Locked

Opgepakt

'Open die deur!' Samuel geeuwt en wrijft in zijn ogen. 'Leuk grapje hoor Fien ik lach me dood. Het is 1 uur s'nachts, laat me slapen,' Samuel geeuwt nog een keer en doet zijn ogen open. Door de goordijnen heen ziet hij allemaal lichten en hoort hij geschreeuw. Dus het was toch geen grapje? Snel doet hij een hemd aan en loopt naar beneden. Hij haalt de grendel van de deur en zwaait de deur open. Gelijk worden vier pistolen op zijn hoofd gericht. 'Handen in de nek en op de grond gaan liggen,' schreeuwt een agent in zijn gezicht. 'Wat is dit voor een Bullshit?!' Schreeuwt Samuel boos. Langzaam gestommel klinkt van boven. Mam denkt Samuel, die gaat een hartaanval krijgen als ze dit ziet. 'Ga liggen verdomme!' Schreeuwt de agent weer. 'Oke relax man ik ga al liggen,' zegt Samuel boos, en langzaam legt hij zijn armen in zijn nek. 'Samuel wat is hier aan de hand? Dit is toch niet weer een stom grapje van je?' Shit ook dat nog, dat kan er ook wel bij, denk Samuel. 'Rustig maar mevrouw, wij pakken deze crimineel wel op voor u,' zegt de agent rustig terwijl hij me ruw naar het bus begeleid. 'Crimineel?! Samuel wat heb je gedaan?' Zegt zijn moeder terwijl ze in snikken uitbarst. 'Rustig maar mevrouw meneer Vos gaat alles uit leggen, wij zullen deze moordenaar wel aanpakken,' Moordenaar?! Wat denkt Samuel. Wie heb ik dan vermoord. Verwoed spit Samuel zijn gedachten door maar niks. Niet een kleine herinnering. 'Laat me gaan ik ben onschuldig,' zegt Samuel terwijl hij verwoed probeerd de agent af teschudden. Niks hielp, de greep werd alleen maar steviger. De agent lacht gemeen en zegt:'Dat zeggen ze allemaal,' En hij duwt Samuel het busje in en slaat de deuren met een klap dicht.