere en ga al vast opzoek naar iets om tussen de deur te proppen. Na een klein zoektocht door de ruimte van vier bij vijf ben ik tevreden met een afgescheurd stuk laken van mijn dekbed. Ik verstop het in mijn mouw en wacht. Na enige tijd wachten gaat de deur open en ik moet mezelf tegen houden om niet overeind te schieten. Chef staat in de deur opening en ik speel alsof ik slaap. Hij schud zijn hoofd en loop weg. Ik hou mijn ogen dicht. Ik heb hem weg horen lopen maar dat zegt niet dat hij er niet meer is. Ik wacht nog even en als ik zeker weet dat er niemand is doe ik mijn ogen open. De deur staat open en buiten op het binnenplein staat niemand. Sven heeft zijn werk gedaan. Ik sta op en ren naar het hoofdgebouw. Verbaasd kijk ik op als er bij de ingang geen bewaking zie. Heeft Sven zoveel hennes geschopt. Snel loop ik door en ik kom wonder boven wonder zonder gezien te worden bij de software kamer. Ik ga zitten op een stoel en rol de computer. Start de computer op en klik de admin aan. Een wachtwoord, geweldig. Ik type het eerste woord dat in me in komt in en de computer geeft een foutmelding. Ik probeer het woord W8woord en ik ben binnen. Zenuwachtig wacht ik tot het account geladen is. Als het laden klaar is klik ik op het mapje gevangenis software en begin razend snel computer codes in te voeren. Net als ik op het knopje activeren wil klikken gaat de deur achter me open. Heel snel klik ik en duik onder de tafel. Pietersen komt binnen lopen en loopt naar de computer tegen over de computer waar ik net zat. Pietersen neemt een slok koffie uit zijn beker en gaat zitten typen. Shit dit kon er ook nog wel bij. Ik moet hier zo snel mogelijk vandaan komen. Langzaam sluip ik naar de deur en glip naar buiten. Eenmaal buiten ren ik als een haas naar het celblok en ga op mijn bed liggen. De laatste keer dat ik hier slaap denk ik vrolijk.